رشد خانواده نتیجه تاب آوری همسران است

رشد خانواده نتیجه تاب آوری همسران است

نتیجه تاب آوری همسران رشد خانواده است تاب آوری زن و شوهر با رشد و پایداری خانواده ارتباط دارد بارها و بارها از اهمیت تاب آوری در زندگی افراد در مقاطع مختلف یاد کرده ایم. در مقالات گذشته، از اهمیت این فاکتور روانشناسی در دنیای آموزش، دنیایی که مهم ترین بخش از زندگی هرکس در دنیای امروز را تشکیل می دهد، نام بردیم و خاطر نشان کردیم که افزایش تاب آوری در معلمین و دانش آموزان هر کدام دارای اهمیتی بی اندازه می باشند و تأثیرات مثبت افزایش این مؤلفه روانشناسی، به وضوح قابل رؤیت خواهد بود.

اما اگر از دنیای آموزش خارج شده و جنبه هایی دیگر از زندگی هر فرد را در نظر بگیریم، ازدواج و رابطه زناشویی نیز فاکتورهایی هستند که بهبود آن ها می تواند تأثیرات فراوانی را بر روی سلامت فرد و جامعه داشته باشد.  متأسفانه در مقطعی از زمان هستیم که طلاق و جدایی بین همسران آمار خیلی بالایی دارد و قطعاً در طولانی مدت این تکرار و افزایش طلاق می تواند بر روی تک تک افراد جامعه تأثیرات به شدت منفی را داشته باشد.

از آن جایی که در بین مؤلفه ها و فاکتورهای روانشناسی و اجتماعی، تاب آوری موضوعی است که تقویت و توسعه آن میتواند در حل مسایل و چالش های زندگی زناشویی موثر واقع شود و بعبارت دیگر میتوان گفت رشد خانواده نتیجه تاب آوری همسران است و بدون تاب آوری ارتباط همسران رابطه متزلزل خواهد بود در این مقال  به بررسی تأثیرات تاب آوری بر روی همسران پرداخته ایم .

الهام هدشی مترجم و نویسنده خانه تاب آوری در ادامه این مطلب ادامه میدهد تاب آوری زن و شوهر و تاب آوری خانواده موضوعی که خوشبختانه در سال های اخیر، در مقالات فراوانی در سراسر دنیا مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است. این خود نشان از آن دارد که چقدر رابطه بین همسران و بهبود آن دارای اهمیت می باشد که از قرار فرض ما مورد تایید واقع میگردد که  رشد خانواده نتیجه تاب آوری همسران است

نگاهی به یک پژوهش / تاب آوری همسران در اندونزی

در بین پژوهش های فراوانی که در این زمینه تا به امروز انجام شده بود، مطالعه ای متعلق به یک ژورنال در کشور اندونزی، پژوهشی را بر روی ۱۸ زوج انجام داده  و نتایجی قابل توجه را در این زمینه ارائه می کرد. بر اساس این پژوهش، ارتباطات کلامی و غیر کلامی یکی از مهم ترین فاکتورهایی است که می تواند رابطه بین همسران را بهبود بخشد.

بعد از جمع آوری پرسش نامه هایی که محققین در این مطالعه در اختیار ۱۸ زوج قرار داده بودند این نتیجه واضح بود که در بین زوج هایی که ارتباط کلامی و غیر کلامی به هر نحوی و در هر موقعیتی وجود دارد (communication) زندگی زناشویی سالم تری نیز در جریان است. زوج های دارای فرزند در این پژوهش نیز بر این عقیده بودند که این نوع از ارتباطات با همسرانشان، بر روی تربیت فرزندشان نیز اثر محسوسی را می گذارد.

تاب آوری زن و شوهر  اما کجای این ماجرا نقش آفرینی می کند. بر اساس نظریات و پژوهش های انجام شده در مطالعه ذکر شده، همان رابطه مؤثر و پایداری که در بین زوج ها وجود دارد، در طولانی مدت و البته گاهی مدت زمانی کوتاه تر، می تواند تاب آوری ایجاد کند. شاید بتوان سرچشمه تمامی اتفاقات خوبی که در بین یک زوج و در خانواده اتفاق می افتد را نیز همین تاب آوری موجود در میان زن و شوهر و سایر اعضای خانواده دانست. کم تر شدن احتمال طلاق و هر گونه ناسازگاری مخرب در بین زوجین نیز می تواند از تأثیرات بی نظیر حضور تاب آوری در میان آن ها باشد. پس آن چه می توان از پژوهش یاد شده نتیجه گرفت این است که در گام اول باید زن و شوهر برای ایجاد ارتباط کلامی  غیر کلامی مؤثر در بین خود کوشا باشند. در نهایت، در پس این ارتباط پایدار، در بین آن ها تاب آوری ایجاد می شود که می تواند اولین و البته مهم ترین قدم برای داشتن یک زندگی سالم و شاد باشد.

راه های افزایش تاب آوری در بین زوجین

همان طور که پیش از این نیز ذکر کردیم، تاب آوری زن و شوهر برای بهبود روابط در خانواده دو موضوع مهم هستند که می‌ توانند به رشد و پایداری خانواده کمک کنند. همسران می ‌توانند با توجه به موارد زیر بهبود روابط خود را تقویت کرده و به دنبال آن تاب‌آوری در خانواده را افزایش دهند:

• ارتباط موثر: یکی از مهمترین عوامل بهبود روابط خانوادگی، ارتباط موثر و با احترام است. اشتراک نظرات شخصی و عقیده ها با رعایت احترام، می تواند در این زمینه راهکاری مفید در نظر گرفته شود.
• تعامل فعال: وقت گذرانی با یکدیگر و شرکت در فعالیت‌های مشترک می‌تواند ارتباطات را تقویتکرده و با ایجاد خاطراتی مثبت، احساس نزدیکی در بین زوجین را نیز افزایش دهد.
• قدردانی و تقدیر: نشان دادن ارزش و تقدیر برای تلاش‌ها و حمایت‌های ارائه شده از جانب زوجین به یکدیگر، می‌تواند احساس ارتباط قوی‌تری را ایجاد کند.
• حل اختلاف‌ها به شکل سازنده: اختلافات در هر رابطه از طریق مذاکره و حل مسائل از بین خواهند رفت. در این زمینه می توان از تجربیات گذشته برای جلوگیری از تکرار اشتباه‌ها استفاده کرد.
• توانایی مدیریت استرس: زندگی خانوادگی ممکن است با فشارها و استرس‌های زیادی همراه باشد. همسران باید توانایی مدیریت استرس را به یاد بگیرند تا بتوانند با این مشکلات بهتر رو به رو شوند.
• توجه به سلامت روحی و جسمی: حفظ سلامت روحی و جسمی به همسران کمک می‌کند تا تاب‌آوری خود را افزایش دهند و بهبود روابط خود را تسهیل کنند.
• آموزش مهارت‌های ارتباطی: مهارت‌های ارتباطی مانند گوش دادن به یکدیگر، صحبت کردن با احترام و بیان احساسات را می توان با آموزش، مطالعه و تمرین در بین یکدیگر ایجاد کرد.
• توجه به نیازها و خواسته‌های فردی: شناخت نیازها و خواسته‌های همسران و تلاش برای تأمین آنها می‌تواند ارتباط بین آن ها را بهبود بخشد.
• همکاری در تربیت فرزندان: همسران باید در تربیت و پرورش فرزندان به عنوان یک تیم همکاریکرده و هر کس نقش و وظیفه ای که در این زمینه دارد را به خوبی ایفا کند.

یادگیری و تلاش مداوم برای بهبود روابط خانوادگی و افزایش تاب آوری زن و شوهر به مرور زمان می ‌تواند به رشد خانواده کمک کند. رشد خانواده نتیجه تاب آوری خواهد بود و بخاطر خواهیم داشت که که موفقیت و شکوفایی در یک جامعه زمانی مهیا می شود که اعضای آن از محیط خانوادگی امن و سالم وارد جامعه شوند. پس فردایی بهتر برای جامعه خود را با بهبود هر چه بیش تر روابط در بین اعضای خانواده می توان رقم زد.