دکتر پاتریشیا اوگورمن هفت گام عملی را برای افزایش تاب آوری زنان ترسیم کرده است و به سه سوال اساسی نیز در زمینه تاب آوری زنان پاسخ می دهد
دکتر پاتریشیا اوگورمن در این کتاب آورده است که: زنان پس از گذراندن روزهای سخت و مشکلات ناشی از آن، ممکن است قربانی تصورات و تفکراتی نادرست شوند، کتاب تاب آوری زنان سعی میکند این روند را معرفی کرده و قدرت تخریب این باورهای نادرست را کاهش دهد.
عمده‌ترین مطالبی که در این کتاب آمده است شناسایی تفکرات مخرب و مسمومی است که مانع توانایی و تاب آوری زنان است و همچنین شناخت تاب آوری به عنوان ابزاری کارآمد و سلاحی موثر برای مقابله با مشکلات در تمامی فصول مورد توجه است.
این کتاب همچنین برنامه ای روزانه برای تدارک و توسعه تاب آوری ارائه می کند
رهایی از باروهای سمی، توهمات و تصورات باطل، چگونگی جلب حمایت های اجتماعی برای تواناتر شدن و تقویت تاب آوری و همچنین آشنایی با منابع و ریشه های تاب آوری، خردورزی، توجه به الهامات و آیات الهی، قانونمندی و زیست معقول و صیانت از خویشتن در روابط عاطفی از سایر موضوعاتی هستند که در کتاب تاب آوری زنان مورد بحث قرار گرفته است
ما زنان تاب‌آور هستیم تاب‌آوری مفهومی است که به کندی تکامل یافته و توجه گسترده به آن تازه آغاز شده است. در ادبیات روانشناسی و جامعه‌شناسی تاب‌آوری برای توصیف یک ویژگی پویا و حساس در افرادی استفاده می‌شود که به رغم آسیب‌هایی که به شکل‌های مختلف دیده‌اند، زندگی عادی و رضایت بخشی دارند.
این آسیب ممکن است ناشی از زندگی آشفته خانوادگی در اوایل دوره کودکی یا هرج و مرج ناشی از جنگ یا تجاوز یا زورگویی در محل کار باشد اما در هر صورت همه افراد را در معرض خطر بالای مشکلات شخصی و اجتماعی قرار می‌دهد. کسانی تاب‌آور نامیده می‌شوند که می‌توانند آسیب‌هایی را که متحمل شده‌اند، پشت سر بگذارند و بهبود یابند و در عین حال نگرش مثبتی به خود و دنیا داشته باشند.
تاب‌آوری در نتیجه چنین تعاریف بالینی معمولاً ویژگی افرادی در نظر گرفته می‌شود که در مقابل ناملایمات و سختی‌های بزرگ ایستادگی کرده‌اند. همه افراد سالم در مقابل سختی‌هایی مثل بیماری، طلاق و چالش‌های محل کار و خانواده دوام می‌آورند و نشان می‌دهند درست مثل بدن که تاب‌آوری دارد و می‌تواند خودش را در برابر بیماری محافظت کند و بعد از جراحت بهبود یابد، ذهن هم تاب‌آوری روانی دارد.
باید بدانیم که جرات و جسارت اساس و پایه تاب‌آوری است. تاب‌آوری یادگیری از درس‌های سخت زندگی و شناخت گام‌های مثبت با استفاده از منابع قدرتمند درونی است؛ تاب‌آوری به معنای عمل کردن براساس توانمندی‌های خود است. تاب آوری موهبتی است که همه ما به طور نسبی از آن برخورداریم، گاهی اما به اندازه‌ای که می‌خواهیم نیست و گاهی هم لازم است آن را پرورش دهیم.
