به گزارش میگنا محمدرضا مقدسی در باشگاه تاب آوری نوشت : زندگی سالم و سرشارآموختنی است و به دست آمدن نتیجه خوب در شرایط سخت هم مبتنی بر تجربیات و شواهد شدنی و ممکن است.
تاب آوری به این معنا اشاره میدهد که علی رغم شرایط نامطلوب برای کودکان و نوجوانان باز هم امکان رشد و بالندگی و برخورداری از یک زندگی مفید و مثبت ممکن است و در این میان تاثیر حمایت های اجتماعی حتی میتواند بخش عمده ای از نارسایی های خانه و خانواده را جبران نماید هم از این جهت است که تاب آوری در سطوح مختلف فردی ، خانوادگی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. تجربیات مددکاران و مشاوران نشان میدهد که امکان ادامه تحصیل و برخورداری از این موهبت علاوه بر اینکه موجب ارتقائ سلامت اخلاقی و جسمانی کودکان میگردد بلکه سبب توانش و کفایت اجتماعی ایشان نیز هست و مجموع این دستآوردها زندگی سالم و سازنده ای را رقم خواهد زد.
محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در ادامه این یادداشت آورده است :در واقع هدف از آموزش تاب آوری میتواند ارایه دهنده چارچوبی باشد که در آن کودکان محروم ، نوجوانان و خانواده ی ایشان راههای غلبه بر ناملایمات و چالشها و فراز و نشیب های متعدد و متنوع را بیاموزند و راه رشد و سلامت را پیش گیرند چرا که تاب آوری آموختنی است.
آموزش ، توسعه وتقویت تاب آوری به دلایل متنوع و متعددی مورد توجه و تاکید قرار می گیرد که دراینجا به شماری از آنها به قرار ذیل اشاره میگردد:
1. آسیب ها و لطمات متنوع و پرشمار شده اند.
2. اختلالات رفتاری و حتی بیماریهای روانی بنا به دلایل متعدد در حال رشد هستند ، توسعه و تقویت تاب آوری میتواند نقش پیشگیرانه ایفا کند.
3. درمان در دسترس بسیار محدود هست و علاوه بر این محدودیت مداخلات درمانی اغلب بسیار گران ، زمان بر و گاه بی نتیجه هستند.
4. تاب آوری نیاز به آموزش های تخصصی روانشناسی ندارد و تمامی مددکاران اجتماعی و نیروهای داوطلب عرصه های مختلف امداد اجتماعی حتی با تحصیلات و تربیت دانشگاهی غیر مرتبط میتوانند با این مقوله آشنا و منشاء اقدامات مداخله ای و یاورانه اثر بخش باشند.
5. آشنایی با تاب آوری نیاز به آموزشهای طولانی مدت ندارد.
6. تاب آوری به جهت آسانی کارپسند است و مخاطب عام دارد.
با این ملاحضات میتوان اهداف توسعه آموزشهای تاب آوری را در به شرح ذیل مورد اشاره قرار داد :
• تقویت و پرورش این باور که رشد برای کودکان و تمامی آنها که در شرایط پر تنش و آسیب زا قرار دارند ممکن است.
• تاکید وتوجه بر این باور که رشد پس از صدمات و لطمات مختلف خانوادگی و اجتماعی هم با اندکی حمایت و مدد اجتماعی کماکان میسر است.
• تقویت و توسعه توانایی های عبور از چالشها.
و در نهایت توانایی لذت بردن از زندگی و بهره مندی از زیبایی های آن حتی در شرایط مخاطره آمیز ونامساعد .
از این منظر میتوان بیان کرد که تاب آوری علاوه بر سازندگی وسازگاری در شرایط آسیب زا متضمن ودر بردارنده سلامت ، توانش وکفایت اجتماعی نیز هست و در این میان توفیقات تحصیلی بسیار مورد تاکید و توجه قرار دارد.
با عنایت به دستآوردهای پژوهشی در موج اول مطالعات این حوزه که به توصیف و شناسایی ویزگیهای کودکان و نوجوانان میپردازد میتوان با زوایای دیگری از اهمیت و جایگاه مساله ادامه تحصیل ، فعالیتهای خیریه ، مشارکت و پیوندهای اجتماعی وحمایت از کودکان محروم از تحصیل آشنا شد که از قضا با آموزه های تربیتی وفرهنگی ما همخوانی وهم پوشانی کامل دارد .
در واقع میتوان گفت تاب آوری نامی است برای فرایندی که در آن چیزهای کوچک وحتی ناقص نتایج بزرگ و اغلب کامل را میسازد تمرکز این برنامه ابتدا بر کارهایی ست که میتوان انجام داد و در مراحل بعد به کارهایی که نمیتوان انجام داد
از این طریق است که به سلامت احساسی وانسجام جامعه تحت پوشش به رغم تهدیدات برای انطباق وتوسعه کمک میکند تا نتایج خوب وبهینه به دست اید واین در واقع مطالعه رفتار ایده آل ونتیجه بخش انسان در شرایط پرتنش است.
مرجع : سایت مددکاری اجتماعی ایران
