شاخص های تاب آوری نظام سلامت ابزارهای ضروری برای اندازه گیری و پایش توانایی سیستم های بهداشتی در مقاومت و بازیابی در برابر شوک های مختلف مانند همه گیری، بلایای طبیعی و بحران های مالی هستند.
تاب آوری سیستم سلامت به عنوان ظرفیت سیستم های سلامت برای پیش بینی، جذب، بازیابی و سازگاری با شوک ها تعریف می شود.
شاخص های تاب آوری نظام سلامت ابزارهای ضروری برای اندازه گیری و پایش توانایی سیستم های بهداشتی در مقاومت و بازیابی در برابر شوک های مختلف مانند همه گیری، بلایای طبیعی و بحران های مالی هستند. سازمان جهانی بهداشت (WHO) بسته جامعی از شاخص ها را برای حمایت از کشورها در ارزیابی تاب آوری سیستم سلامت خود طراحی کرده است که بر رویکرد یکپارچه برای تقویت سیستم سلامت تاکید دارد.
Health system resilience indicators: an integrated package for measuring and monitoring health system
resilience in countries
مولفه های کلیدی شاخص های تاب آوری سیستم سلامت
1. اندازه گیری و نظارت: بسته WHO راهنمایی هایی را در مورد نحوه استفاده و تطبیق شاخص های انعطاف پذیری، از جمله راهنمای گام به گام برای اجرا ارائه می دهد. این برای عملیات معمول و در پاسخ به رویدادهای مخرب بسیار مهم است.
2. مشخصات فنی: شاخص ها دارای مشخصات فنی دقیقی هستند که به کاربرد مداوم معیارها در زمینه ها و مناطق مختلف کمک می کند. این یک رویکرد استاندارد شده برای ارزیابی تاب آوری را تسهیل می کند.
3. شاخص های تکمیلی: علاوه بر شاخص های اصلی، این بسته شامل شاخص های تکمیلی مرتبط با تاب آوری سیستم سلامت است که امکان درک دقیق تری از قابلیت ها و آسیب پذیری های سیستم را فراهم می کند.
4. مخاطب هدف: کاربران اولیه این شاخص ها شامل مقامات بهداشتی ملی و داخلی، ارائه دهندگان خدمات و سازمان های فنی مختلف درگیر در تلاش های تقویت نظام سلامت می باشد.
اهمیت تاب آوری سیستم سلامت
تاب آوری سیستم سلامت به عنوان ظرفیت سیستم های سلامت برای پیش بینی، جذب، بازیابی و سازگاری با شوک ها تعریف می شود. این مفهوم به دلیل فراوانی فزاینده رویدادهای فاجعه باری که بر سیستم های بهداشتی در سطح جهانی تاثیر می گذارد، به ویژه توسط همه گیری COVID-19 برجسته شده است. تاب آوری موثر به سیستم های بهداشتی اجازه می دهد تا نه تنها به بحران ها پاسخ دهند، بلکه از آنها درس بگیرند و آمادگی آینده را بهبود بخشند.
چالش ها و ملاحظات
علیرغم علاقه روزافزون به تاب آوری سیستم سلامت، هنوز در مورد تعریف آن و روش های مورد استفاده برای ارزیابی سردرگمی وجود دارد. بررسی های سیستماتیک اخیر معیارها و شاخص های مختلفی را شناسایی کرده اند که برای ارزیابی تاب آوری به کار می روند، که بر نیاز به یک زبان و چارچوب مشترک در این زمینه تاکید می کند. این شامل درک پویایی سیستم های سلامت و پاسخ های آن ها به شوک ها می شود که می تواند به طور قابل توجهی بر اساس زمینه و آسیب پذیری های موجود متفاوت باشد.
سپیده سلطانی پور نویسنده و مترجم خانه تاب آوری در خاتمه آورده است شاخص های تاب آوری سیستم سلامت برای افزایش آمادگی و پاسخگویی سیستم های بهداشتی به چالش های آتی حیاتی هستند، و تضمین می کنند که آنها می توانند به طور موثری شوک ها را مدیریت کرده و در عین حال به ارائه خدمات ضروری ادامه دهند.
