فرهنگ به مثابه ابزار و زمینه تاب‌آوری عنوان کارگاهی آموزشی بود که همزمان با چهاردهمین همایش بین‌المللی بزرگداشت ابوالفضل بیهقی در سبزوار برگزارشد .
فرهنگ به عنوان یک عنصر اساسی، هویت جوامع را شکل می‌دهد و در زمان‌های بحران، این هویت می‌تواند به عنوان منبعی برای قوت و انسجام عمل کند.
به مناسبت روز ملی بیهقی، سبزوار میزبان چهاردهمین همایش بین‌المللی بزرگداشت ابوالفضل بیهقی بود که در تاریخ اول آبان برگزار شد.
در این همایش، دو کارگاه پژوهشی به همت دانشگاه حکیم سبزواری و با حضور پژوهشگران داخلی و خارجی برگزار گردید.
پژوهشگران از کشورهای مختلف از جمله عراق، افغانستان، تاجیکستان، هندوستان، پاکستان، ازبکستان و ارمنستان به صورت حضوری و مجازی در این همایش شرکت داشتند.
ظرفیت های فرهنگی به جوامع کمک می‌کند تا با تغییرات اجتماعی، اقتصادی و محیطی سازگار شوند.
این سازگاری می‌تواند شامل نوآوری در شیوه‌های زندگی، حفظ سنت‌ها و همچنین پذیرش تغییرات جدید و تاب آوری باشد.
فرهنگ به مثابه ابزار و زمینه تاب‌آوری
کارگاه پژوهشی «فرهنگ به مثابه ابزار و زمینه تاب‌آوری» توسط دکتر محمدرضا مقدسی، بنیانگذار خانه تاب‌آوری ایران در سرسرای کاشفی مجتمع اسرار سبزوار برپا برگزار گردید.
زبان و نثر فارسی نه تنها ابزاری برای ارتباط بلکه عاملی حیاتی در حفظ هویت فرهنگی ایرانیان هستند.
این عناصر فرهنگی در تقویت احساس تعلق، مقابله با تهدیدات جهانی‌سازی، و ایجاد پیوند میان اقوام مختلف ایران و توسعه تاب آوری اجتماعی نقش مهمی ایفا می‌کنند.
پیشنهاد ما به شما
ماموریت ملی تاب آوری فرهنگی را سبزوار بعهده گرفت
1 آبان 1403
26 مهر 1403
در دنیای امروز که جهانی‌سازی تهدیدی برای فرهنگ‌های محلی به شمار می‌رود، زبان فارسی و نثر آن می‌توانند به عنوان ابزارهایی برای حفظ و تقویت هویت فرهنگی عمل کنند.
زبان و ادبیات کمک می‌کند تا در برابر فشارهای فرهنگی خارجی ایستادگی کنند و ارزش‌های خود را حفظ نمایند.
غنای ادبیات فارسی می‌تواند حتی جذابیت‌هایی برای غیر فارسی‌زبانان ایجاد کند و آنان را به سمت فرهنگ ایرانی جذب کند. این امر نه تنها به حفظ هویت ملی کمک می‌کند بلکه موجب گسترش آن نیز می‌شود.
زبان فارسی فراتر از یک وسیله ارتباطی است و به عنوان نماد هویت و فرهنگ ایرانی عمل می‌کند.
این زبان به ما امکان می‌دهد تا احساسات، افکار، و ارزش‌های فرهنگی خود را بیان کنیم و به تاریخ و ریشه‌های فرهنگی‌مان متصل شویم.
ادبیات فارسی، با غنای خود، داستان‌ها و افسانه‌هایی را منتقل می‌کند که ارزش‌ها و تجربیات نسل‌های گذشته را در خود جای داده است. این داستان‌ها به تقویت حس تعلق به یک جامعه خاص کمک کرده و موجب حفظ هویت ملی می‌شوند.
ادبیات فارسی به تقویت مهارت‌های اجتماعی و فردی کمک می‌کند. مطالعه آثار ادبی می‌تواند توانایی حل مسئله و مهارت‌های کلامی را افزایش دهد که در مواجهه با چالش‌های زندگی حیاتی هستند.
شخصیت‌های داستان‌ها معمولاً با چالش‌های مختلف روبرو می‌شوند و از آن‌ها درس می‌گیرند. این فرایند به افراد یاد می‌دهد که چگونه از موفقیت‌ها و شکست‌های خود بهره‌برداری کنند و تاب‌آوری خود را افزایش دهند.
ادبیات به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی عمل کرده و می‌تواند باورهای نادرست را به چالش بکشد. این نقدها به افراد کمک می‌کند تا درک بهتری از خود و جامعه‌شان پیدا کنند، که به نوبه خود تاب‌آوری بیشتری در برابر مشکلات اجتماعی ایجاد می‌کند.
زبان فارسی حس همبستگی اجتماعی را تقویت می‌کند. داستان‌ها به عنوان ابزارهایی برای انتقال ارزش‌ها عمل کرده و افراد را در برابر چالش‌ها متحد می‌سازند.
استفاده از ادبیات نه تنها سرگرمی است، بلکه ابزاری مؤثر برای تقویت تاب‌آوری اجتماعی و فردی محسوب می‌شود.
این ادبیات با آموزش مهارت‌های مقابله‌ای، پرورش نگرش مثبت، ایجاد حس همبستگی اجتماعی و نقد باورهای نادرست، به افراد کمک می‌کند تا در برابر چالش‌ها مقاوم‌تر شوند.
