فقر دشمن تاب آوری است
محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری ایران در تعریف تاب آوری بوم شناختی نوشت : خود تاب آوری قابل اندازه گیری نیست. چرا که تاب آوری یک فراساختار برای فرایندهای تحول مثبت است که زمانی رخ می دهد که افراد، خانواده ها یا جوامع تحت تأثیر زیان های تجمعی متعددی در رابطه با چالش ها واقع شده اند.تاب آوری به فرایندهایی اشاره دارد که به سازگاری موفق کمک می کند.
کسی نمی تواند یک فرد را به عنوان تاب آور توصیف کند، زیرا ابعاد فردی تاب آوری موقتی و بافتاری است.
تاب آوری یک فرآیند است که بطور معمول در عملکرد افراد موفق قابل رویت است.تاب آوری این احتمال را افزایش می دهد که در هنگام مواجه با سختی افراد به خوبی عمل کنند.
با این حال، درک این فرآیندها دشوار است زیرا تاثیرات آنها بر تحولات مثبت مبتنی بر بافتار و ساختارهای فرهنگی و اجتماعی و حتی اقتصادی است .یک فرآیند محافظتی مانند یک رابطه بسیار نزدیک با فردی دلسوز و مهربان و که نقشی مراقبتی دارد و همراه و حامی است.
معلم و مراقبی که کمک میکند تا کودکان و نوجوانان در انتخاب دوستان خود موفق و شایسته عمل کنند و یا در مدرسه قربانی قلدری نشوند فقر دشمن تاب آوری و توانایی انسان است ترک خانه و خانواده و راهی خیابان شدن کمترین پیامد فقر است فرایندهایی که به تاب آوری کمک می کنند، نتیجه ظرفیت و توانایی نوجوانان و خانواده هایشان است.
تا راه خود را به منابع مورد نیاز برای مقابله با سختی به گونه ای هدایت کنند که به خواسته های بوم شناختی اجتماعی و فیزیکی خود برسند. تاب آوری، توانایی خانواده برای تعامل و یا گفتگو با دیگران است.
این مهم در محیط بوم شناختی اجتماعی برای حمایت یابی و تامین منابع صورت میگیرد به شیوه ای که از لحاظ فرهنگی پذیرفته ، کارآمد و معنی دارباشد.
اشاره به چنین ویزگی هایی ما را به این باور میرساند که بخشی از تاب آوری ویژگی تعامل فرد با دیگران است.
برای نوجوانان در معرض خطر، خانواده می تواند هم درهدایت ها و هم در مذاکرات همراهی کند و الهام بخش باشد و یا منشاء تنش و منبع استرس باشد که تلاش های نوجوانان را در مواجهه با موثر با چالش ها به خطر می اندازند.
این موضوع در مورد شبه خانواده هم نیز کاملا صادق است.
ختم کلام اینکه در برخی از متون آمده است که تاب آوری با نقاط قوت و یا دارایی ها متفاوت است، هرچند هر سه مفهوم همپوشان بوده و اشتراکات بسیاری دارند.به روایتی دگر هم این موضوع بیان شده است که تمام خانواده ها، چه در معرض خطر باشند یا خیر، دارای نقاط قوتی هستند که در اختیار نوجوانان قرار می گیرند. این نقاط قوت، هنگامی که فهرست می شوند، دارایی نامیده می شوند.
