اینکه انسان بتواند پس از تجربه ی یک رویداد استرس زا، بحران و تروما، خود را نبازد و چه بسا قوی تر از قبل به زندگی ادامه دهد به نوعی با تمرکز به نقاط قوت خود و قرار نگرفتن تحت تاثیر اتفاقات بیرونی امکان پذیر است.
مقالات و تحقیقات بسیاری وجود دارد که میزان اهمیت تاب آوری را متذکر می شود: تاب آوری پایین باعث شیوع اختلالات روانی می شود، رضایت زناشویی را کم می کند، خشونت های اجتماعی و خانگی را بالا می برد و حس شادکامی و سلامت روان را مختل می کند.
کودکان و هر موضوعی که به آن ها مربوط است از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد چرا که به باور خیل عظیمی از نظریه پردازان، نحوه ی زیستن انسان در بزرگسالی به چگونگی درک او از زندگی در کودکی گره خورده است. اگر کودک رابطه ای ایمن با مراقبان خود برقرار کند به این اعتقاد می رسد که دنیا جایی امن و قابل اعتماد است، چنین شخصی می تواند عدم موفقیت های خود در زندگی را به منزله تجربه ای قابل استناد در نظر بگیرد و قدم های بعدی را با خلاقیت و راهکارهایی جدید بردارد.
(برگرفته از کتاب تاب آوری در کودکان ، راهکارهای خلاقانه برای کمک ، ترجمه زهرا کشفی، مهسا امیری،۱۳۹۸)
در این وبینار که با همکاری مدرسه روانشناسی و خانه تاب آوری برگزار خواهد شد، با توجه به اهمیت موضوع ، از ارکان اساسی در تاب آوری سخن به میان خواهد آمد و استراتژی هایی برای تقویت تاب آوری ذکر خواهد شد.
مربیان و مراقبان کودک و والدین نیز می توانند از مباحث مطرح شده بهره گیرند.
امید است که با استقبال هر چه بیشتر متخصصان بهداشت و سلامت روان، برگزاری این سلسله وبینارها در باب تاب آوری تداوم یابد و گامی بلند در تاب آوری و سلامت روان افراد جامعه برداشته شود.
