افزایش توانایی های فردی، تاب اوری فردی و به دنبال آن تاب آوری اجتماعی را افزایش می دهد
نقش آموزش و یادگیری در ارتقا تاب آوری اجتماعی شهروندان در سال های اخیر به مبحث تاب آوری اجتماعی توجه ویژه ای شده است تاب آوری اجتماعی به عنوان توانایی گروه ها یا جوامع برای مقابله با فشارها درمواجهه با تغییرات را می باشد.ازاین رو آموزش و یادگیری می توانند نفش موثری در ارتقا تاب آوری اجتماعی برقرارکند.
مقاله حاضر به نقش آموزش و یادگیری در تاب آوری اجتماعی می پردازد.
در بیان دیگر افزایش توانایی های فردی، تاب آوری فردی و به دنبال آن تاب آوری اجتماعی را افزایش می دهد.
مبحث آموزش و یادگیری اولین اصل افزایش توانایی و ورود فرد به اجتماع محسوب می شود. در این راستا، 3متغیر اصلی و15 متغیر وابسته بررسی شد. پژوهش حاضر ازنوع توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات اسنادی و پیماشی (پرسش نامه) بوده است. با استفاده از روش های آماری همچون تحلیل عاملی و و همبستگی با آزمون اسپرمن و آزمون تی استفاده شد.تا اهداف مورد نظر این پژوهش محققین حاصل شود.
جامعه آماری شامل 1811 نفر و براساس فرمول کوکران نمونه آماری تعداد 317 نفر برآوردگردید.
سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار آن 834/0 بود که نشان می دهد پایایی پرسشنامه مطلوب است.
همچنین مقدار تأثیر یادگیری بر تاب‌آوری حداقل 29 درصد است که نشان دهنده رابطه همسو و مستقیم تاب‌آوری و یادگیری را نشان می‌دهد؛ بنابراین بالاتر رفتن سطح آموزش و یادگیری باعث افزایش تاب‌آوری میشود .
نقش آموزش و یادگیری در ارتقا تاب آوری اجتماعی شهروندان
بنا بر همین گزارش از خانه تاب آوری بنظر میرسد آموزش و یادگیری به عنوان ابزارهای کلیدی در ارتقا تاب‌آوری اجتماعی شهروندان عمل می‌کنند. تاب‌آوری اجتماعی به معنای توانایی افراد و جوامع در مواجهه با چالش‌ها و بحران‌هاست. آموزش می‌تواند به تقویت مهارت‌های فردی و اجتماعی کمک کند، که این امر موجب افزایش اعتماد به نفس و حس مسئولیت‌پذیری در افراد میشود.
آموزش مهارت‌های ارتباطی، حل مسئله و کار گروهی، به شهروندان کمک میکند تا در شرایط بحرانی بهتر عمل کنند. این مهارت‌ها نه تنها در مواجهه با مشکلات فردی بلکه در تعاملات اجتماعی نیز موثرند.
یادگیری مداوم باعث افزایش آگاهی نسبت به مسائل اجتماعی، اقتصادی و محیطی میشود. این آگاهی به شهروندان کمک میکند تا تصمیمات بهتری بگیرند و در برابر تغییرات مقاومت بیشتری نشان دهند.
آموزش همچنین می‌تواند به تقویت همبستگی اجتماعی و ایجاد شبکه‌های حمایتی کمک کند. وقتی افراد با یکدیگر همکاری کنند و از تجربیات یکدیگر بیاموزند، تاب‌آوری جامعه به طور کلی افزایش می‌یابد. در نتیجه، سرمایه‌گذاری در آموزش و یادگیری نه تنها به فرد بلکه به جامعه کمک میکند تا در برابر چالش‌ها مقاوم‌تر باشد.
تاب آوری اجتماعی را میتوان ظرفیت تبدیل و تحول، تطبیق و سازگاری و توان مقابله با تنش و بحرانهای اجتماعی نامید.
تاب آوری اجتماعی از ظرفیت و توانایی خاصی در افراد و گروهها، خانواده و جوامع صحبت میکند که عمدتا یادگیری و سازگاری در تغییرات تحمیل شده، و همچنین قدرت تطبیق با شرایط و متقضیات را در بر خواهد داشت؛
این به ساده ترین معنا برخورداری از آغازی همیشگی است. احیای مهربانی، توسعه سازگاری، قدرت مبتنی بر انعطاف، سرمایه و سازندگی اجتماعی را تقویت میکند وهمزمان موجب و دستاورد تاب آوری است.
زمانی که جامعه ای با نیازهای تازه، خطرات و یا تهدیدات مواجه میشود دچار درهم شکستگی و بحران خواهد شد.از این رو بسیاری از متون بازگشت سریع به شرایط قبل از بحران را تاب آوری نامیده اند.
