نقش مددکاران اجتماعی در تاب آوری نظام سلامت
مددکاران اجتماعی نقش مهمی در تاب آوری نظام سلامت و سلامت اجتماعی ایفا می‌کنند.
آنها با استفاده از ابزارهایی مانند مشاهده، مصاحبه، مطالعه و مکاشفه، مددجویان را به دقت شناسایی و ارزیابی می‌کنند. این اولین گام در کنترل آسیب‌های اجتماعی است.مددکاران اجتماعی می‌توانند با بهبود نقش‌های خود در نظام سلامت، تأثیر مثبتی بر تاب‌آوری و کارایی این نظام بگذارند.
مددکاران اجتماعی باید به ایجاد و تقویت همکاری با سایر متخصصان بهداشت و درمان، از جمله پزشکان، روانشناسان و پرستاران، بپردازند. این همکاری می‌تواند شامل تبادل اطلاعات، برنامه‌ریزی مشترک برای مداخلات و ارائه خدمات جامع به بیماران باشد. با ایجاد یک تیم چند رشته‌ای، مددکاران اجتماعی می‌توانند به‌طور مؤثرتری نیازهای بیماران را شناسایی و برطرف کنند
مددکاران اجتماعی باید به‌طور مداوم در زمینه‌های مرتبط با سلامت و بهداشت آموزش ببینند. این آموزش‌ها می‌تواند شامل مهارت‌های ارتباطی، تکنیک‌های مشاوره و آشنایی با جدیدترین شیوه‌های درمانی باشد. با ارتقاء مهارت‌های خود، مددکاران اجتماعی قادر خواهند بود خدمات بهتری به مراجعین ارائه دهند و در نتیجه، تأثیر بیشتری بر تاب‌آوری نظام سلامت بگذارند.
مددکاران اجتماعی باید بیشتر بر روی پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و بهبود سلامت عمومی تمرکز کنند. این شامل شناسایی گروه‌های در معرض خطر، ارائه آموزش‌های لازم و ایجاد برنامه‌های پیشگیرانه است. با تمرکز بر پیشگیری، مددکاران اجتماعی می‌توانند از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کنند و به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک نمایند
مددکاران اجتماعی در حوزه سلامت، تبعات برچسب زدن به آسیب دیدگان را کاهش می‌دهند. آنها تلاش می‌کنند تا افراد کمتر درگیر سیستم قضایی، نیروی انتظامی و مسائل اجتماعی شوند. در حال حاضر هزار مددکار اجتماعی در مراکز درمانی ایران فعال هستند.
حضور مددکاران اجتماعی در نظام سلامت ایران به چندین دهه قبل برمی‌گردد. آنها با شناسایی گروه‌های پرخطر و ارائه آموزش‌هایی برای بهبود مهارت‌های کنترل خشم و هیجان، فرهنگ استفاده ایمن از وسایل نقلیه را افزایش می‌دهند.
مددکاران اجتماعی در تقویت تاب‌آوری نظام سلامت نقش حیاتی دارند. تاب‌آوری به معنای توانایی یک سیستم برای مقابله با بحران‌ها و بازگشت به وضعیت پایدار است. در این راستا، مددکاران اجتماعی به عنوان پل ارتباطی بین بیماران و سیستم‌های بهداشتی، می‌توانند به بهبود تاب‌آوری کمک کنند.
در کشورهای توسعه‌یافته، مددکاری اجتماعی در حوزه نظام سلامت به عنوان حرفه‌ای شناخته می‌شود که باعث کاهش هزینه‌های بیماری و مشکلات اجتماعی می‌شود. این کشورها مدل‌های خدمات مددکاری اجتماعی خود را بازتعریف کرده‌اند تا اثربخشی خدمات را بیشتر کنند
نقش مددکاری اجتماعی در سلامت روان
حوزه سلامت روان فرصتی منحصر به فرد را در اختیار مددکاران اجتماعی قرار می‌دهد تا با متخصصان همکاری کرده و دانش و مهارت خود را حفظ کنند.
نقش‌های مددکاران اجتماعی در سلامت روان شامل:
- ایجاد مشارکت بین متخصصان، مراقبان و خانواده‌ها
- همکاری با اجتماع برای ایجاد محیط‌های حمایتی
- حمایت از خدمات، شیوه‌های درمانی و منابع کافی
- به چالش کشیدن و تغییر سیاست اجتماعی برای رسیدگی به مسائل فقر، اشتغال، مسکن و عدالت اجتماعی
- حمایت از توسعه برنامه‌های پیشگیرانه
پیشگیری در سطوح مختلفی رخ می‌دهد و شامل تمرکز بر مداخله زودهنگام، آموزش فردی و عمومی، حمایت و بهبود دسترسی به خدمات، منابع و اطلاعات می‌باشد.
وظایف روزمره مددکاران اجتماعی درمانی
مددکاران اجتماعی درمانی وظایف متنوعی را در نظام سلامت انجام می‌دهند:
- ارزیابی نیازها و مشکلات مددجویان
- تهیه طرح مداخله و درمان
- ارائه مشاوره و حمایت روانی-اجتماعی
- هماهنگی با سایر متخصصان درمانی
- آموزش مهارت‌های زندگی به مددجویان
- پیگیری روند درمان و ارزیابی نتایج
در مجموع، مددکاران اجتماعی نقش کلیدی در تاب آوری نظام سلامت ایفا می‌کنند. آنها با شناسایی آسیب‌های اجتماعی، کاهش تبعات برچسب زدن، افزایش همکاری بین متخصصان و ارائه خدمات پیشگیرانه و درمانی، به ارتقای سلامت جامعه کمک می‌کنند.
خدیجه عزیزی روانشناس و مترجم زبان اشاره خانه تاب آوری ایران در خاتمه و جمع بندی این مطلب آورده است مددکاران اجتماعی با بهبود نقش‌های خود در نظام سلامت می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر تاب‌آوری و کارایی این نظام بگذارند. از طریق همکاری بین‌حرفه‌ای، آموزش مستمر، تمرکز بر پیشگیری، ارتقاء آگاهی اجتماعی، استفاده از فناوری و ارزیابی خدمات، آنها قادر خواهند بود به بهبود سلامت جامعه کمک کنند و از بروز آسیب‌های اجتماعی جلوگیری نمایند.
