مدیریت در تاب‌آوری نظام سلامت نقش بسیار مهمی دارد. تاب‌آوری به توانایی یک سیستم برای پاسخگویی به بحران‌ها و حفظ عملکرد خود در شرایط بحرانی اشاره دارد.مدیریت استراتژیک نقش بسیار مهمی در تقویت تاب‌آوری نظام سلامت ایفا می‌کند. تاب‌آوری به توانایی یک سیستم برای پاسخگویی به بحران‌ها و حفظ عملکرد خود در شرایط بحرانی اشاره دارد
مدیریت در تاب‌آوری نظام سلامت به عنوان یک عامل کلیدی شناخته می‌شود که میتواند به بهبود پاسخگویی و کارایی سیستم‌های بهداشتی کمک کند. این نقش شامل برنامه‌ریزی استراتژیک، تخصیص منابع بهینه، و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای مواجهه با بحران‌ها می‌باشد. مدیران با تقویت فرهنگ همکاری و ارتباطات مؤثر، می‌توانند تیم‌های بهداشتی را در مواجهه با چالش‌ها توانمند سازند.
همچنین، آموزش و توسعه مهارت‌های پرسنل به افزایش تاب‌آوری کمک می‌کند. در نهایت، ارزیابی مستمر و بازخورد از عملکرد سیستم، به بهبود فرآیندها و افزایش انعطاف‌پذیری در برابر تغییرات کمک می‌کند، که در نتیجه به حفظ سلامت جامعه منجر می‌شود.
در این متن خاطره اکبری نویسنده و مترجم خانه تاب آوری به بررسی نقش مدیریت در نظام سلامت پرداخته است.
مفهوم تاب‌آوری در نظام سلامت
تاب‌آوری نظام سلامت به معنای توانایی این نظام در مواجهه با بحران‌ها و چالش‌ها است. این مفهوم شامل توانایی برای پیش‌بینی، آماده‌سازی، پاسخگویی و بهبود بعد از بحران‌ها می‌باشد. برای مثال، در دوران پاندمی کووید-19، نظام‌های سلامت باید به سرعت به شرایط جدید پاسخ می‌دادند و خدمات بهداشتی را حفظ می‌کردند.
تاب آوری توانایی ادامه دادن است تاب آوری برگشت پذیری نیست.
تاب آوری خوگیری با عامل مزاحم نیست.
تاب آوری مقابله موفق با انواع شوک یا تهدید و بحران است.
تاب آوری انقلاب خرد ورزی است که خط تولید آن مدیریت است و ابزار گسترش آن هم آموزش است.
تاب آوری خوشبختی جدید است.
تاب آوری میتواندحداقل آشفتگی در رویارویی با مقدار معینی از تنش باشد.
این معنا در پیشگیری و مدیریت مخاطرات یا بازسازی و ترمیم و همچنین در مدیریت بحران شایان توجه است .
تاب آوری میتواند پاسخ مثبت فرد و یا سازمان و جامعه به مشکلات باشد.
تاب آوری انقلاب خرد ورزی است که خط تولید آن مدیریت است و ابزار گسترش آن هم آموزش است تاب آوری خوشبختی جدید است .
تسهیلگری و کوچینگ تاب آوری در سطوح فردی منجر به افزایش و تقویت آن است.
نقش مدیریت در تاب‌آوری نظام سلامت
۱. برنامه‌ریزی استراتژیک
مدیریت استراتژیک یکی از ارکان اصلی در تقویت تاب‌آوری نظام سلامت است. برنامه‌ریزی استراتژیک شامل شناسایی تهدیدات و فرصت‌ها، تعیین اهداف و تدوین استراتژی‌های مناسب برای مقابله با بحران‌ها می‌باشد. این فرآیند به مدیران کمک می‌کند تا منابع را به طور مؤثر تخصیص دهند و در شرایط بحرانی تصمیمات بهتری بگیرند.
۲. ایجاد ساختارهای انعطاف‌پذیر
مدیریت باید ساختارهای انعطاف‌پذیری را در نظام سلامت ایجاد کند که بتوانند به سرعت به تغییرات پاسخ دهند. این شامل ایجاد تیم‌های چند تخصصی و شبکه‌های همکاری بین‌سازمانی است که می‌توانند در مواقع بحران به سرعت گرد هم آیند و به حل مشکلات بپردازند.
۳. تقویت ارتباطات
مدیریت مؤثر باید به تقویت ارتباطات درون‌سازمانی و برون‌سازمانی بپردازد. در زمان بحران، اطلاعات دقیق و به‌موقع میتواند به تصمیم‌گیری بهتر کمک کند. به همین دلیل، ایجاد کانال‌های ارتباطی مؤثر و شفاف بین تمامی ذینفعان نظام سلامت ضروری است
۴. آموزش و توانمندسازی منابع انسانی
آموزش و توانمندسازی کارکنان نظام سلامت یکی از مهم‌ترین وظایف مدیریت است. مدیران باید برنامه‌های آموزشی را برای بهبود مهارت‌ها و دانش کارکنان طراحی کنند تا آن‌ها بتوانند در شرایط بحرانی به بهترین شکل عمل کنند. این امر به افزایش اعتماد به نفس و توانایی کارکنان در مواجهه با چالش‌ها کمک می‌کند.
۵. ارزیابی و یادگیری از تجربیات
مدیریت باید به ارزیابی عملکرد نظام سلامت در مواجهه با بحران‌ها بپردازد و از تجربیات گذشته درس بگیرد. این ارزیابی‌ها می‌توانند به شناسایی نقاط ضعف و قوت نظام سلامت کمک کنند و به بهبود فرآیندها و استراتژی‌ها منجر شوند.
نقش مدیریت در تاب‌آوری نظام سلامت بسیار حیاتی است. با برنامه‌ریزی استراتژیک، ایجاد ساختارهای انعطاف‌پذیر، تقویت ارتباطات، آموزش منابع انسانی و ارزیابی تجربیات، مدیران می‌توانند تاب آوری نظام سلامت را تقویت کنند و به این ترتیب، توانایی نظام سلامت را در مواجهه با بحران‌ها افزایش دهند. این اقدامات نه تنها به حفظ سلامت جامعه کمک می‌کند، بلکه به بهبود کیفیت خدمات بهداشتی نیز منجر می‌شود.
مدیران با ایجاد فرهنگ مثبت و امیدوارکننده در محیط کار که بر یادگیری از شکست‌ها و تمرکز بر نقاط قوت تاکید دارد، می‌توانند به افزایش تاب‌آوری کارکنان کمک کنند. با اتخاذ این رویکردها، مدیران می‌توانند به ایجاد محیطی کاری کمک کنند که در آن کارکنان قادر به مقابله موثر با چالش‌ها و بازیابی سریع از شرایط دشوار باشند
