تاب آوری اجتماعی به حضور و فعالیت های نیروهای داوطلب هم وابسته است داوطلب شدن برای انجام کارهای نیک، یکی از رفتارهای بزرگ منشانه است.
اینکه بدون هیچ توقعی برای کسی یا چیزی وقت بگذاری و منفعتی را به دیگری برسانی. امروزه با زندگی‌های پرمشغله، یافتن زمانی برای انجام امور داوطلبانه دشوار است.
با این حال، مزایای کار داوطلبانه بسیار زیاد است؛ از جمله یافتن دوستان، ارتباط با جامعه، یادگیری مهارت‌های جدید و حتی پیشرفت شغلی؛ همچنین بهبود سلامت روانی و جسمی، کاهش استرس و افسردگی، تحریک ذهنی و ایجاد احساس هدفمندی.
به عنوان یک نمونه واقعی، هلند از کشورهایی است که مفهوم فعالیت‌های داوطلبانه عمیقاً در آن به یک فرهنگ تبدیل شده است. اگر نگوییم همه، اما می‌توانیم بگوییم بیشتر مردم از پیر و جوان کار داوطلبانه میکنند؛ حتی اگر آن کار خریدن یک بسته نان برای پیرزنی باشد، یاددادن ریاضی به کودکان، نقاشی کردن دیوار یک مدرسه، هدایت کردن صندلی چرخ‌دار یک پیرمرد، آشپزی به جای یک مادر پرمشغله و یا هر چیز دیگر.
آنها برای هر کار داوطلبانه‌ای قرارداد می‌بندند و متعهد می‌شوند و اگر روزی نتوانند آن کار را انجام دهند باید حتماً قبل از آن مانند یک کار واقعی مرخصی بگیرند. در پایان کار داوطلبانه با یک بسته پنیر یا یک شیشه مربا یا یک دسته گل از آنها قدردانی می‌شود. انها کار داوطلبانه را بدون طمع پاداش انجام میدهند .
کار داوطلبانه به مثابه یک درمان، به مثابه کمک نه به دیگری، بلکه کمک به خویشتن است؛ کار داوطلبانه حال آدم را بهتر می‌کند، فرصت‌های تازه ایجاد می‌کند و به فرد احساس ارزشمندی و مفید بودن می‌دهد. داوطلب بودن برای کارهای خوب یک قدرت است، پس منتظر دیگران نباش، وقتی هیچ‌کس برای بهتر کردن زندگی داوطلب نیست تو داوطلب باش.
سلامتی محور توسعه است با گسترش مشارکت های داوطلبانه و تعامل با مردم و تمامی آحاد جامعه و در نهایت ایجاد فضا برای مشارکت جامعه است، که جامعه ای سالم و توسعه پایدار خواهیم داشت. سازمان ملل متحد در سال ۱۹۸۵، ۵ دسامبر (۱۴ آذر) را «روز جهانی داوطلب» معرفی کرد.
این روز بهانه‌ای شده است برای تجلیل از داوطلبان و تشویق سایرین به پیوستن به گروه‌های داوطلب و تشکل‌های مردمی که بنوعی در فعالیت ها و مسئولیت های اجتماعی نقش ایفا میکنند .
