شنیده بودم آثارش کِسل‌کننده است، اوایل جذبت نمی‌کند، سخت خوان است.
گذاشته بودمش برای بعدتر و خودم را محدود به کتاب های پرفروش کرده بودم.
اما شروعش کردم، چون استاد گفتند برای قصه‌نویسی کمک کننده است.
با تصورم فرق داشت.
روان‌تر و گیراتر از تصورم بود.
ابله و کتاب های داستایوفسکی را گذاشته بودم برای بعد.
چرا؟ چرا همچین تصوری داشتم؟ چرا قبل‌تر امتحانش نکرده بودم و به گفته‌های دیگران بسنده کرده بودم؟
جوابم در سوال است. از شنیده‌هایم برای کتاب حکم صادر کرده بودم.
پس باید اصلاحش کنم. خودم باید کتابی را شروع کنم و بعد برایش حکم صادر کنم.
اول مسئله سلیقه‌ام است.
دوم استاد می‌گویند خودتان را به کتاب هایی که سلیقه‌تان است محدود نکنید. باید همه نوع کتابی بخوانید. کتاب‌هایی که برایتان چالش است، باعث پیشرفتتان می‌شود.
منبع یاداشت‌ها: تلگرام وارونه نویس
✍ ریحانه سادات ربانی
#وارونه_نویس
