درود خداوند؛ بر سمیریوس عزیز(یه شخص خیالی)
سلامی به حس کسانی که از آشناییت مست شدند.
سلامی به زیبایی غنچه ها و شکوفه های گیلاس و هلوی باغمون.
و سلامی به گرمی دستان و قلب من که گه گاهی آن چنان رنجور است که گویی آب جوشی بر آن ریخته اند و چنان دلگیر میشه که آه ان؛ هفت دریا را می سوزاند.(با خنده)
و سلامی به زیبایی و طنازی؛ موسیقی متن فیلم نارنگی ها (Tangerinss 2013) وگرمی محبت و صفای صداقت و انسانیت "ایوو"
امیدوارم حالت دل خسته ات خوب باشد و برایت سلامت روحی جسمی، شادابی و پرامید بودن را آرزو می کنم.
آنقدر دلم آشوب است که بیش از این دل و دستم یاری نمی کند اما چرت و پرت هایی که می نویسم به لطف و کرمت همین را قبول کن.
این نوشته مقدمه ایست برای ادامه صحبت هایم و و ایضاً خوب شدن احساس و دل پاک و قشنگت
راستش نگران هستم
نگران تو و تمام انسان های مثل تو
نگرانیت انسانیت خودمان
.می دانی! گاهی آینده ای رو برای جامعه مون تصور می کنم که همه آدم هایش مثل فیلم"کبوتری برای تأمل در باب هستی روی شاخه نشست"شده اند.
در این زمانه‌ای که غاسق (سیاهی) بر همه جا سایه افکنده است که شاید روزی مردم ما اینقدر سرد و بی روح و بی رمق بشوند که دیگه طمع، گذران زندگی و روزمرگی، مرگ و حتی عشق یه معنای پوچی پیدا می کنه در واقع یه کنایه اجتماعی به مردم ایرانه این فیلم به نظر من.
من که می گویم آخر زمان شده است اما دوست دارم در این آخر زمان حداقل تو و امثال تو باشند.
یه زمونی بود که مردم قدر آدمای خوب و خوبی هاشون رو میدونستند و براشون ارزش قائل بودن.این قدر که حاضر بودن براشون بمیرن.
اما زمونه با ما کاری کرد که دیگه به این راحتی ها باور نمی کنیم که یه آدمی خوب باشه.این قضیه رو بارها و بارها با همین چشای خودم دیدم.الان این قدر که به یه آدم خوب انگ و تهمت می زنن به یه آدم بد نمی زنن
اما تو خوب باش .
