امروز میخوام کمی درباره تاثیر گذارترین آدمها در پیدایش بیت کوین براتون بگم. برای اینکه اصلا بدونین که این لغت سایفرپانک یعنی چی و به چه کسایی میگن سایفرپانک، باید کمی در تاریخ به عقب برگردیم.
اولین سایفرپانکها در ۴۰۰۰ سال قبل در شهری در مصر به نام منت خوفو زندگی میکردند. از آن زمان، یک سنگ نوشته پیدا شده که احتمالا متعلق به اولین سایفرپانک بوده است. بنا به دلایل عجیبی، این سنگ نوشته قصد داشته تا اطلاعات را رمزنگاری کند، که این اتفاق در زندگی آمنهوتب دوم اتفاق افتاده است. پس از مدتی، این نوع رمزنگاری در سراسر مصر گسترش یافت. انسانهایی که در آن زمان سواد داشتند، شروع به استفاده از این سیستم رمزی کردند.
حدود ۱۴۰۰ سال بعد، اسپارتانها یک دستگاه رمزنگاری به نام ScyTale را اختراع کردند. این دستگاه درست مثل رمزنگاری مدرن، شامل یک کلید خصوصی مشخص بود که فقط کسانی که مجاز بودند، آن را در اختیار داشتند. البته درست مثل سیستم رمزنگاری اولیه مصری، ScyTale نیز به راحتی رمزگشایی میشد؛ البته به نسبت آن زمان که تعداد افراد باسواد بسیار کم بود، این دستگاه از امنیت بالایی برخوردار بود.
جولیوس سزار، خود مخترع یکی از سیستمهای رمزی بود؛ یک سیستم رمزی جانشین به نام سزار سایفر. جالب اینجاست که تحقیقات رمزنگاری و توسعه اون، همیشه در زمانهای جنگ انجام میشده. اما چیزی که ما به عنوان رمزنگاری مدرن میشناسیم، در اصل از جنگهای جهانی اول و دوم شروع شده است.
اولین دستگاه رمزنگاری انیگما بود که قادر بود ۱۰ در ۱۱۴ کاراکتر را با هم ترکیب کند که این قضیه، روشهای رمزگشایی شانسی را در آن زمان تقریبا غیرممکن میکرد. رمزگشایی انیگما تا جنگ جهانی دوم غیرممکن بود؛ یعنی تا زمانی که آلن تورینگ (Alan Turing) یک روش برای شکستن کدهای انیگما کشف کرد. روش آکادمیک تورینگ در زمینههای بسیاری از جمله رمزنگاری، تاثیرگذار و کارآمد بود.
در آمریکا و در دهه ۱۹۷۰، تنها چند فرد خارج از آژانسهای حکومتی بودند که دانش رمزنگاری داشتند؛ تا این که رمزنگاری غیرمحرمانه توسط Whitfield Diffie و Martin Hellman در اختیار عموم قرار گرفت. این یکی از قدرتمندترین تکنیکهای رمزنگاری بود که عموم مردم میتوانستند از آن استفاده کنند؛ برای به اشتراک گذاشتن کلید خصوصی، نیازی نبود تا دو طرف یکدیگر را بشناسند.
در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ یک ژانر علمی تخیلی به نام New Wave به محبوبیت رسید. این ژانر پدید آورنده فیلمها و کتابهایی با سبک علمی تخیلی سایبرپانک (CyberPunk) بود؛ در این ژانر، افراد میخواستند تکنولوژیهای بسیار پیشرفتهای در اختیار داشته باشند تا بتوانند دنیا را تحت سلطه خود درآورند.
در سال ۱۹۹۲، اریک هیوز، تیم می و جان گیلمور یک گروه تشکیل دادند، تا بتوانند علایق مختلف خود را بررسی کنند؛ آنها ماهی یک بار در شرکت گیلمور به نام Cygnus Solutions واقع در کالیفرنیای آمریکا ملاقات میکردند. نام سایفرپانک نیز بر اساس یک بازی با کلمات با سایبرپانک انتخاب شد. اما چرا سایفرپانک ؟
چیزی برای مخفی کردن نیست، بحثی مشترک در بین مردمی است که میخواهند از رمزنگاری استفاده کنند. این مبحث میگوید که اگر شما چیزی برای مخفی کردن ندارید، چیزی هم برای ترسیدن ندارید! کمی پس از این که لیست پستی ساخته شد، یک بیانیه یا مانیفست توسط اریک هیوز به نام “مانیفست سایفرپانک” نوشته شد.
پیش زمینه پروژههایی مثل بیت کوین (Bitcoin)، هش کش (HashCash) و بی مانی (B-Money) تقریبا همزمان با هم ایجاد شدند. این سیستمهای بلاک چین اولیه، خیلی از ویژگیهای بیت کوین، مثل مکانیزم گواه اثبات کار و ضداسپم را داشتند؛ البته هنوز هم این تلاشها متوقف نشدهاند. فیل زیمرمن که یکی از اعضای یک موسسه مستقل بود، برای به وجود آوردن امنیت بیشتر، یک سیستم رمزنگاری پی جی پی (PGP) برای ایمیل ساخت.
شرکت زیمرمن بعدها هل فینی (Hal Finney) را استخدام کرد، که بعدها به یکی از اولین توسعهدهندگان بیت کوین تبدیل شد. امروزه بسیاری از پروژهها بر روی امنیتی که سایفرپانک ها بر آن اصرار داشتند، تمرکز دارند؛ پروژههایی مثل مرورگر تور (TOR)، بیت تورنت (BitTorrent) و ویکی لیکس (Wikileaks).
امیدوارم که این اطلاعات براتون مفید باشه و دوست داشته باشید من سعی میکنم همونطور که قول داده بودم، هرهفته یه مطلب جدید درباره بلاک چین براتون بنویسم
منبع : میهن بلاکچین