این روزها اگه سری به صفحههای بلاگرهای آرایشی بزنی، حتماً این جملهها رو شنیدی:
«ملکه جان! تو لایق بهترینهایی. اگه دوستپسر یا شوهرت قدرت رو نمیدونه، رهاش کن!»
تو از بقیه متفاوتی
تو شایستهی احترام و توجه بیشتری هستی
و البته… این توجه رو میتونی اینجا پیدا کنی (یعنی در صفحه یا محصول او)
حالا چرا بحث «رها کردن دوستپسر یا شوهر» این وسط میاد؟
اینجا داستان جالبتر میشه.
آدم وقتی توی یک رابطهی سالمه، معمولاً از نظر عاطفی یه احساس امنیت داره و کمتر نیاز پیدا میکنه مدام از بیرون تایید بگیره. اما وقتی تنها میشی، اون نیاز به تأیید برمیگرده، حتی بیشتر از قبل.
و کی اون لحظه کنارته؟ بله، همون بلاگری که مدام بهت میگه: «ملکهام! این رژ جدید رو دیدی؟» یا «این ویدئو رو ببین، حتماً بهت میاد!»
به زبان ساده، بعضیها با جدا کردن تو از منبع طبیعی امنیت و ارزشمندیات (رابطهات)، کاری میکنن که بیشتر به محتوای اونا سر بزنی، بیشتر ازشون خرید کنی و بیشتر وابسته به تاییدشون بشی.
از طرفی داشتن این میزان از تایید حتی توی یه رابطهٔ سالم هم وجود نداره. میدونم سخته، ولی واقعیت اینه که ما آدمها یک روزهایی یا حتی دورههایی داریم که حالمون خوب نیست، خیلی خوش اخلاق نیستیم یا حتی ممکنه از لحاظ شخصیتی هم خیلی ابرازگر نباشیم و نتوانیم این حد از تمجید رو به کسی هدیه بدیم. این روزها هم زندگی سخت شده و انگار تایید گرفتن یه جورهایی زود حالمون رو خوب میکنه.
از طرفی ممکنه پارتنرمون نتونه این حد از تمجید رو بده بهمون، از طرفی هم خودمون خیلی خسته باشیم و نیاز به تایید داشته باشیم، از طرفی هم بلاگرها هم خیلی ساده و راحت این میزان از تایید رو در اختیارمون قرار میدن.
پس سخت میشه در مقابلشون مقاومت کرد. اما همیشه راهی میشه پیدا کرد؛ زود ناامید نشو.
شاید بخوای دفعهی بعد که کسی گفت «ملکه باش»، از خودت بخوای بپرسی:
آیا این حرف برای خودم خوبه یا برای جیب کسی؟
و توی پست بعدی حتما میتونیم به جایگزینهای حال خوب کن سالمتری بپردازیم. اگه موافقی توی کامنت بگو که با هم چند راه موثر و ساده تمرین کنیم که حالمون خوب بشه به عنوان یک خانم توی دنیایی که همهاش بهمون انرژی منفی میده.
مرسی که برای خودت وقت گذاشتی و خوندی خانم و آقای آگاه.
ه یا برای سبد خرید اونها؟
