آیا واقعا از فضل پدر تو را حاصل نیست؟

از فضل پدر تو را چه حاصل ؟ ضرب المثلی است که بر داشتن اختیار تام فرد بدون توجه به ریشه خانوادگی و نیز بر استقلال هر انسان در کار تاکید دارد. اما بیایید این جمله معروف را با واقعیات جامعه کنار هم قرار بدهیم. ایا تحصیل در مدرسه ممتاز؛ بهره برداری از امکانات بیشتر؛ حمایت پدر از شما به عنوان یک تکیه گاه محکم ؛ برنامه ریزی صحیح او برای زندگی آینده شما؛ سرنوشت افراد را تغییر نداده است و البته در نقطه مقابل هم ممکن است ضعف او به ضعف فرد ختم شود. مگر نه اینکه رابطه قوی و محکم بین زندگی والدین و نوع نگاه و درجه موفقیت آدم ها وجود دارد؟

ممکن است بگویید بله اینها صحیح است اما منظور شاعر در این بوده که فضل و دانش و اگاهی و خردمندی به ارث نمی رسد. در اینجا هم باید بگویم که بازهم از فضل پدر شما را حاصل هست. مگر یک انسان اندیمشند با رفتارهای خود نمی تواند فرزندانی قوی تر را تحویل جامعه دهد و استعدادهای انها را شکوفا کند و برعکس با یک استراتژی غلط انها را نابود کند ؟ درست است این مساله صد در صد نیست اما پدر قوی معمولا فرزند قوی و پدر ضعیف فرزند ضعیف دارد. پس در اینجا هم فرد را از فضل پدر حاصل هست. شاعر در زمان خود منظورش بر استقلال فرد بوده که حرفش درست است اما شاید بهتر بود جور دیگری بیان می کرد. چون در هر حالت شما را از فضل پدر و پول پدر و فقر پدر و اخلاق پدر و نگرش پدر و حتی شکل ظاهر و عادات و سرگرمی های پدر هم حاصل هست.