خیلی ها به برنامه نویسی علاقه دارند، اما آیا همه میتونند برنامه نویس بشن؟ صد در صد پاسخ به این سئوال یک نه بزرگ است اما نه به این دلیل که برنامه نویسی سخته یا مثلا باید ریاضی بلد باشیم ! نه هیچکدوم از اینها دلایل منطقی نیستند دقیقا به این دلیل که همه نمیتونند ( یا نیاز نیست ) پزشک بشن، همه نیازی نیست مکانیک بشن، همه نیازی نیست بدنساز بشن اما به همه اینها نیز در دنیا نیاز داریم ! در این مطلب میخوام به شما بگم چرا و چه کسانی نباید برنامه نویس بشن
صد در صد تا الان هزاران بار این تعاریف رو شنیدیم که برنامه نویس ها درآمد بالایی دارند، از هزار روش پول در میارند و زندگی راحتی دارند، آره تا بخشیش درسته که بازار کار برنامه نویسی خیلی خوبه، درآمد بالایی داره، تقاضای بالایی داره اما تا به حال به این موضوع فکر کردید که اگر فقط به دنبال کسب درآمد باشید اصلا میتونید برنامه نویس بشید یا نه ؟ بچه ها برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس خوب فقط 3 تا قانون داریم!
تمرین، صبر، استمرار
اگر این سه تارو نداشته باشیم و یا حتی فقط یکی از این سه تارو نداشته باشیم نمیتونیم، تکرار میکنم نمیتونیم برنامه نویس خوبی بشیم، پس حالا برگردیم به اصل مطلب آیا کسی که فقط به فکر کسب درآمد عالی باشه میتونه برنامه نویس خوبی بشه؟ صد در صد نه چونکه اصلا صبری نداره که بخواد پیشرفت کنه و اصلا حوصله تمرین کردن نداره و اگر شکست خورد دوباره بلند نمیشه ادامه بده پس استمراری در کارش وجود نداره حالا چطوری انتظار میره که این شخص یک برنامه نویس خوب بشه ؟
شغل برنامه نویسی کاملا با قدرت تحلیل و پردازش ارتباط داره، البته این قدرت ها اکتسابی هستند و شما میتونید با تمرین، مطالعه و صبر این قدرت هارا کسب کنید اما پیشنهاد میکنم اگه کلا علاقه ایی به کار کردن روی قدرت پردازش و تحلیل خودتون ندارید اصلا سمت برنامه نویسی نیاید، یک برنامه نویس باید بتونه همیشه خودشو، کدهاشو ، مشکلاتشو و ... رو پردازش کنه پس اگر شما نتونید اینهارو تحلیل کنید و قدرت پردازش خوبی برای رفع مشکلات و یا پیشرفت دادن کدها و نوشتن کدهای بهتر داشته باشید هیچجوره نمیتونید برنامه نویس موفقی باشید.
البته این مورد یکی از مشکلات خود منه چونکه هم حوصله ندارم جاهای مختلفی باشم و هم حوصله ندارم یکجا باشم پس در نتیجه در هر دوحالت به مشکل میخورم :)) اما به تعریف ساده برنامه نویسی شغلی هست که با ساعت ها کد زدن و تلاش کردن ارتباط داره پس باید حوصله اینو داشته باشید که ساعت ها روی یک صندلی بشینید و به یک مانیتور خیره بشید و کد بزنید که البته اصل برنامه نویسی هم همیشه همین بوده و هست.
بزرگترین مشکل برنامه نویس های تازه کار چیه؟ یک هدف ساده رو مشخص میکنند و فکر میکنند اگر به اون مسیر برسند دیگه نیازی نیست ادامه بدن مسیر خودشون رو یا خودشون رو پیشرفت بدند که این بزرگترین اشتباهه، هر برنامه نویسی نیاز داره پیشرفت کنه و این پیشرفت تنها و تنها با تمرین و آموزش دیدن انجام میشه ، در اصل برنامه نویسه موفق هیچ وقت خودشو محدود نمیکنه به یک کار خاصی بلکه اونقدری عاشق برنامه نویسیه و عاشق خلق کردنه که هر دفعه برای خلق یک چیزه جدیدی میره به دنبال یادگیری چیزهایی که تا الان ندیده حالا میتونه یک زبان برنامه نویسی باشه، یک کتابخانه باشه، یک فریم ورک باشه یا حتی آشنا شدن با یک پکیج ساده اما مهم اینجاست که برنامه نویس باید تلاش کنه همیشه خودشو پیشرفت بده و آموزش ببینه
این تعریف یکم شخصیه و از طرف خودمه اما برای هر انسانی و هر شغلی کاربرد داره، بزرگترین و مهمترین راه انتقال علم کتاب خوندن و مطالعه هست، نمیگم تنها راه انتقال علمه اما حتما یکی از بزرگترین راه های انتقال علم و سواد کتابه پس یک برنامه نویسی که تلاش میکنه با سواد باشه باید اهل مطالعه باشه اون هم نه فقط کتاب های مربوط به برنامه نویسی بلکه هر کتابی که ممکنه شمارو در این مسیر موفق کنه، میتونه کتاب روانشناسی باشه یا کتاب برنامه نویسی، کتاب شعر و ادبیات باشه و یا حتی کتاب تاریخ !
