تصور کن
یک تردمیل را برده ای به زمان بودا
او را روبه روی آن میگذاری و دکمه روشن را میفشاری
بودا احتمالا میگوید صبر کن اول با مدیتیشن آرام شوم بعد حرکت میکنم
اما تو دکمه را زده ای و او باید حرکت کند وگرنه زمین میخورد
نه چون بودا ناتوان است
چون جهان تغییر کرده
مشکل نه در تعالیم کهن است
نه در سکون و حضور
مشکل در تغییر زمان است
قوانینی که برای جهان آهسته نوشته شده اند در جهان پرشتاب امروز قابل اجرا نیستند
هر حکم و حکمتی باید با ریتم زمانه بازتعریف شود
چند روز قبل دوستی محتوایی در اینستاگرام برایم فرستاد
ترند تازه کند زیستی
ظاهری جذاب
قلبی آرام
و وعده بازگشت به زندگی عمیق
اما ناخودآگاه مرا برد به همان تصویر بودا روی تردمیل
به این فکر که شاید آرامش امروز با آرامش بیست و پنج قرن قبل یکی نباشد
حالا خودت را تصور کن
در جاده ای که سال گذشته روستایی بوده
و امسال تبدیل شده به اتوبان
آیا میتوانی با سرعت سی کیلومتر همان سرعت پارسال حرکت کنی
اگر با همان سرعت برانی نه تنها عقب میمانی بلکه تصادف میکنی
پس چگونه انتظار داریم نسخه هایی که در جهان کم سرعت گذشته نوشته شده اند در جهان پرشتاب امروز بی کم و کاست جواب دهند
کند زیستی برای انسان مدرن نه کاملا خوب است نه کاملا بد
جاهایی لازم است
جاهایی خطرناک
اگر نفهمی کجا ایستاده ای و سرعت زمین زیر پا را نشناسی سقوط قطعی است
مثل بودا روی تردمیل
اما نکته همین جاست
در سرعت هم میتوان آرامش یافت
آرامش یک شیوه است نه یک سرعت
آگاهی میتواند در حرکت تند هم حضور داشته باشد
میان شتاب و سکون تضادی نیست اگر ریتم جهان را بفهمی
بعضی نویسندگان سطحی کند زیستی را نسخه نجات معرفی میکنند
گویی هرکس تند حرکت کند گم شده است
مسئله سرعت نیست
مسئله همخوانی است
جهان امروز شتاب دارد و ذهنی که نتواند کمی سرعتش را بالا ببرد از مسیر پرت میشود
بودا روی تردمیل فقط یک تصویر نیست
یک هشدار است
نسخه های کهن باید بازنویسی شوند
آرامش باید با ریتم امروز تنظیم شود
و انسان باید بیاموزد میان سرعت و حضور پلی بسازد
برای دوستم نوشتم
زیاد مکث نکن
دنیا دکمه را زده و حرکت کرده
اگر صبر کنی تا همه چیز کامل شود جا میمانی
راهش این است که وسط دویدن فکر کنی
وسط کار آرام شوی
نه بعد از آن
بودا میگوید قبل از هر حرکت باید مکث کرد و نفس را آرام کرد
اما جهان امروز منتظر نمیماند
اگر دکمه حرکت را بزنیم ریتم ما را میبرد
پس باید مدیتیشن را در حرکت انجام داد
نه در توقف
اگر صبر کنیم زمین میخوریم
اگر حرکت کنیم آرام میشویم
با چند دستور ساده و کاربردی راهش را هم به تو میگویم
ریتم را شخصی کن
نه ریتم کند معنویت کلاسیک
نه ریتم جنون آمیز جهان مدرن
تنظیم ریتم یعنی آگاهی از ظرفیت بدن و ذهن
وقفه های کوچک بساز
سه دم آرام هر پانزده دقیقه
بازگشت سریع به مرکز
این همان مدیتیشن در حرکت است
کارها را در مینی گام ها خرد کن
حرکت آرام اما پیوسته
شتاب بدون فرسودگی
حرکت و فکر را همسو کن
راه رفتن و نظم دادن ذهن
دویدن و غربال کردن ایده ها
این حالت جریان میسازد
صبح یک روتین آغازگر بساز
ده دقیقه که به مغز پیام بدهد
امروز باید با سرعت هماهنگ اما بدون آشوب حرکت کنی
یادت باشد دوست من
در این جهان
گاهی باید بدوی تا نیفتی
گاهی باید بدوی تا به نقطه آرامش برسی
و گاهی باید بدوی تا بتوانی دوباره بایستی و نفس بکشی
این نسخه واقعی عصر ماست
🖋️ دکتر رضا قویدل جستجوگر ذهن
