مدیریت ناهنجاری ها

سایت نویسنده

در اكتبر سال 1994 شخصی به نام دكتر آنتاناس ماكوس كه يك استاد فلسفه و رياضيات بود به عنوان شهردار بوگوتا پايتخت كلمبيا انتخاب شد. اين شهر به عنوان پايتخت قتل جهان معروف بود ومقامات شهر در فساد شهره بوده اند.

در واقع اهالی بوگوتا از اين همه نابسامانی به ستوه آمده و به دنبال چاره ای بودند كه نهايتا به دكتر ماكوس به عنوان يك ضد سياستمدار متوسل شدند.

دكتر ماكوس برای مقابله با ناهنجاری شهر بوگوتا از روش های جالبی استفاده كرد. مثلا در سر چهار راه گروه هايی پانتوميم متشكل از دانشجويان تئاتری به كار گماشت. آنها صورت خود را سفيد و سياه كرده بودند و هر كس تخلفی می كرد آن را مسخره می كردند. اگر عابر پياده ای از چراغ قرمز رد م شد به دنبالش می افتادند و ادايش را در می آوردند و همين باعث شد كه شهروندان از ترس مسخره شدن از تخلف بپرهيزند.

با گذشت چند ماه، درصد افراد پياده ای كه به علائم راهنمايی توجه و مطابق آن رفتار می كردند از 26 به 75 درصد رسيد. در حقيقت استقبال از اين طرح و موفقيت آن در كاهش خلاف چنان چشم گير بود كه دكتر ماكوس 400 نفر ديگر پانتوميم كار استخدام كرد تا خدمات اين گروه ها به سراسر شهر گسترش يابد.

اين تنها بخشی از كارهای به ظاهر ساده بود كه توسط دكتر ماكوس انجام شد و اتفاقا در نظم بخشی به شهر نتيجه داد.

• دكتر ماكوس معتقد بود كه تلاش برای تغيير نگرش مردم، باید ركن اساسی اصلاحات او را تشكيل دهد.
• اين كه تحول در فرهنگ مدنی شهروندان كليد حل معضلات بی شمار شهر بوگوتا به شمار می آيد ... تنها اقتصاددانان بسيار كوته فكر ممكن است معتقد باشند كه رفتار انسان ها صرفا از پاداش ها يا مجازات های ملموس و مادی تاثير می پذيرد.
• درست است كه افراد به انگيزه های اقتصادی شفاف و مستقيم واكنش نشان می دهند، اما ممكن است به انگيزه های ناشناخته ای كه از قراردادهای اجتماعی يا وجدان فردی شان نشات می گيرند نيز واكنش های قاطعی نشان دهند.

نتیجه گیری

تغییر نگرش حکمرانان ، کسب دانش و رسوب آن برای مردمان ، توانمندسازی جامعه برای رسیدن به اهداف متعالی، دیگر انتخاب نیست یک ضرورت است.