موضوعی که میخوام در موردش صحبت کنم، چیزی هست که بارها و بارها اطرافم دیدمش و فکر میکنم شما هم این مورد رو دیده باشین. با آدم هایی برخورد داشتم که از شرایط کاری خود و کشور، در طول روز هزاران بار گله میکنن که معمولا این گِلِگی مربوط به حقوق هست، به عنوان مثال با فردی صحبت میکردم که میگفت من اینجا از صبح تا ظهر میام و با یه سری آدم بی سواد سر و کله میزنم و مشکلاتشونو حل میکنم، تازه بعضی از روزا هم اضافه کار هم هستم ولی واقعا این حقوق، حق من نیست. خب برای من هم سوال بود که با توجه به چیزهایی که گفته، چرا باید این حقوق رو دریافت کنه؟!
اما چیزی که با چشم دیدم خلاف آن بود، طرف باید ساعت 7:30 کارشو شروع میکرد ولی دیرتر میومد و وقتی میرسید، اول یه چرتی میزد و بعد هم قسمتی از زمانش رو در شبکه های اجتماعی و با همکاراش صحبت میکرد، این وسط اگه حالشو داشت، واسه مردم وقت میذاشت و کاراشونو انجام میداد.?
درسی که خودم از این موضوع گرفتم این بود که ما انسان ها در بعضی مواقع کاری که باید انجام بدیم رو انجام نمیدیم، تازه طلبکارم میشیم که چرا خدا کمک نمیکنه.
اگر در زندگی خودمون پیشرفت نمیکنیم یا در واقع زندگیمون برکت نداره، گاهی این موضوع ریشه در مواردی داره که در بالا بهش اشاره کردم و بهش توجه ای نمیکنیم.
