ویرگول
ورودثبت نام
rezakhazaeian
rezakhazaeian
خواندن ۲ دقیقه·۶ سال پیش

«شوخی‌های جنسی» و آسیب شناسی رواج آن در تئاتر

به گزارش آتی نیوز، فائزه چشمه سنگی در خصوص آسیب شناسی رواج شوخی های جنسی در تئاتر یادداشتی نوشته است که در زیر آمده است:

این یادداشت صرفاً به قلم یک خبرنگار تئاتر نیست، بلکه از دیدگاه یک تماشاچی تئاتر است که تمام آثار نمایشی اجرا شده در سال ۹۷ تاکنون را مشاهده کرده است.

به جرئت می‌توانم بگویم در بیش از ۸۰% آثار نمایشی که در سال ۹۷ در مشهد اجرا شده است (به استثناء آثار مناسبتی و مذهبی) از شوخی‌های بی مورد جنسی استفاده شده است.

نکته قابل توجه این است که حتی در آثار فاخر ادبیات نمایشی جهان و اقتباس‌های ادبی صورت گرفته از متون نمایشی خارجی این موضوع به وضوح دیده می‌شود، حال آنکه گنجاندن این حجم از لوده گویی هیچ کمکی به پیش برد نمایش نمی‌کند و صرفاً وصله ای است که سنجاق شده به نمایش برای خنداندن بی هدف تماشاچی و البته غایت نهایی در این راستا مزه کردنِ طعم شیرین گیشه است.

خط قرمزهای تئاتر در مشهد باعث شده اکثریت قریب به اتفاق کارگردان‌ها تمام خلاقیت و توان خود را صرف این موضوع کنند که چگونه، به صورت غیرملموس و به اصطلاح زیر پوستی، شوخی‌های جنسی را، در دل نمایش پیاده کنند تا هم مخاطب را حفظ کنند و هم به سلامت از مرزهای خطوط قرمز عبور کنند.

بازهم تأکید می‌کنم اگر حرکات موزون، فرم و یا استفاده از الفاظ هجو گونه، مستهجن و سخیف، کمکی به پیشبرد خط اصلی داستان در نمایش ایفا کند، جای بحثی وجود ندارد، اما مسئله اینجاست که چرا سطح شعور مخاطب را تا این اندازه پائین فرض می‌کنیم، و با سطحی‌نگری جایی برای فرهنگ سازی باقی نمی‌گزاریم.

تئاتر زمانی می‌تواند بستر و زمینه رشد فرهنگی جامعه را فراهم کند که به مسائل سیاسی و مشکلات اجتماعی اشاره داشته باشد، اما رکیک گویی ها در تئاتر امروز به جای اینکه طعم و چاشنی تئاتر باشد ماهیت و معنای نمایش را زیر سؤال می‌برد.

ای کاش نویسنده‌ها و کارگردان‌ها تلاشی در راستای شناسایی آسیب‌های اجتماعی سیاسی انجام می‌دادند تا بستر مناسب در راستای تولید تئاترهای صاحب تفکر ایجاد شود.

سال‌ها پیش قبل از اینکه نام تهیه کننده‌ها در تبلیغات تئاتر تا این اندازه پررنگ شود، اگرچه گیشه کم رنگ بود اما تئاتر بوی تجارت نمی‌داد، آن سال‌ها جذب مخاطب معضل اصلی تئاتر مشهد بود و دردی آشنا برای اهالی تئاتر و مدیران فرهنگی هنری، اما به همت همین تهیه کننده‌های صاحب ایده و البته دارای روابط، مخاطب جذب تئاتر شد، اما برای حفظ این مخاطب راه درستی انتخاب نشد و با نگاهی سودجویانه و مسموم نتوانستیم به تربیت مخاطب حرفه ای تئاتر دست یابیم.
منبع: آتی نیوز

انتهای پیام/

شوخی جنسیتئاتر مشهدآسیب شناسیمخاطب تئاترآتی نیوز
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید