هر شخصی میتونه برای زمان خودش، حفره هایی رو ایجاد کنه. یجور دریچه، یجور فضای خالی، یجور گپ.
که توسط اینها میتونه زمان رو دور بزنه
نسبیت خاص انیشتین میگه زمان نسبیه، و از طرفی با نظریه دیگه ای مواجه هستیم که میگه زمان خطی نیست.
یعنی یجاهایی به عقب و جلو در حال رفت و برگشته.
خب ما اگه بخوایم خودمون این رفت و برگشت رو به صورت ارادی انجام بدیم، باید بصورت عمدی، حفره ها و دریچه هایی رو ایجاد کنیم که در زمان های مشخص در تاریخ، این حفره ها رو میتونیم بازشون کنیم و دریچه ای میشن برای ما که بتونیم ازشون استفاده کنیم و به گذشته یا آینده صفر کنیم.
حالا خیلی موردی تر بخوام توضیح بدم:
مثلا چند وقتی هست که من از پوینت گذاری برای آینده و ضمیر ناخودآگاه صحبت میکردم و سعی میکردم با استفاده از خاطره نویسی، عکس و یا ساعت های صفر یا ساعت های جفت، بوی خاص، مکان خاص، و هر چیز دیگه ای که بشه در تاریخ ثبتشون کرد برای آینده خودم و ضمیر ناخودآگاه خودم کد بجا بزارم و پوینت گذاری کنم.
موضوع جدیدی که بعد از انجام این پوینت گذاری ها ذهنمو درگیر کرده، اینه که:
میشه حتی، یه حفره هایی در زمان ایجاد کرد به اندازه یک روز، یا یک هفته یا حتی یک ماه در تاریخ زندگیمون که هیچ جا اطلاعاتی ازشون نیست و جایی ثبت نشدن که من تو اون تاریخ، از ساعت ۰۰:۰۰ تا ۰۰::۰۰ روز بعد، کجا بودم و داشتم چیکار میکردم!!!
یا از تاریخ فلان تا فلان هیچ دیتایی از من ثبت نشده، نه تو گوگل مپ، نه بلیط اتوبوس یا قطار یا هر وسیله دیگه ای. نه تراکنش مالی و ....
اینها حفره هایی هستن که فقط خود خود خودم خبر دارم و هیچکس دیگه نمیتونه در آینده ازشون با خبر بشه
و در آینده، در تاریخ مشخص، و حضور در ساعت مشخص در همون مکان، من میتونم همون لحظه رو دوباره تجربه کنم،
دمای هوا، زاویه و رنگ طلوع خورشید، بوی پخش شده در فضا(مثلاً الان بوی بهارنارنج درختان در این فصل) و اینها آلمان هایی هست که ۳۰ یا ۴۰ سال یا ۱۰۰ سال دیگه هم که بگذره، در همون تاریخ، در همون مکان و در همون لحظه خورشید دقیقا از همون زاویه طلوع یا غروب میکنه، فصل سال همون فصل هستش و....
