شکر گزار چه باشیم؟!
دیشب بدون درد جسمی، آرام خوابیدیم، صبح قبل از طلوع بیدار شدیم و به انتظار نشستیم تا عروس آسمان از افق خرامان و طناز بیاید، دامن زرین بگستراند و بگوید:
"سلام، یک روز دیگر، که هدیه‌‌ای است از پرودگار، تقدیم توباد!"
چهره‌ی خندان پدر و مادر یا که همسر و فرزندان، دومین نعمت هر روزه به من و تو است!
کاری که روزگار در پیش پایمان نهاده، فرصتی برای پراکندن عطر مهربانی، ساختن و ساخته شدن!
و لحظاتی از شب و روز که می‌توانیم خلوت کنیم با آنچه دوست داریم.
گفتگویی دلچسب با رفیقی شفیق، دیدن فیلمی خاطره‌انگیز، شنیدن موسیقی دلخواه، خواندن کتاب و نوشیدن چای یا دمنوش، بوییدن و مزه مزه‌ی طعم فنجانی قهوه‌ی تلخ، رفتن به طبیعت و خلاصه چشیدن طعم زندگی!
آری، برای بسیار چیزهای به ظاهر ساده که شاید خیلی‌ها از آن بی‌بهره‌اند، باید شکرگزار باشیم.
دنیا سلامتی و اوقات خوش را برای همیشه تضمین نمی‌کند.
پس قدر بدانیم هر روز را و به آهنگ "نداشته‌ها" گوش ندهیم که ساز شیطان است و از داشته‌هایمان ببخشیم به آنها که ندارند.
✍️ رضا شاه‌پسند ۱۰ مهرماه ۹۹
