در اخبار می‌خواندم که سامسونگ می‌خواهد یک کارخانه برای رفع مشکل کمبود جهانی چیپ راه‌اندازی کند و حجم سرمایه‌گذاری آنقدری است که با ایالت‌های مختلف در امریکا وارد مذاکره شده است.
رقم سرمایه‌گذاری سامسونگ در این پروژه ۱۷ میلیارد دلار است.
به این بهانه، بار دیگر به سراغ چند عدد آشنای خود رفتم. همان رقم‌هایی که وقتی به رقمی بزرگ برمی‌خورم، برمی‌گردم و آن‌ها را چک و مقایسه می‌کنم. همان پولی که از فروش روزانه میلیون‌ها بشکه از فسیلی‌های زیر زمین، به دست‌مان می‌رسد. یا قرار بوده که برسد: درآمد سالانه نفتی ایران.
مقدار دقیق و تغییرات این شاخص را در نمودار زیر می‌بینید (منبع فارس). اما بطور سرانگشتی، این رقم برای سال ۱۳۸۹ به ۹۰ میلیارد دلار رسیده و در سال ۱۳۹۰ در اوج خود بوده؛ ۱۱۹ میلیارد دلار. اما در سال‌های بعد همواره کاهشی بوده و جز در معدود فرصت ایجاد شده در راستای برجام، همواره نزولی. تا آنجا که در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ بر روی عددهایی کمتر از ۱۰ میلیارد دلار زانو زده است.
حالا می‌شود فهمید که عظمت کارخانه آینده سامسونگ چقدر است؛ به اندازه سهم دو سال اخیر ایران، از فروش نفت.
---
منبع خبر درباره سامسونگ: پیوست.
منبع نمودار درآمد نفتی ایران: فارس.
