راه اندازی کلاستر Redis روی کوبرنتیز

Redis دقیقا چیست؟

در واقع Redis یک ذخیره ساز ساختار های داده ای در RAM هست:) یعنی چی؟

ساختار های داده ای یا Data Structure می توانند یک رشته ساده و یا یک لیستی از داده ها باشند که Redis اونها رو توی RAM برای ما نگه داری می کنه و می تونیم با سرعت بالا اون ها رو بازیابی کنیم. از آنجایی که داده ها رو ذخیره و بازیابی می کند یک نوع دیتابیس هست و چون توی RAM نگه می داره اصطلاحا in-memory Database نام گزاری می شود.

اما برای هر داده ای که در Redis ذخیره می کنیم یک key یا کلید داریم و زمان بازیابی با استفاده از این key هست که به داده خودمون که همان value هست می رسیم و بنابر این Redis یک key value database هست.

پس Redis یک دیتابیس NoSql می باشد اما علاوه بر استفاده از Redis به عنوان دیتا بیس با توجه به ویژگی های اون که در ادامه پست ها با اونها کامل آشنا می شویم می توانیم Redis رو به عنوان Cache و Message Broker هم استفاده کنیم.

آیا نگه داری داده ها در RAM باعث از دست رفتن آنها نمی شود؟

خوب این سوالی هست که هر تازه کاری باید در ابتدا بپرسه! آیا از آنجایی که Redis داده ها را روی RAM نگه می دارد، بعد از خاموش و روشن شدن و یا هر اتفاق غیر قابل پیش بینی که بیافتد و RAM سیستم خالی شود داده های ما پاک می شوند؟

خیر، Redis برای نگه داری دائمی داده ها آنها را با توجه به تنظیماتی که ما برای آن مشخص می کنیم به دیسک اصلی سیستم منتقل می کند و بعد از پاک شدن RAM دوباره می تواند آنها را منتقل کند و کار را از سر بگیرد.

این ویژگی باعث شده اصطلاحا به آن on-disk persistence بگویند و این کار را می تواند در سطوح مختلفی انجام دهد. این سطوح شامل موارد زیر می شوند:

۱. روش RDB: اگر قصد back up گیری از داده های خود به صورت فایل های جداگانه در فاصله های زمانی مشخص و بعد از تعداد مشخصی تغییر را داشته باشید می توانید از این روش استفاده کنید و کافی است به Redis بگویید که در چه بازه های زمانی به صورت تکراری و تا چه مدت از داده ها back up بگیرد.

برای مثال هر ۳۰ دقیقه و به مدت ۳۰ روز از داده ها ی خود می توانید back up بگیرید و در هر زمان که مشکلی پیش آمد آنها را برگردانید. در واقع RDB مخفف Redis Database Backup می باشد به این معنی که هر بار از کل دیتا بیس یک dump می گیرد و نگه می دارد.

پس در این روش ممکن هست داده هایی رو از دست بدهید و اگر در لحظه داده های شما مهم هستند بهتر هست از روش بعدی استفاده کنید.

۲. روش AOF: این روش مخفف Append Only File هست به معنی اینکه یک بار فایل RDB را می سازد و با هر تغییر می تواند به آن فایل اضافه کند و به این صورت اگر چه شاید کمی کند تر باشد ولی برای داده های حساس تر گزینه بهتری هست.

این روش قادر است با استفاده از fsync بعد از هر بار درج و یا تغییر یک key جدید در Redis آن را ذخیره کند.

۳. غیر فعال کردن Persistence Mode به طور کلی و back up نگرفتن

۴. استفاده ترکیبی از RDB و AOF

مقایسه memcached و redis

از آنجایی که هر دوی این ها برای موارد مشترکی مانند cache می توانند استفاده شود همواره مقایسه ای بین آنها انجام می شود اما با توجه به تغییرات Redis در ورژن های بالاتر تقریبا انتخاب Redis امری بدیهی هست.

در پارامتر های زیادی از جنبه های مختلف می توان این دو رو بررسی کرد اما به طور خاص در این ۳ پارامتر که در ادامه اشاره می شود Redis کاملا برتر هست:

تفاوت بزرگ آنها در نوع داده هایی هست که نگه می دارند. memcached فقط توانایی ذخیره نوع ساده رشته را به عنوان مقدار دارد در صورتی که Redis دارای ۵ نوع Data Type اصلی هست که در پست بعدی با آنها آشنا خواهیم شد. از آنجایی که Redis دارای Data Type های بیشتری هست استفاده از آن می تواند باعث سهولت در نگه داری ساختار های داده ای پیچیده تر و کاربرد های متفاوت تری بشود. تفاوت بعدی در بحث Memory usage هست که Redis عملکرد بهتری داد به خصوص در بحث آزاد سازی سریع فضای RAM استفاده شده بعد از flush کردن داده ها.

مورد بعدی persistence هست که همان طور که در بالا دیدیم Redis به صورت پیش فرض در خودش مکانیزم های کاملی برای آن دارد در صورتی که Memcached نیاز به ابزار های 3rd party برای dump گرفتن داده ها دارد. البته ناگفته نماند که در بعضی موارد هم مانند سرعت خواندن و نوشتن و یا Scaling این دو بسیار به هم نزدیک هستند و برتری خاصی حس نمی شود.

ادامه مطلب در

لینک منبع