اگه بخوام خیلی ساده توضیح بدم، جاوااسکریپت یه زبون برنامه نویسیه که صفحه وب رو زنده میکنه و بهش روح میده. روحی که توانایی تعامل و ارتباط برقرار کردن با کاربر رو داره.
همونطور که میدونیم، زبان نشانه گذاری HTML اسکلت بندی و ساختار یه صفحه وب رو شکل میده و CSS هم وظیفه خوشگل کردن این صفحه رو به عهده داره. اما این قضیه واقعا کافی نیست و ما احتیاج داریم که وقتی کاربر به سایت ما میاد، باهاش تعامل داشته باشه و مثل یه صفحه که یه سری اطلاعات توش هست، باهاش رفتار نکنه. و اینجاست که جاوااسکریپت وارد میشود.
با استفاده از این زبون برنامه نویسی، میشه حرکت، انیمیشن، تعامل و پاسخگویی به کاربر رو به سایت اضافه کرد. (البته حرکت و انیمیشن توی CSS 3 هم وجود داره)
یه مثال ملموس از کاربرد زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت، وقتیه که شما وارد یه سایت فروشگاهی میشید و یه کالا رو به سبد خریدتون اضافه میکنید. این زبون برنامه نویسی، بلافاصله قیمت کالا، هزینه ارسال، مالیات بر ارزش افزوده و چیزای دیگه رو به فاکتور اضافه میکنه و اونو بهتون ارائه میده.
یا مثلا زمانی که میخواین یه فرم پر کنید و اشتباهی توی فیلد شماره تلفن (که باید توش عدد باشه) آدرستون رو وارد میکنید، جاوا اسکریپت وظیفه داره که بهتون اخطار بده و اگه اون سایت، یه برنامه نویس خوب داشته باشه، با استفاده از جاوا اسکریپت میشه خیلی راحت کاربر رو راهنمایی کرد که برای هر فیلد، چه نوع اطلاعاتی باید وارد بشه.
(یاد یکی از سایت های دولتی افتادم که وقتی میخواستم توش ثبت نام کنم، باید یه فرم خیلی گنده رو پر میکردم و وقتی کلید تایید رو زدم، ارور داد که: اطلاعات وارد شده نادرست است! حالا من باید از اول چک میکردم که کجا رو اشتباه کردم، در حالیکه به راحتی میشد با استفاده از جاوااسکریپت، خطاها رو دقیق مشخص کرد و راه رفعشون رو به کاربر نشون داد)
علاوه بر این، با استفاده از این زبان، میشه رابط کاربری (UI) یه سایت رو خیلی هیجان انگیزتر کرد. برای مثال، میشه به جای استفاده از چندتا عکس ثابت کنار هم توی سایت، یه اسلایدر متحرک قشنگ ساخت.
یا مثلا میشه یه صفحه یه صفحه پر از اطلاعات رو از شلوغ پلوغی نجات داد. به این صورت که اطلاعات رو به بخش های مختلفی تقسیم میکنیم و کاربر فقط وقتی میتونه اون اطلاعات رو ببینه که روی اسم بخش کلیک کنه.
و حتی میتونیم با باز شدن یه بخش، به بخش های دیگه دستور بدیم که بسته بشن تا نظم و ترتیب صفحه حفظ بشه. المان هایی مثل پاپ آپ هم با استفاده از جاوااسکریپت ساخته میشن (ولی شما سعی کنید استفاده نکنید، پاپ آپ ها خیلی آزاردهنده ان، حداقل برای من!)
یکی از مزیت هایی که جاوااسکریپت برای صفحه وب میاره، آنی بودن واکنش هاست و به صفحات اجازه میده که بلافاصله به فعالیت های کاربر مثل کلیک کردن روی یه لینک یا دکمه، واکنش نشون بدن.
خوبی این زبان برنامه نویسی، اینه که توی واکنش نشون دادن، محدودیت زبان های سمت سرور مثل PHP رو نداره.
اگه نیاز باشه کاری رو از زبان سمت سرور بخوایم، باید اول از طریق مرورگر یه درخواست برای سرور بفرستیم. درخواست اونجا پردازش و انجام میشه و بعد نتیجه دوباره به مرورگر برمیگرده. پس در حالت عادی، هر بار که ما بخوایم اتفاقی توی سایت بیفته، باید یه درخواست به سرور بفرستیم و منتظر بشیم که صفحه دوباره بارگذاری بشه.
اگه یه سر به گوگل مپ بزنید، میتونید کاربرد جاوااسکریپت رو در عمل ببینید. گوگل مپ بهتون اجازه میده که با زوم کردن، استان، شهر، خیابون و کوچه محل زندگیتون رو ببینید، بدون اینکه بخواد برای اجرای درخواستتون، صفحه رو دوباره لود کنه.
نقشه های آنلاین دیگه ای هم قبل از گوگل مپ فعال بودن اما اونا برای پردازش درخواست کاربر، نیاز داشتن که درخواست رو به سرور ارسال کنن و این درخواست باید دوباره به مرورگر کاربر فرستاده میشد و صفحه دوباره لود میشد، تا شما بتونید چیزی که میخواین رو ببینید: یه فرایند بسیار کند و زمان بر!
اما حالا، گوگل مپ با استفاده از زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت، میتونه به طور آنی به خواسته های کاربر پاسخ بده و شما رو خیلی سریع به چیزی که میخواین برسونه.
برنامه هایی که با جاوااسکریپت نوشته میشن، طیف وسیعی دارن. از یه پاپ آپ ساده گرفته، تا برنامه های فوق العاده پیچیده ای مثل گوگل داکس که یه محیط کامل مثل آفیس رو توی مرورگر شما اجرا میکنه و خیلی مواقع، این حس رو بهتون میده که انگار یه برنامه مجزا رو دارید روی سیستم تون اجرا میکنید و اصلا به چشم نمیاد که یه صفحه وبه!
اگه دوست داشتید، ادامه این مطلب رو میتونید توی سایت من بخونید:
