به عقیده من بخشیدن آدمای زندگیمون نیاز به عنصر عشق داره وگرنه ک فراموش کردن اون آدم به مراتب کار آسون تری هست!..
بخشیدن خیلی شبیه تبخیر شدنه..
توی زندگی، با عشق میشه فراموش کرد اشتباه یه فرد رو و توی فیزیک، با گرما میشه تغییر حالت ایجاد کرد..
البته باید بدونیم ک دو نوع تبخیر داریم
تبخیر سطحی
و تبخیر ناشی از جوشیدن
_تبخیر سطحی،تبخیری هست ک توی هر دمایی اتفاق میوفته حتی صفر درجه سانتی گراد! چیزای مختلفی مثل افزایش دما و افزایش سطح و کاهش فشار می‌تونه زیادش کنه؛ در واقع جنب و جوش های دائمی مایع باعث افزایش انرژی جنبشی بعضی از مولکول هاش میشه و اون مولکول بخاطر بدست آوردن گرما بخار میشه و دمای کل مایع رو کم میکنه!!
+میدونین این نوعی از بخشیدن هست ک خیلی راحت اتفاق میوفته، جوری که مهم نیست فرد مقابلمون چه اشتباهی انجام داده باشه،ما می‌بخشیمش چون یجایی واسمون معرفت گزاشته چون یه موقعی باهم دوست بودیم و شاید چون اولین باریه ک کار اشتباهی انجام داده.. البته با هربار بخشیدن اون از میزان علاقمون بهش کم میشه..
_اما تبخیر ناشی از جوشیدن،توی هر دمایی اتفاق نمیوفته.تو شرایط مناسب فقط در دمای صد درجه سانتی گراد رخ میده و تبخیر شدن مولکول ها تغییری توی دمای آب ایجاد نمیکنه و همون صد درجه میمونه!و چیز جالب دیگه ای ک هست این تبخیر علاوه بر سطح در عمق مایع هم انجام میشه!!این همون نقطه ای هست ک میگیم مایع به نقطه جوش کامل رسیده و آهنگ تبخیر بیشترین حد خودشه..
+این مال وقتی هست ک عزیزترین فرد زندگیت اشتباه میکنه،و تو تنها بخاطر علاقت اونو می‌بخشی، از عمق وجودت می‌بخشی، بعدش سرد نمیشی نسبت به اون آدم، این همون نقطه ای هست ک با بند بند وجودت دوستش داری، ک با بیشترین توانت می‌بخشی و همراه این بخشیدنه تموم میشی،، اونم بی اینکه ذره ای از علاقت کم بشه! با همون دمای صد درجه سانتی گراد آخرین مولکول هاتم بخار میشه..
این همون نقطه ای هست ک من و خیلی ها توش ایستادیم...
و یه نکته دیگه هم ک هست برگشت پذیری تبخیر هست،یعنی تبدیل شدن بخار به مایع،یعنی فراموش کنیم ک بخشیدیم و یادمون بیاد..به این میگن میعان و در هر دمایی رخ میده!!پس میعان وارون تبخیر سطحی هست!!؛؛
و اگه فقط از روی عشق واز عمق وجودمون ببخشیم،محاله یادمون بیاد و فقط تموم میشیم کم کم:)))
