· ارز رمزنگاری شده چیست؟
ارز رمزنگاری شده یا رمزارز (CryptoCurrency) یک واحد پولی دیجیتال یا مجازی است که از رمزنگاری تصویری برای امنیت استفاده می کند. جعل این ارزهای رمزنگاری شده به دلیل این ویژگی امنیتی دشوار است. ارزهای رمزنگاری شده سیستم های غیرمتمرکز برپایه ی فناوری زنجیره بلوکی هستند که یک دفترکل توزیع شده توسط شبکه های مختلف کامپیوتری است. یک ویژگی اصلی یا درواقع بزرگترین جذابیت آن، طبیعت ذاتی آن است که توسط هیچ قدرت مرکزی اداره یا ارائه نمی شود و این مسئله چنین تفسیری به دست می دهد که از نظر تئوری ارز رمزنگاری شده از دخالت و دستکاری دولت ها محفوظ و ایمن است.
اولین ارز رمزنگاری شده بر پایه زنجیره بلوکی، بیتکوین (Bitcoin) است که هنوز هم پرطرفدارترین و ارزشمندترین آنهاست. امروزه هزاران ارز رمزنگاری شده با عملکردها و مشخصات فنی متفاوت وجود دارند. برخی از آنها کاملا مشابه بیت کوین هستند در حالی که برخی دیگر به دلیل برخی تفاوتها انشعابی از آن تلقی می شوند و یا برخی از ارزهای رمزنگاری جدید از یک ارز قدیمیتر جدا شدهاند.
· درهم شکستن "رمز ارز"
رمزارزها سیستم هایی هستند که امکان پرداخت های امن آنلاینی را فراهم می کنند که در قالب "توکن" (Token) مجازی تعریف می شوند و ورودی دفترکل به خود سیستم را بازنمایی می کنند. اصطلاح "Crypto" درواقع به این مسئله اشاره می کند که الگوریتم های کدگذاری و تکنیک های رمزنگاری تصویر مختلفی مانند کدگذاری منحنی بیضوی، جفت کلیدهای خصوصی-عمومی و عملگرهای خردکننده به کار گرفته شده اند.
اولین رمزارزی که توجه عموم را به خود جلب کرد، بیت کوین بود که در سال 2009 توسط شخص یا گروهی تحت نام مستعار "ساتوشی ناکاموتو" (Satoshi Nakamoto) راه انداری و عرضه شد. در اکتبر 2018، بیش از 17.33 میلیون بیتکوین در بازاری حدود 115 میلیارد دلار در معرض مبادله بود ( اگرچه ارزش بازار بیت کوین می تواند تا حدی نوسان داشته باشد ). موفقیت بیت کوین منجر به پیدایش تعدادی از رمز ارزهای رقیب شد که تحت عنوان "altcoin" شناخته می شوند مانند: Litecoin، Namecoin ، Peercoin ، Ethereum ، EOS، Cardano . امروز درواقع هزاران رمزارز وجود دارد، با بازاری به ارزش بیش از 200 میلیارد دلار که بیت کوین بیش از 50% کل این ارزش را دراختیار دارد.
· مزایا و معایب رمز ارز
رمزارزها این امکان را فراهم می کنند که تراکنش مالی میان دو طرف بدون حضور طرف سوم به عنوان واسط مثل بانک یا مؤسسهی اعتباری آسانتر صورت بگیرد. این انتقالات توسط کلیدهای خصوصی و کلیدهای عمومی برای اهداف امنیتی تسهیل می شود. کیف پول یا نشانی حساب اعتباری کاربر، کلید عمومی دارد و کلید خصوصی برای امضای تراکنش ها استفاده می شود. انتقال وجوه با کمترین هزینه ی پردازش انجام میشود و بنابراین به کاربران این امکان را می دهد که از هزینه های گزاف برای بانکها و مؤسسات مالی برای انتقالات الکترونیکی خودداری کنند.
مرکزیت عملکرد بیتکوین، فناوری زنجیره بلوکی است که از آن برای ذخیره ی یک دفترکل آنلاین برای تمام تراکنش هایی استفاده می کند که از ابتدا با استفاده از بیت کوین فرستاده شده است. از این طریق یک ساختارِ اطلاعاتی برای دفترکل خود تهیه میکند که این دفترکل درمعرض خطر هکرهاست و امکان کپی شدن آن در تمام سیستم هایی که نرم افزار بیت کوین را استفاده می کنند وجود دارد. هر بلوکی که به تازگی تولید می شود باید توسط دفترکل هر کاربر بازبینی شود که این امر، جعل تاریخچه ی تراکنش را تقریبا ناممکن می کند. بسیاری از کارشناسان زنجیره بلوکی را در زمینه ی رأی گیری الکترونیک و یا تأمین سرمایه عمومی بسیار پرکاربرد می دانند. هم چنین مؤسسات مالی بزرگ مانند JPMorgan Chase ظرفیتها یی در کاهش هزینه ی تراکنش ها از طریق بهینه کردن فرآیند ایجاد کرده اند. با این حال به دلیل اینکه رمزارزها مجازی هستند و صندوق مرکزی ندارند، ممکن است درصورت خرابی کامپیوترها و نبود بکاپ و یا از دست رفتن کلید خصوصی کاربر، تعادل دیجیتال رمزارزها با ناکامی مواجه شود. در عین حال هیچ دولت و یا قدرت مرکزی که به حساب و اطلاعات شما دسترسی داشته باشد، وجود ندارد.
طبیعتِ شبهِ گمنام اینگونه تراکنشها، رمزارزها را به بستر مناسبی برای تخلفاتی چون پولشویی و فرار مالیاتی تبدیل می کند، گرچه گمنامی برای طرفداران رمزارزها ارزش بالایی دارد. برخی از رمزارزها نسبت به بقیه خصوصی تر هستند. به طور مثال بیت کوین انتخاب خوبی برای کسب وکارهای غیرقانونی آنلاین نیست، بررسی قانونی تراکنش های بیت کوین توانسته به مقامات در پیگرد متخلفان و دستگیری آنان کمک کند. ارزهای خصوصی تری نیز مانند dash , Zcash یا Monero وجود دارند که ردیابی آنها بسیار دشوارتر است.
از آنجایی که قیمت ها مبتنی بر عرضه و تقاضا هستند، نرخ تبادل یک رمزارز با دیگری، میتواند نوسان زیادی داشته باشد. بااین حال تحقیقات بسیاری برای شناسایی محرّکهای اصلی قیمت رمزارزها انجام شده است. بیت کوین درحقیقت تغییرات قیمتی زیاد و سریعی را تجربه کرده است به طوری که در دسامبر 2017 به قیمت 19000 دلار رسیده و در ماههای پس از آن به 7000 دلار بازگشت. برخی از اقتصاددانان رمزارز را یک تب زودگذر و یا حباب مبهم می دانند. نگرانی های جدی درمورد پشتوانه ی رمزارزها مثل بیت کوین وجود دارد چراکه پشتوانه ی کالای مادی ندارند. برخی تحقیقات نشان داده اند که هزینه ی تولید هر بیت کوین که هزینه و انرژی مورد نیاز آن روبه افزایش است، بهطور مستقیم با قیمت بازار بیت کوین در ارتباط است.
زنجیره بلوکی رمزارزها امن هستند اما دیگر بخش های اکوسیستم رمزارزها از خطر هک شدن در امان نیستند. در تاریخ 10 ساله ی بیت کوین، تبادلات آنلاین زیادی سوژه ی هک و دزدی بوده اند، گاهی ارزش ارز دزدیده شده به میلیون ها دلار رسیده است. با این حال بسیاری به رمزارزها با این امید نگاه می کنند که ارزی وجود دارد که ارزش آن محفوظ است، تبادلات را تسهیل می کند، بیش از فلزات قابلیت انتقال و جابجایی دارد و بیرون از محدوده ی دستکاری و دخالت بانک های مرکزی دولت هاست.
منبع: Investopedia
