داستان برنج هاشمی با برخی از بذرهایی که در سالهای اخیردر آزمایشگاهها تولید می شوند متفاوت است.
این برنج که امروزه طرفداران زیادی به خود جلب کرده و می توان گفت کمتر کسی است که نام
این برنج به گوشش نخورده باشد، حاصل دقت نظر، تلاش و پشتکار کشاورزی از روستاها
گیلان است به نام یوسف هاشمی.
تا قبل از سال ۱۳۶۴ جناب آقای یوسف هاشمی مانند اکثر کشاورزان گیلانی، برنجی بنام بی نام
کشت می کرده است. اما در سال ۶۴ آقای هاشمی متوجه می شود در بین برنج های کشت شده چند خوشه با دیگر خوشه ها متفاوت هستند.به گفته ی خود او این خوشه ها کمی بلند تر و طلائی رنگ بودند.
او هنگام برداشت محصول این خوشه ها را جداگانه درو می کند و سال بعد جداگانه خزانه گیری و
نشاء می کند. چندی سالی این کار را انجام می دهد تا بذرهای او به حدی می رسد که اواخر دهه
هفتاد آقای هاشمی حدود یک تن شلتوک (برنج سفید نشده) از این نوع بذر برداشت می کند.
هنگامی که شلتوک ها را برای سفید کردن به کارخانه شالی کوبی میبرد، کارخانه دار متوجه تفاوت یک تن شالی وکیفیت آنها می شود. زمانی که آقای هاشمی داستان را برایش تعریف می کند و اینکه این برنج هیچ نامی ندارد. کارخانه دار پیشنهاد می دهد تا نام برنج ، هاشمی گذاشته شود.
با پخش شدن این خبر در سطح روستا کشاورزان زیادی راهی منزل هاشمی می شوند تا برای کشت سال بعد از بذر هاشمی استفاده کنند. در سالهای بعد نیز این بذر یکی بذرهای پر کشت در استان گیلان می شود.
امروزه برنج هاشمی در مناطق دیگری بجز استان گیلان نیز کشت می شود. مثلا در برخی مناطق
مازندران این برنج کشت شده و با نام طارم هاشمی شناخته می شود. که البته از لحاظ کیفیت به پای برنج هاشمی منطقه گیلان نمی رسد. زیرا هماهنگی یک نوع بذر با آب و هوا مسئله بسیار مهمی است. و بذر هاشمی با آب و هوای منطقه گیلان سازگارتر است. که این یکی از دلایل اختلاف قیمت برنج های هاشمی در سطح بازار است.
