مستربچ یک شکل گرانول از پودر شیمیایی است که در طول تولید پلاستیک استفاده می شود و خواص دیگری مانند رنگ، بو، انتی گاز دارد که قرار است به پلاستیک اضافه شود. این کلمه به معنای مخلوط اصلی است. این مخلوط توسط مخلوطی از پلیمرها و رنگدانه های الی یا معدنی تشکیل شده است. مشتری این گرانول را به مواد اولیه خود اضافه می کند. این یک اثر کاهش هزینه دارد.
هر دو این مواد دارای پایه پلیمری هستند. اصلی ترین تفاوتی که میان کامپاند و مستربچ وجود دارد، به این موضوع مرتبط است که نمیتوان مستربچ را به صورت مستقیم به پلیمر پایه اضافه نمود و حتما باید به عنوان ماده افزودنی از آن استفاده کرد. به عبارتی دیگر، مستربچ، یک افزودنی است که به پلیمر پایه اضافه می‌شود تا خواصی را به آن اضافه کند، ولی کامپاند به طور مستقیم وارد دستگاه می‌شود تا محصول نهایی تولید شود؛ حال ممکن است که به کامپاند مورد استفاده در روند تولید، مستربچ اضافه شود یا ممکن است که نیازی به اضافه کردن مستربچ نباشد. در ادامه به دلایل اصلی این مسئله می‌پردازیم.
یکی از اساسی‌ترین مسائلی که در اضافه کردن مواد افزودنی به پلیمر پایه باید مورد توجه قرار گیرد، توزیع و پخش مناسب آن در سطح پلیمر پایه است. اگر توزیع درست و متوازن مواد افزودنی به پلیمر پایه مورد توجه قرار نگیرد، باعث می‌شود که محصول نهایی تولیدشده از کیفیت مناسبی برخوردار نباشد. مستربچ‌ها به دلیل اینکه به اندازه کافی دارای مواد افزودنی نیستند، نمیتوان به صورت مستقیم آنها را به پلیمر پایه اضافه کرد.
یکی از چالش‌های دیگری که در اثر استفاده از مستربچ‌ها به صورت مستقیم به وقوع می‌پیوندد، ایجاد آلاینده‌های محیطی در سطح محیط کارگاه است. این مسئله به دلیل آن است که مستربچ‌ها از ترکیب مواد ترموپلاستیک و نوعی پودر تشکیل می‌شوند. اما استفاده مستقیم از کامپاند مشکلات ناشی از آلاینده‌های محیطی را تا سطح قابل توجهی کاهش می‌دهد.
