مطلبی داشتم از سایت NEOPERSIA میخوندم تولید کننده انواع کابلهای مسی و فیبر نوری در ایران با استانداردهای جهانی، مقاله ای بود که خاطره ای برام زنده کرد.
در ادامه خاطره قبلی تحت عنوان "مورفی و دیتاسنتر" که اسمش رو میذارم خاطره (1) امروز خاطره جدید در مورد کابل کشی شبکه های lan در دهه 80 رو می نویسم.
عنوان مقاله ساختار کابل شبکه مسی شبکه است که امروزه کمتر پرداخته میشود، همانطور که نگارنده مقاله توضیح داده به دلیل سرعت پیشرفت و توسعه ای که بحث های مرتبط با شبکه های کابلی و بدنبال آن ارائه شبکه های بیسیم یا وایرلس داشته است، نسل جدید شبکه کاران و پیمانکاران پسیو حتی ، آشنایی چندانی با ساختار این کابلها نداشته و صرفا آموزش های زدن سرسوکت و اتصالات را دیده اند و احساس نیاز کمتری در خصوص آشنایی با ساختار داخلی این کابلها دارند.
اما برای نسل ما که از دوران شبکه Novell Network با سرعت زیر 10Mhz و غیرقابل Route به شبکه های 40G و اینترنت و مراکز داده های غول پیکری رسیدیم که شاهد اعداد عجیب و غریب در Throughput و Bandwidth آنها هستیم، هنوز یادآوری ساختار این کابلها و خاطراتی که گذروندیم بخاطر شیطنت و ها ترفند هایی که استفاده کردیم لذت بخش است.
موضوع از این قراره:
اگه موضوع مقاله را مطالعه کرده باشید در مورد امکان استفاده از دو زوج از چهار زوج کابلهای مسی بهم تابیده است که در شبکه هایی با سرعت و تجهیزات زیر 100Mhz بلااستفاده است
دهه 80 بواسطه مسئولیتی که در یکی از سازمانهای بزرگ داشتم مسئولیت دایره شبکه و سخت افزار، ساختمان مدیریت ارشد مجموعه که کابل کشی انجام شده بود و تازه شبکه LAN مجموعه راه اندازی گردیده بود، بنا به ضرورت نیاز به یک نود و ایستگاه کاری بوجود آمد در حالی که امکان کابل کشی وجود نداشت، حداقل در زمان درخواست، با توجه به اینکه در زمان مهاجرت از شبکه Novell و شروع استفاده از کابلهای به اصطلاح 4 زوج به هم تابیده بجای کواکسیال، علیرغم محدودیتهای اینترنت آنزمان ، ته ماجرا را درآورده بودیم ( از منابع مختلف و کتابها و جزوه ها و ..) من دیده بودم که در سرعتهای زیر 100Mhz که آنزمان همین هم رویایی بود، 4 رشته از این 8 رشته استفاده نمیشه، اومدم یه کیستون دیگه اینور به 4 رشته مزبور زدم اونور هم داخل رک ، اون 4 رشته رو زدم به کیستون پچ پنل و زدم به سوئیچ و خوشبختانه مشکل حل شد و تونستم 3 تا نود که در اتاق مدیرارشد مجموعه بود تبدیل کنم به 6 تا نود در عرض یک ساعت بدون کابل کشی
اما به کارشناسان مجموعه گفتم که این موقته و باید در اولین فرصت کابل کشی انجام گردد.
از اون موضوع چند هفته گذشت و خودم هم فراموش کردم.
یک روز نامه ای اومد که باید میرفتم برای تایید و تحویل کار از پیمانکار اجرایی یکی از ساختمانهای جدید الاحداث
از آنجایی که ساخت و ساز ساختمانهای جدید در داخل مجموعه و تجهیز آن بر عهده معاونت مهندسی مجموعه بود وحتی تکمیل کابل کشی های برق و مخابرات برعهده آنها بود، پیمانکاری که متصدی انجام عملیات کابل کشی مخابرات و برق ساختمان بود،ساختمان مدیر ارشد اون ترفندی که من موقتا برای رفع مشکل مجموعه زده بودم دیده بود و فکر کرده بود که کابل کشی شبکه به همین صورت انجام میگردد رفته بود و کل ساختمان 3 طبقه جدید که حدود 300 ایستگاه کاری میشد براساس همین روش کابل کشی کرده بود !
یعنی برای هر جفت پریز شبکه، یک رشته کابل UTP استفاده کرده بود !!
و به خیال خودش باعث صرفه جویی در مصرف کابل شبکه شده بود.
که همین خیال خوش، منم بشدت سختگیر، باعث شد کل عملیات پسیو و کابل کشی ساختمان از اول اجرا بشه و حتی پچ پنل ها و کیستون و پریز های شبکه رو باید تعویض میکردند علاوه بر کابل کشی مجدد.
از این دست خاطرات در اوایل دهه هشتاد زیاد داشتم
یکی دیگه از ساختمان های جدید ساخته شده رو رفتم تحویل بگیرم دیدم پیمانکار اجرایی ، کابل 200 زوج مخابراتی رو از اتاق سرور تا تمامی اتاقها کشیده و به ازا هر پریز شبکه 4 زوج رو جدا کرده و همینطوری ادامه داده ! و عجیب هم این بود که شبکه کار میکرد !! تقربیا هر طبقه 50 ایستگاه کاری داشت که برای هر طبقه یک رشته کابل 200 زوج استفاده کرده بود !
این خاطرات برای ما ماموت های آی تی کار، شاید برای دوستان شبکه کار نسل جدید که همش با وایرلس و فیبرنوری و .. سروکار دارند شاید داستان باشه و خنده دار ، اما برای نسل ما.......
اگه خاطرات ایجاد و راه اندازی شبکه های NOVELL رو بخوام بنویسم میترسم بفرستنم به موزه های فناوری اطلاعات واقعا بعضی وقتها فکر میکنیم از بازماندگان عصر یخبندان هستیم تو حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات
چه مصیبتهایی داشتیم با شبکه ناول و کابل کشی کواکسیال و نصب نرم افزار شبکه که بماند برای بعد
