مقاله ای تو سایت www.neopersia.com دیدم جالب بود برام و مرور خاطراتم شد
عنوان مقاله این بود :
مقدمات و تاریخچه ای که تعریف کرد،منم برد به سالهای دهه ۸۰ که کارت اینترنت میخریدیم مثلا ۱۰ ساعته و با مودمهای اکسترنال ۹۶۰۰Kbps وصل میشدیم به اینترنت قیژ قیژ ... بعد اتصال برقرار میشد(اون مقاله رو هم بخونید خواندنیه) و تلفن هم اشغال می موند چون تو اینترنت بودیم هیچ سایتی هم فیلتر نبود.
بودند کسانی که وارد اینتزنت میشدن به قصد سایت های پورنو اما بیشتر ماها به اصطلاح مهندسین کامپیوتر و شبکه، دنیال مطالب جدید و اطلاعات به روز بودیم(انکار نمیکنم گهگداری شلوغی هم میکردیم)
اولین شبکه مجازی و ایمیل مورد استفاده، متعلق به یاهو بود، یاهو مسنجر، خدا بیامرزدش، الان فقط ایمیلش مونده !
اواسط دهه ۸۰ بودیم که بعد از تشریف فرمایی گوگل به عنوان موتورسرچ در اوایل، شنیدیم که سرویس Gmail راه اندازی کرده با ظرفیت بسیار بالا برای هر اکانت ولی برای عضویت باید دعوتنامه داشته باشیم از کسی که قبلا عضو بوده !
این جانور از همون اولش میدونست داره چیکار میکنه !
بعدها مینویسم دلیل اینکارش رو که چند ماه بعد، عضویت و گرفتن ایمیل در سرویس Gmail هم آزاد شد
چون استفاده اش رو کرده بود.!
همان زمان مقاله ای نوشتم تحت عنوان "امپراطوری گوگل" برای یکی از نشریات که خودم هم الان نسخه ای ازش ندارم !
اینجایی که کار میکردم محیطی بود بخاطر حساسیت های خاصی که داشت سیستم تلفن سانترال داشت و امکان استفاده نداشتیم.
معاونت عالی سازمان، بخاطر پروژه ای که داشتم اتاقی در مجاورت اتاق خودش بهم داده بود (ایشون حکم استادی گردن من دارن و هنوز هم با افتخار میگم که هرچی یاد گرفتم مدیون ایشون هستم به نوعی و ایکاش بیشتر حرفهاش رو گوش میکردم)
خط تلفن اختصاصی و آزاد داشت، بیشتر اوقات وسط روز، به فراخور مسئولیتش، جلساتی میرفت که اتاق حضور نداشت، وسوسه استفاده از خط تلفن وادارم کرد با پرروئی ازشون بخوام که یه سیم بکشم پشت دستگاهم از خط تلفنش که از سانترال جدا بود.(یه خورده پر رو بودم ایشون هم لطف داشت به من همیشه)
با این شرط قبول کرد که فقط وقتی استفاده کنم که خودشون تو اتاق نیستند.
مودم اینترنال خریدم برای اینکه جلب توجه نکنه داخل کیس نصب کردم(دقت کنید این داستان مربوط به سال ۱۳۸۰ هست نه الان )
و هر وقت احساس میکردم تو اتاق نیستند قیژ قیژ بلافاصه وصل میشدم به اینترنت و دنبال مطلب و خبر و .. و یکی دوبار هم که حواسم پرت میشد و تو اتاقشون بودن یا یه هو در و باز میکرد می اومد خودش هم می نشست کنارمن پشت کامپیوتر دوتایی گشت میزدیم تو اینترنت یا از پشت میزش داد " میزد..فلانی ... قطع کن کار دارم با تلفن !"
البته حواسم بود چون ایشون این لطف رو کرده بودن و خاطرش برام عزیز بود و هست همیشه، دنبال شیطنت نباشم.
تو اون نزدیک یکسال، خیلی برام مفید بود، من همیشه دوست داشتم در خصوص حوزه تخصصی خودم به روز بمونم.
یادمه زمان دو سال اول دانشگاه هنوز ارز دانشجویی داشتیم چندتا کتاب خریدم و دوسال مشترک مجله Byte شدم که هرماه برام ارسال میشد و میخوندم
(هنوز تحریم ها سختگیرانه نبود و ۲۰۰ دلار در سال برای دانشجویان با قیمت ۷۰ ریال واقعا ارزشمند بود
سال ۱۳۶۸و۱۳۶۹ استفاده کردم من)
برگردیم به اینترنت
یه خورده از اون سالها عقب تر برمیگردم به سال ۱۳۷۳
تبریز بودم از جایی خبردار شدم یه شبکه ای هست با خط تلفن و با نرم افزار های DOS و TERM90 متعلق به شرکت Norton Commander که واسط کاربری NC اون تو محیط داس معروف شده بود و حکم ویندوز الان رو داشت، امکان اتصال به اون شبکه وجود داره
با کمک برادر بزرگترم مودمی خریدم و کامپیوتر ۸۰۲۸۶ که داشتم با 40M هارد و 2M رم ! اشتباه ننوشتم تعجب نکنید همین کامپیوتر با سرعت 16MHzیه لاکچری بود برای خودش. از قبلش اسپکتروم 128 داشتم که فقط 128Kb حافظه اصلی داشت بدون هارد بدون مانیتور !
وصل شدم اولین بار به شبکه ایرنت تو محیط داس
اون زمان پولی نبود یعنی اصلا بحث هزینه و درامد زایی برای یکی دوتا شرکت که میشناختم مطرح نبود
مثل ماشینهای عابدی
بعد ازاتصال،وارد هارد اون سرور میشیدیم و Subdirectory ها با عناویمی مانند اخبار و اطلاعات صنعتی مثلا یادم هست لیست کارگاه های صنعتی فلان استان ، که خودش گنجینه ای بود.
یا صبح اول وقت تا روزنامه ها برسن تبریز، اخبار به روز کشور رو می خوندیم.
چنان به سرعت این پیشرفت ها اتفاق افتاد که الان خودم هم دارم مینویسم خاطراتم رو، تعجب میکنم مگه میشه همچین چیزی، اونهایی که اونزمان نبودن یا درگیر شبکه و کامپیوتر نبودن اون زمان، حق دارن نتوانن تصور کنن با توجه به امکانات و وضعیت الان.
و شاید خاطرات من الان معنی خاصی نداشته باشه براشون (ولی خودم بعصی وقتها میگم نکنه ما بالای ۱۰۰ سال عمرکردیم و خبر نداریم خودمون )
خدا خیرش بده گروه صنعتی ماشین سازی عابدی در کرج ، هرکسی باعث این اتفاق در اوایل دهه ۷۰ بوده حق بزرگی بر گردن نسل ماها داره در خصوص ورود به شبکه های ارتباطی.
ولی سال ۱۳۷۳ لحظه ای که کامپیوتر من وصل شد به شبکه ای بنام ایرنت رو که وارد دایرکتوری اخبار شدم و تیتر خبرها در محیط DOS در صفحه بک گراند مشکی و بصورت Text دیدم هیچوقت فراموش نمیکنم.
بعد از شروع استفاده از ویندوز Windows 3.x اتصال به اینترنت و استفاده از شبکه ها وارد دوران جدیدی شد.
