قبل از پایان اولین دهه از قرن ۲۱
گوگل ،تمامی کتابخانه های معروف دنیا مانند آکسفورد و دانشگاهای امریکایی و انگلیسی رو ترغیب کرد به اسم دیجیتالی کردن کتابخونه هاشون بدون دریافت هزینه
همه کتابهای قدیمی و‌جدید رو اسکن کرده و تبدیل به نسخه دیجیتال نماید. با نرم افزار خودش که قابلیت خوندن ۴۳۰ زبان رو داشت و همه اش رو تبدیل به
داده کرد
خواندن کناب از روی نسخه کاغذی به ترتیب ورق زدن کاغذهایی که توسط شیرازه ای به ترتیب شماره صفحه به هم متصل شده اند یا خواندن انتخابی صفحه یا فصل مورد نظر از کتاب در صفحه گوشی یا یارایانه شخصی در سالهای اخیر محل مناقشه زیادی در بین طرفداران کتابخوانی بوده است تا حدی که طرفداران متعصب کتاب، اعتقاد جدی پیدا کرده اند اگر کناب کاغذی در دست گرفته نشه و بوی کاغذ به مشمامت نخوره و صفحه به صفحه همراه چایی یا قهوه یا پک زدن به سیگار. خوانده نشود یعنی کتاب نخوانده ای و حتی در فیلم ها و سریال ها تعداد کتاب های کتابخانه اتاق مطالعه تبدیل به ژست آدم متفکر و اهل مطالعه و با شخصیت جلوه داده میشود
از آنجایی که در حوزه داده ها به مطالعه و بررسی و تجزیه تحلیلی می پردازم
به مقطعی از تاریخ برخوردم که یادآوری آن برای پیروان کتابخوانی و متعصبان دفاع از چاپ کتاب خالی از لطف نیست
اختراع چاپ بوسیله گوتنبرگ
در میانه های قرن ۱۵ انقلاب بزرگی در شرف وقوع بود. در ۱۴۵۲، گوتنبرگ آلمانی به ایده چاپ متحرک تحقق بخشید.
قبل از اختراع این دستگاه ، تنها نسخه های کتاب ، نسخه های بسیار محدود خطی بودند که در اختیار افراد خاصی قرار داشت و بقیه مردم داستان ها و شعرها و موسیقی را رمان ها یا از طریق ناقلان در شکل و شمایل مختلف و حتی در قالب تئاتر و اپرا و اجرای موسیقی می شندین
نکته جالب اینجاست همزمان با توسعه صنعت چاپ و افزایش نسخه های چاپی از رمانهای نوشته شده و در دسترس قرار گرفتن آن برای عموم مردم برای مطالعه بی نیاز به حضور در سالن تئاتر و باله و اپرا ، گروهی بودند که اعتقاد داشتن چاپ شدن رمان های معروف و یا کتاب در مورد فلسفه و سهل شدن دسترسی عموم مردم به انها ، اعتبار آن نوشته و حتی فهم آنرا تنزل می بخشد
این افراد. اعتقاد داشتند. شعر و رمان باید توسطآدمهای خاص روایت شود و فقط شنونده باشند
پرسش من اینست:
"آیا مقاومت طرفداران. کتاب های کاغذی در مقابل. نسخه های دیجیتالی و حتی مطالعه موردی و شایذ تک صفحه ای از یک کتاب ۶۲۷ صفحه ای ، به نظر تکرار همان جریان تاریخی قرن ۱۵ نیست ؟
آیا همانگونه که بشر یاد گرفت کتاب بخواند و لذت ببرد، مجله یا روزنانه ورق بزند تا در جریان اخبار قرار گیرد، یاد نخوادگرفت که وقت خود را صرف خواندن آن قسمت از کتاب یا خبر روزنامه نماید که مفید و نیاز اوست ؟ تا بتواند هم از وقت خود استفاده بیشتر ببرد هم آن چیزی که نیاز دارد،یاد بگیرد بجای گرفتن همه مطالب یک کتاب ؟"
بازمثال شکار انسان اولیه را یادآوری میکنم
که قرن هاست هیچکس برای تامین گوشت مورد نیاز خود گاوی را شکار نمی کند
بد نیست بدون تعصب نگاهی به حجم و تعداد کتابهایی که از ابتدای تحصیلات خوانده ایم و تخصص و حرفه و علاقه خود بیندازیم
