تاریخچه کاربرد چمدان

تاریخچه چمدان

چمدان های مدرن در طول تاریخچه کوتاه مدت 120 ساله خود دائماً ساخته می شوند

وقتی فیلیاس فاگ تصمیم می گیرد دور دنیا را در 80 روز ، رمان ژول ورن در سال 1873 ، دور دنیا بچرخد ، چمدانی نمی برد. او به بنده خود پاسپارتوت گفت: "ما هیچ تنه نخواهیم داشت ،" فقط یك كیسه فرش ، با دو پیراهن و سه جفت جوراب ساق بلند برای من ، و همان برای شما. ما در راه لباسهایمان را می خریم. "

در آن زمان چمدانی که امروز می شناسیم به سختی وجود داشته است. در روزگار ورن ، سفر مناسب نیاز به یک صندوق عقب سنگین داشت که از چوب ، چرم و غالباً یک پایه آهنی سنگین ساخته شده بود. بهترین تنه ها با بوم یا شیره درخت ضد آب بودند ، زیرا کشتی های بخار حالت سلطنتی سفر بود. بدون این محافظت ، چمدان موجود در یک کشتی در حال انعطاف و نشت ، احتمالاً ظرف چند ساعت مرطوب بوده و با تنه های کشویی ظرف چند ساعت دیگر خرد می شود.

وقتی چمدان سرانجام در اواخر قرن نوزدهم گیر افتاد ، به معنای واقعی کلمه مناسب کت و شلوارها بود. یک چمدان معمولی مجهز به آستین داخلی برای نگهداری پیراهن ها و گاهی نیز یک جعبه کلاه کوچک در کنار آن است. اما حتی در اوایل قرن بیستم ، "کیف کت و شلوار" فقط یکی از سبک های بی شماری بود که مسافران می توانستند از صندوق های بخار گرفته تا کیف های چوبی گرفته تا کمد های قابل حمل Eveready خریداری کنند. این زمان ها رونق کسب و کار چمدان بود.

که البته احتمالاً یک واقعیت کاملاً بی فایده به نظر می رسد. بیشتر مردم اهمیت ظروف را بسیار کمتر از وسایل موجود در ظروف - جفت شلوار ، کتابهای جلدی ، بطری های مینیاتوری شامپو - می دانند. اما تاریخ چمدان از زمان کشتی بخار تاکنون هر انقلاب عمده حمل و نقل را دربرمی گیرد. و این بدان معناست که چمدان ها چیزهای زیادی بیش از جوراب و لباس زیر دارند - آنها در طراحی خود تاریخچه ای ظریف از حرکت انسان را به همراه دارند

باربرهای پولمن

باربران پولمن در سال 1946 چمدان ها را از قطار حمل می کنند. (مجموعه چارلز "تینی" هریس ، موزه هنر کارنگی)

چیز خوبی است که فیلیاس فاگ صندوق عقب نبرد ، زیرا کشیدن یکی از کشتی بخار به راه آهن به کالسکه به بالن هوای گرم باعث می شد سرعت سریع او خراب شود. سفرهای پر از تنه به دلیل متداولتر شدن و متنوع شدن حمل و نقل از راه دور ، غیر منطقی می شد. تا آن زمان ، جهانگردی یک پدیده طبقه بالای را آغاز کرده بود و ثروتمندان می توانستند برای حمل چمدان به ارتشی از دستان اجیر شده اعتماد کنند. در قرن هجدهم ، نخبگان جوان اروپایی در تور بزرگ اغلب با چندین خدمتکار در مربی پر از تنه و مبلمان سفر می کردند. انگیزه کافی برای تجدید نظر در یک طرح ناخوشایند وجود نداشت در حالی که مسافران ثروتمند صرفاً به باربرهای راه آهن و بار فروشی های هتل اعتماد می کردند. (در واقع ، هنگامی که فاگ در طول راه با یک پرنسس هندی ملاقات می کند ، او برای او چمدان می خرد ، و جفت آنها به زودی توسط پالانکوین به کشتی بخارشان منتقل می شود - در اصل یک صندلی با دسته هایی که با زحمت انسان برداشته می شود - با "چمدان های آنها پس از روشن کردن یک چرخ دستی. ")

اما اواخر قرن نوزدهم نقطه عطفی در تاریخ حمل و نقل بود: این آغاز گردشگری دسته جمعی ، سفر برای مسافرت بود (در عوض ، مثلاً سفرهای زیارتی به اورشلیم یا مهاجرت به شهرهای آسیاب صنعتی.) انسانها مدتهاست که سفر می کنند البته به خاطر کنجکاوی و اکتشاف ، اما تا سال 1900 یا بیشتر ، هتل ها در سوئیس سالانه میلیون ها شب اقامت را ثبت می کردند و یک روز تابستانی می توانست صدها هزار بازدید کننده را به سواحل انگلیس بکشاند. سفر دیگر فقط برای ثروتمندان نبود.

یک "پرونده مناسب"

چمدان ها به عنوان یک فکر بعدی در تجارت چمدان و کالاهای چرمی آغاز شد ، اما خیلی زود به نماد سفر تبدیل شدند. یک لیست قیمت عمده فروشی 1897 کلمات "suit suit" را فقط دو بار در یک لیست 20 صفحه ای از انواع چمدان قرار داده است. در کاتالوگ T. Eaton & Co. در سال 1907 ، صندوقچه ها یک صفحه کامل را اشغال کردند در حالی که چمدان ها یک صفحه را با کیف و چمدان های باشگاهی به اشتراک می گذارند. در فهرست سال 1911 شرکت متحده ، حدود 40 درصد از تبلیغات مربوط به چمدان بود. (شایان ذکر است که این کاتالوگها مربوط به آمریکای شمالی بوده است ، جایی که مهاجرت مردم - و نه فقط ثروتمندان - را مجبور به حمل وسایل شخصی خود به دور و غالبا می کرد).

اوایل سوچمدان ها (که معمولاً "کت و شلوارهای کت و شلوار" یا "کت و شلوارهای کت و شلوار" نامیده می شوند) نسبت به تنه ها سبک تر و قابل حمل ترند ، اما طبق استانداردهای امروزی هنوز حجیم هستند. پارچه چرمی ، حصیری یا لاستیکی ضخیم روی یک قاب چوبی یا فولادی سفت و محکم کشیده شده بود. گوشه ها با استفاده از درپوش برنجی یا چرمی گرد می شدند. چنین چمدانهایی تقریباً دارای نسبت کتابهای سخت است: صاف و حمل آسان ، دارای دسته در طرف بلند. تا زمانی که سفر کشتی بخار در اواسط قرن بیستم کاهش یافت ، بسیاری تبلیغات ضدآب داشتند. مدل های سبک اغلب به طور خاص برای زنان به بازار عرضه می شد.

با از مد افتادن تنه ها ، چمدان ها نه تنها کاربردی بلکه فرهنگی نیز پیدا کردند. در دهه 1920 ، چمدان هایی که در کتابهایی مانند پسران هاردی و فیلم هایی مانند "زن در چمدان" وجود داشت ، به عنوان نمادی ادبی برای تحرک و رمز و راز - که شاید پر از طلا ، عکس یا به راحتی دارایی های یک غریبه باشد. در دوران رکود بزرگ ، کشاورزانی که در مزارع دور از خانه خود کار می کردند "کشاورزان چمدان" نامیده می شدند.

اگرچه چمدان ها هنوز راهی برای رسیدن به فرم فعلی خود داشتند. با گسترش سریع سفرهای اتومبیل در دهه 1920 و گسترش تدریجی سفرهای هوایی چند دهه بعد ، چمدان ها کاربردهای جدیدی پیدا کردند اما انواع جدیدی از رقابت را نیز پیدا کردند. گزارش تجاری سال 1933 توسط هیو اس. جانسون ، مدیر اداره بازیابی ملی به رئیس جمهور فرانكلین روزولت ، به شرح زیر است: "با افزایش استفاده از اتومبیل ، استفاده از ظروف مقوایی ساده كه به كمترین حالت ایمن شده آسان شده است. یا بدون هزینه ، در عقب خودرو به جای چمدان. " به عبارت دیگر ، چمدان ها اگر می خواستند رقابت کنند باید سبک و ارزان شوند. چمدان چوبی ، استیل و چرم سنگین جای خود را به مدلهای مقوایی و پلاستیکی داد که بر مواد و راحتی "مدرن" تأکید داشتند.

به چمدان هایی که امروز می توانید بخرید ، فکر کنید. بسیاری از آنها دارای قطعات بزرگ پلاستیک سخت گرد (عملی است که به نظر می رسد از دهه 1960 آغاز شده است) یا با پارچه های مصنوعی کشیده شده روی قاب های آلیاژی مینیمال ساخته شده اند. زیپ ها تا حد زیادی جایگزین بست ها شده اند و چمدان های کمی به طور خاص ضد آب هستند. شاید از همه مهمتر ، چمدان ها در دو اندازه مشخص - "دستی" یا "چک-در" موجود باشند که هر دو دارای چرخ هستند.

چمدان های مختلف مسافرتی.

چمدان های مختلف مسافرتی. (تصویر توسط © Jun-won Seo / Sung-Il Kim / Corbis)

اساساً همه این تحولات در حدود نیم قرن گذشته ، به ویژه با شروع حمل و نقل هوایی جمعی رخ داده است. برخلاف حمل و نقل با اتومبیل که مسافر را از این در به خانه می برد ، یک پرواز طولانی می تواند نیاز به نیم مایل پیاده روی در هنگام ورود به سیستم ، زمان استراحت و ورود داشته باشد. و در حالی که ماشین نگهدارنده یا چمدان کشتی می تواند مقادیر زیادی چمدان را بدون توجه به شکل در خود ذخیره کند ، مناطق نگهداری هواپیما دارای تناسبات و اندازه های مشخصی هستند. همانطور که حق ثبت اختراع 1970 توسط برنارد سادو توضیح داد: چمدان باید سازگار شود.

در حالی که قبلاً باربران توسط باربران حمل و نقل می شدند و در نقاط مناسب خیابان بارگیری یا تخلیه می شدند ، ترمینال های بزرگ امروزی ، به ویژه پایانه های هوایی ، سختی حمل بار را افزایش داده اند. بنابراین ، اغلب لازم است كه مسافر چمدان خود را در یك ترمینال هوایی ، ریلی یا اتوبوس اداره كند. بعلاوه ، در جایی که مسافر چمدان های خود را اداره می کند ، اغلب اوقات ملزم به طی مسافت بسیار طولانی است.

چمدان چرخ دار

تصویری از حق ثبت اختراع چمدان چرخ دار ، همانطور که توسط برنارد سادو رواج یافته است. (جستجوی ثبت اختراع Google)

حق ثبت اختراع Sadow ، همانطور که حدس می زدید ، نوآوری حیاتی چمدان چرخدار بود. 1970 برای چنین پیشرفت مفیدی به نظر می رسد کاملاً تازه باشد. (یک صندوق چرخدار در سال 1887 و یک چمدان چرخدار در سال 1945 ثبت اختراع شد - آن مدل های اولیه به سادگی از پس آن بر نمی آمد). باید به یاد داشته باشیم که هواپیمایی به تازگی واقعاً گسترده شده بود ، هرچند: در دو دهه قبل از ثبت اختراع ، پروازها مجموع مسافران خود را ده برابر افزایش داده بودند ، از 17 میلیون در 1949 به 172 میلیون در 1969. این همچنین سالی بود که ثبت رکورد بیشترین آدم ربایی در یک سال ، با 82 حیرت انگیز - این واقعیت است که به کنترل شدید چمدان کمک می کند تا مسافران را از طریق خطوط طولانی تر به مسیر ایست های بازرسی امنیتی متمرکز کند.

طراحی چمدان کاملاً با هواپیمایی مرتبط است. چمدان حمل (که اتفاقاً در سال 1987 با کیسه چرخ دار "Rollaboard" و دسته تاشو که اکنون در همه جا موجود است تغییر شکل داده است) با ابعاد خطوط هوایی با کوچکترین محل نگهداری مطابقت دارد. در همین زمان ، هنگامی که محدودیت های جدید وزن برای چمدان های چمدان در سال 2000 آغاز شد ، تقریباً هر تولید کننده چمدان مدل های سبک وزن جدیدی را برای رقابت حفظ کرد. این چمدان ها به دلیل چرخ بودن ، به جای افقی عمودی هستند و به دلیل محدودیت های هواپیمایی در ابعاد چمدان ، نسبتاً تنومند و ضخیم هستند.

کنایه ای در شکل این چمدان های مدرن وجود دارد. آنها راه زیادی را از "لباس مورد ، "شبیه یک کتاب بزرگ است. چمدان های امروزی به نسبت متناسب یک جعبه بزرگ کفش متناسب است - و این تقریباً به همان شکل همان صندوق های نارسایی است که فیلیاس فاگ ترجیح می داد در خانه بماند. به عبارت دیگر ، به نظر می رسد یک قرن انقلاب در حمل و نقل ما را به فرم صندوق عقب سنگین که اولین چمدان ها جایگزین آن کرده اند ، برگردانده است. همانطور که ممکن است وسایل خود را متناسب با چمدان خود بسته بندی و بسته بندی کنیم ، چمدان خود را متناسب با دنیای ساخته شده خود ساخته و دوباره می سازیم.