اون قدیما (حالا نه اونقدرم قدیم، بچه‌تر که بودیم) پدر خانواده که تصمیم به سفر بردن خانوم بچه‌ها داشت، نیگا میکرد تو کدوم شهر فک و فامیل دارن همون جا رو برای سفر انتخاب میکرد، هدف از سفر هم صرفا تنوع و عوض کردن حال و هوا بود نه چیز دیگه. اما الان اینجوری نیستش، شما ممکنه به هزار و یک دلیل منطقی و غیر منطقی بری سفر و شاید جایی رو انتخاب کنی که فک و فامیل که نه، هیچ بنی بشری پا نذاشته باشه.
آدمیزاد ذاتا به تنوع علاقه داره خصوصا که اهل سفر و ماجراجویی هم باشه اونوقت نه تنها مقصد مهم میشه تازه اینکه قراره توی اون مقصد چه اتفاقاتی بیوفته و اون سفر به چه شکل بگذره هم خیلی خیلی مهم میشه.
به لطف سوشال مدیا شما تنها با یک بسته اینترنت پر سرعت در عرض چند دقیقه میتونی کل دنیا رو بگردی. یهو میبینی عه! فلانی با منزل رفتن آنتالیا و چه عکسا که نذاشته و شما تا شیش روز پست لایک و استوری سین میکنی یا بلاگری رو فالو کردی که مدام در حال سفر و گشت و گذار از این شهر به اون شهره در حالی که خودت فرصت رفتن تا پارک سر کوچه رو هم نداری. همین موضوع باعث میشه ناخودآگاه لیستی از تموم جاهایی رو که دوست داریم بریم و ببینیم توی ذهن‌مون داشته باشیم.
این اصلا بد نیست و انگیزه‌ای میشه برای بیشتر و بهتر سفر کردن. شاید تا قبل از این نهایت تصوری که از انتخاب مقصد سفر داشتیم همون چند تا شهر توریستی و معروفی بود که همه میرفتن اما فرهنگ سفر و سلیقه‌ی گردشگرا با گذشته فرق‌هایی کرده؛ فضای مجازی تصویر خوش آب و رنگی از جاهایی بهمون نشون میده که شاید فکر نمیکردیم بخوایم روزی اونجا رو برای تفریح و مسافرت‌مون انتخاب کنیم، نمونه این موضوع هم سفرهای زیادی هست که به آفریقا یا اصلا همین جنوب خودمون میشه و الان اگه شما هنوز تو آرشیوتون عکسی با شلوار سندبادی، دمپایی انگشتی و شالی که دور سر پیچیده شده باشه در حالی که تا زانو تو شن و ماسه غلت زدین ندارید واقعا کم کاری کردین.
اگه تا اینجا متوجه نشدین هدف از این صحبتا چی بود خیلی واضح بهتون میگم که شما بیشتر از اون چیزی که تصور میکنید بر اساس عکس و فیلمای سفر دیگران و به اون میزانی که اونا بهشون خوش گذشته باشه مقصد سفرتون رو انتخاب میکنید. حالا این میتونه تحت تاثیر دیدن پست و استوری و تعریف‌های دوست و آشنا یا سفربروها و بلاگرها باشه؛ قبلا براتون گفتم بلاگرهای سفر چجوری شما رو تو سفر با خودشون همراه میکنن.
این قضیه رو میشه دو جور دید، از طرفی نفوذ و تاثیر گذاری فضای مجازی و سوشال مدیا رو روی زندگی روزمره‌مون میبینیم که موضوع مهمیه ولی ربطی به بحث الان‌مون نداره پس اصلا واردش نمیشیم، از طرف دیگه کمک بزرگی که به صنعت گردشگری هست و تبدیل شدن به بخش مهمی از پروسه جذب توریست.
شما فکر کن یه نقطه از این مملکت هست که از لحاظ جاذبه طبیعی و شگفتی‌های آفرینش با کل اروپا برابری میکنه ولی مرغ همسایه غازه، چرا!؟ چون برای معرفی این همه زیبایی و شگفتی برنامه ریزی نشده و من و شما اصلا خبر نداریم همچین جایی هست. میدونی اگه قرار باشه همین ایران خودمون رو ببینیم و بگردیم، میتونیم چه لیست جذابی از جاهایی که باید بریم داشته باشیم؟ میدونی این سفرا چه گردش مالی خوبی ایجاد میکنه؟ میدونی چقدر به صنعت گردشگری‌مون کمک میکنه و چه جوونایی مثل من و تو رو صاحب کسب و کار و درآمد میکنه؟ اصن اینا به کنار، آخه درسته این همه دیدنی ناز و خفن و خارجکی تو کشورمون باشه بعد ندونیم برای سفر کجا بریم!؟
همین شد که ما رولایف رو راه انداختیم تا شمایی که چارتا سفر بیشتر رفتی بیای و برامون تعریف کنی و بهمون بگی کجا بریم باحال‌تره و یه تکونی به این صنعت گردشگری بدی. چجوریشو هم یکم بعدتر میگم...
