حتما برای شما هم اتفاق افتاده است که در حین یک اتفاق ، درست هنگامی که تمام توجه شما و افراد حاضر به عدم وجود زیرساخت لازم برای رفع آن اتفاق و قانون بازدارنده برای دفع آن اتفاق است فرد یا افرادی را مشاهده مینمایید که به طرز باورنکردنی بدیهیات را زیر پا گذاشته و با بی توجهی تمام ، علت اصلی یا تشدید کننده آن اتفاق شده اند . این مسئله از ضعف شدید فرهنگ جامعه ما خبر میدهد و اگر با آن مبارزه نکنیم و بر تقویت فرهنگمان نکوشیم ، باید روزی که خیلی هم دور نمیتواند باشد با آن کنار بیاییم.!
رفتار و خلق افراد جامعه به ریشه های فرهنگی همان جامعه متصل است و هر جامعه از ادبیات و تاریخ خود فرهنگ میگیرد.
کشور عزیزمان از اصیل ترین کشور ها در سطح جهان است و فرهنگ غنی و ناب ایرانی در تمام دنیا میدرخشد. متاسفانه در چند دهه اخیر توجه عموم مردم به این مقوله تنها از بعد اشاره به این فرهنگ وجود داشته و کمتر به گسترش و حفظ آن پرداخته شده ، حال آنکه ادبیات و فرهنگ ایران در بالاترین سطح و با ریز بینی خاصی در کشورهای مدرن با ترجمه دقیق و بومی سازی شده ، به کمک جوامع پیشرفته شتافته است.
بخشی از ادبیات هر قوم داستان است و داستانها و روایات پر تکرار کم کم به ضرب المثل مبدل شده است. از این رو با ترویج ضرب المثل به راحتی میتوان بخشی سترگ از ادبیات را زنده نگاه داشت.
با این توصیف خواستم تا بخشی از این ضرب المثلها را ارائه نموده تا هر چند کوچک ، منبعی باشد برای علاقه مندان به فرهنگ اصیل ایرانی.
امیدوارم قدم کوچکی به سمت نشر فرهنگ اصیلمان برداشته باشم.
نرود میخ آهنین در سنگ
اگه مردی، سر این دسته هونگ ( هاون ) و بشکن
اگه بگه ماست سفیده، من میگم سیاهه
پیش از چوب غش و ریسه می رود
بازبان خوش مار را از سوراخ بیرون می کشد
با پا راه بري كفش پاره ميشه، با سر كلاه !
به يكي گفتند : بابات از گرسنگي مرد . گفت : داشت و نخورد ؟
به مرگ ميگيره تا به تب راضي بشه
ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی ، این ره که تو می روی به ترکستان است
تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هزش نهفته باشد
توانگری به قناعت ، به از توانگری به بضاعت
اگه نی زنی چرا بابات از حصبه مرد
اگه هفت تا دختر کور داشته باشه، یکساعته شوهر میده
میمون پیر دستش را داخل نارگیل نمی کند
صد رحمت به دزد سرگردنه
از این ستون به آن ستون فرج است
آش کشک خاله ات رو بخوری پاته نخوری پاته
پا به دریا بگذاره دریا خشک می شود
به هر كجا كه روي آسمان همين رنگه
حال در ماندگان کسی داند که به اصول خویش درماند
بعد از چهل سال گدايي، شب جمعه را گم كرده
بعد از هفت كره، ادعاي بكارت !
خار را در چشم ديگران مي بينه و تير را در چشم خودش نمي بينه
گر تو بهتر ميزني بستان بزن
خدا خر را شناخت، شاخش نداد
گر گدا كاهل بود تقصير صاحب خانه چيست ؟
گرگ دهن آلوده و يوسف ندريده !
گوسفند بفكر جونه، قصاب به فكر دنبه
به قاطر گفتند بابات كيه ؟ گفت : آقادائيم اسبه
اینو که زائیدی بزرگ کن
چند تا پیراهن بیشتر پاره کرده
چغندر به هرات زیره به کرمون
چیزی که عوض داره گله نداره
اگه زری بپوشی، همون کنگر فروشی
جواب ابلهان خاموشیست
جانماز آب کشیدن
براي يه دستمال قيصريه رو آتيش ميزنه
به روباهه گفتند شاهدت كيه ؟ گفت: دمبم
جایی نمی خوابه که آب زیرش بره
از نو کیسه قرض مکن، قرض کردی خرج نکن
از هر چه بدم اومد، سرم اومد
از این گوش میگیره، از آن گوش در میکنه
اسباب خونه ، به صاحبخونه میره
از دور دل رو میبره ، از جلو زَهره رو
از شما عباسی، از ما رقاصی
اکبر ندهد، خدای اکبر بدهد
گيسش را توي آسيا سفيد نكرده
گاوش زائيده .
