1-بچه که بودیم، اواخر دهه هفتاد، در خانه نوار ترانه (به معنای آن‌ور آبی) نداشتیم. تنها نوارهای موسیقی که داشتیم نیلوفرانه و هنگامه از علیرضا افتخاری بود. همین دوتا را هم عباس در اردویی که از طرف مدرسه به مشهد رفته بودند از مشهد خریده بود. یک نوار مداحی هم از مشهد خریده بود که میخواند "ضامن آهو رضا، لاله خوشبو رضا"! ظاهرا آن سالها این مداحی مُد بود و در مغازه های مشهد زیاد پخش میشد!
2- در استان ما که زمستانها همیشه برف میبارید احتمال تعطیلی مدارس زیاد بود. البته آن وقتها خیلی روی تعطیلی مدارس سختگیری میکردند و باید کلی برف میبارید و معابر بسته میشد تا مدارس تعطیل شوند. آنموقعها که شبکه های تلویزیونی استانی هنوز به آن شکل وجود نداشت، ما خبر تعطیلی مدارس را از رادیو استانی میشنیدیم. پدرم همیشه تأکید داشت که موج رادیو را عوض نکنید تا صبحهای زمستان در به در دنبال پیدا کردن موج رادیو استانی نباشیم. البته ما بچه ها -به سرکردگی عباس- زیاد حرف گوش کن نبودیم. عباس پنجشنبه ها ظهر که از مدرسه شبانه روزی به خانه برمیگشت، می نشست پای رادیو و ما هم دور عباس می نشستیم. موج رادیو را میچرخاند و به هر زحمتی بود رادیو فردا را میگرفت. نوار ترانه در خانه نداشتیم اما با کمک عباس ترانه ها را از رادیو فردا گوش میکردیم.
3- چند وقت پیش، به صورت اتفاقی آهنگ "قرارمون یادت نره" از منصور به گوشم خورد. پرت شدم به همان سالها و رفتم توی اتاقی که در ظهر یک پنجشنبه زمستانی آفتاب داخل آن افتاده بود و ما کنار سفره آبگوشت با عباس نشسته بودیم! آهنگ خیلی آشنا به نظر می آمد و کلماتش را هم حفظ بودم! احتمالا آن را همانموقع از رادیو فردا شنیده بودم.
4- دیشب با اتوبوس به قم برمیگشتم. اولش بلیط اینترنتی گیرم نیامد ولی به هر ترتیبی بود توانستم صندلی 4 واقع در ردیف دوم اتوبوسی به مقصد کرج را بگیرم. کمی که از شهر فاصله گرفتیم، صدای اختلاط راننده با شاگردش هم شنیده نمیشد. راننده ضبطش را روشن کرد. باز پرتاب شدم به همان سالهای کودکی و البته نوجوانی. عباس قادری میخواند و آهنگ بعدی از بلک کتز بود. بعدش آهنگی از آغاسی پخش میشد و بعد آن صدای خالو خالو یار مو خیلی قشنگه می آمد! حساب کنید وسط این آهنگها میخواستم بخوابم! خوابم خیلی آشفته بود...
