
به خاطر نوع کارم با خیلی از اساتید موفقیت ایران سر و کار داشتم. به جرئت میتونم بگم که اکثرا باهوش اما بیسواد هستن ولی تازگی خاطره ای شنیدم که مطمئن شدم توی اکثر سمینارهای موفقیتی چیز دندون گیری گیرتون نمیاد.
با یکی از استادهای درست و درمون دیجیتال مارکتینگ حرف میزدم، میگفت چند وقت پیش با دکتر ع.ر.آ (یکی از استادهای سرشناس موفقیت) سمینار مشترک داشتیم. استاد یک عکس اینترنتی از پسری گذاشته بود که به مانیتور خیره شده بود. با همین عکس 20 دقیقه در مورد تمرکز روی خواسته ها حرف زد و ملت براش کف و خون قاتی کردن. بعد هم دو تا آهنگ شاد از محسن چاوشی گذاشت و کلی سالن رو به وجد آورد. نوبت من که رسید، با اعتماد به نفس رفتم روی سن. کلی اسلاید آماده کرده بودم که با جزئیات یه چیزی به مخاطبم اضافه کنم. ارتباطم با مخاطب رو حفظ می کردم ولی شلوغ بازی در نمی آوردم و وقتشون رو تلف نمی کردم. آخر سر هم یه تمرین سبک دادم که شب انجام بدن. وقتی جلسه تموم شد چند نفر اومدن پیشم و گفتن فلانی چرا انقدر سختش می کنی؟ مثل استاد باش که همین جا حالمون رو خوب کرد و دیگه کار توی خونه بهمون نگفت. یه لحظه با خودم فکر کردم وقتی برای مخاطب مهم نیست چرا این همه به خودم سختی میدم؟
پ.ن: هزینه شرکت توی این سمینار 20 میلیون تومن بود.