امروزه تکنیک استفاده ازتکنولوژی های مختلف در فرآیند آموزشی رایج شده است. پیش از این، بیشتر استادان فقط تخته سیاه و گچ داشتند، در حال حاضر ما علاوه بر تخته سفید وماژیک ها، حتی صفحات چند رسانه ای مانند ال سی دی ها، پروژکتورها، اشاره گرهای لیزر و غیره رامی بینیم.
این که موسسات از کدام یک از این ابزار ها استفاده کنند به توان مالی آن ها بستگی دارد.
همچنین به استادان آن ها نیز بستگی دارد که آمادگی استفاده از دستگاه های جدید و تغییرفرآیند آموزش معمول را داشته باشند.
به عنوان مثال، کارهایی چون ایجاد دوره های آنلاین، پاسخ به ایمیل های دانشجویان، مدیریت فرمهای مختص دوره های ایجاد شده و غیره.
ازدیدگاه آموزش، ما باید برای بهره وری از این فن آوری هایی که ما را احاطه کرده اند آماده باشیم.
در همین راستا مجبوریم به انقلاب اینترنتی تن دهیم که در طول سالهای گذشته اتفاق افتاده است.و ابزارهایی که استفاده می کنیم را افزایش دهیم.
متاسفانه، این پیشرفت فناوری درهمه جا یکسان نیست و به طور قابل توجهی بستگی به وضعیت فعلی کشورها چه از نظر اقتصادی و چه از نظر اجتماعی دارد.
زمان مدیدی نیست که فناوری اطلاعات (IT) در ایران شروعبه رشد کرده است.