روزهای بدیه برای زندگی کردن ما در بهترین زمان ولی بدترین مکان در حال زندگی کردنیم. تفریح آنچنانی نداریم نهایت کوهنوردی, یا بدتر از اون دیدار با فامیل و اشناها :) از این جهت خیلی از ماها سعی میکنیم از خانواده یا دوستامون فرار کنیم , دلیلش هم اکثرا به خاطر رابطه بد یا اینکه اونها شمارو درک نمیکنن و من متوجه ام. وقتی 24 ساعته پای توئیتر و تلگرام انلاینیم یا فقط وقتمون رو توی یوتیوب با دیدن ویدیو های ری اکت هدر میدیم. این باعث افراط میشه و هر چقدر بیشتر کاری رو ادامه بدیم باعث خستگی ما میشه. نگاه کردن سطح دغدغه خیلی از ادما توی توئیتر , چت های تکراری توی تلگرام , لایف استایل های لاکچری توی اینستاگرام , تفریح های مردم توی یوتیوب و... این جاست که شما و حتی من شروع میکنیم تفاوت هارو بسنجیم که چرا ما جای اونا نیستیم؟ چرا مثلا من نتونستم هارد 4 ترابایتی بگیرم تا سری هری پاتر رو به صورت 4k داشته باشم؟ چرا من از این مدل موتورسیکلت ندارم که هرشب باهاش استوری بذارم اینستاگرام؟ چرا من گریم بلد نیستم تا باهاش توی یوتیوب ویو بگیرم؟ چرا من استخر ندارم تا توشو پر خاک ژله ای کنم ویدیوشو بذارم یوتیوب؟ خب خیلی از ماها میرسیم به دیالوگ جویی توی فرندز ( ما به اندازه شما پول نداریم) ولی بیایید با دقت فکر کنید و نگاه کنید بعدش این سوال طلایی رو بپرسم : خب اخرش که چی؟
همه ماها تجربه خرید آنلاین داریم. خریدن یه جفت نایکی از اینیستا یا دیجی کالا لذت داره تا اون روز تحویل. اینکه محصول میبینی , سفارشش میدی منتظرش میمونی صبر میکنی بسته روتحویل بدن ولی وقتی جعبه رو میاری و بازش میکنی یهو احساس پوچی به ادم دست میده اونم اکثر مواقع اینه : چرا شبیه عکساش نیست؟ اینجاست که حس میکنی سرت کلاه رفته. دلت میخواد پسش بدی ولی خب خریدیش پولش رو دادی کاریش نمیشه کرد و پشیمون میشی.وقتی میخوان یه چیزی رو بفروشن از بهترین وجهش عکس میگیرند تا توجه مشتری رو جلب کنند. شما توی هیچکدوم از انلاین شاپ ها نمیبینید که زیر یه محصول نوشته باشه بدفرم یا ویژگی های بدش مثل اینکه بعد دوبار پوشیدن آب میره توش , بند هاش کوتاهه. سعی میکنند بهترین جزئیاتش رو بنویسند.
همه چیزهایی که توی فضای مجازی میبینیم اکثرا هیچکدوم وجه منفی خودشون رو نمینویسند. مردم همیشه دوست دارن بهترین به نظربیان. بهترین عکسشون رو میذارن پروفایل و عکس های حرفه ای شون رو به اسم عکس یهویی میندازن تایم لاین. مثلا من ندیدم کسی از وجه منفی خودش بگه مثلا اینکه هیچوقت ادم قابل اعتمادی نیست با اینکه موهای فرش 2 ساعت تایم لاینه , میکاپ ارتیست خوبیه ولی همرو از خودش سطح پایین تر میبینه , و مورد اینشکلی زیاده.
مورد دوم اینه که ما اکثر مواقع همه چیز رو اماده توی دستمون میبینیم. مثلا همین گوشی موبایل وقتی میبینیمش یک موبایل 6 اینچ دستمونه. اما این از اول اختراع همین شکلی بوده؟ صدرصد نه. سالها طول کشیده تا بلاخره بعد 26 سال تغییرات اشتباهات و جبران ها به شکل امروزیش در بیاد.ما توی شبکه های مختلف مجازی افرادی رو میبینیم که از موفقیتشون عکس گذاشتن. امروز بلاخره بنز خریدم , کارهای مهاجرتم جور شد, کلی وزن کم کردم , وامثال اینها که باعث میشه ادم حس بدی نسبت به خودش پیدا کنه که هنوز من نتونستم بنز داشته باشم یا وزن کم کنم. مشکل اینجاست مردم موفقیتشون رو میگن ولی هیچکس اون راه طولانی که اومدن رو نمیبینند. برای وزن کم کردن اراده و زمان میخواد , برای مهاجرت سابقه کار و ...
هیچوقت خودتون رو با کسی مقایسه نکنید شما همون کسی هستید که تو آیینه میبینید.
ادامه این پست رو فردا مینویسم اگه نظری داشتید بنویسید/ نشر بدید / یا هم فالوو کنید ممنون از وقتی که برای مطالعه این پست گذاشتید.
