کلمه ها

گفته بود: نگذار سکوت بشود
گفته بود : حرف بزن ، کلمه ها نجاتت میدهند
لابد گفته بودم : خالی ست ، سیاه است . شبیه یک حفره تو خالی ، یک دندان کرم خورده .
گفته بود : برای ارام شدن باید کلمه پیدا کنی باید بنشینی یک گوشه و کلمه ها را یکی یکی بگذاری کنار هم باید جسمیت ببخشی...
لابد بین حرف هاش رفته بودم توی فکر . سکوت کرده بودم به اندازه یک ساعت سکوت کرده بودم و بعد کوله ام را انداخته بودم روی شانه ای که تیر میکشید . رفته بودم دنبال کلمه...