وب یک موجود زنده است، همیشه در حال تکامل و تغییر است. این فراتر از محتوای وب سایت‌هاست. همه‌ی دامنه‌ها می‌توانند منقضی شوند و تحت مالکیت افراد دیگر قرار گیرند.
به عنوان مثال، اگر TechCrunch فراموش کند که به ثبت کننده دامنه خود پرداخت کند، TechCrunch.com در نهایت منقضی می‌شود (دقیقاً در ۱۰ ژوئن). در آن مرحله، برخی از انسان‌های مبتکر می‌توانند دامنه را از بین ببرند و کارهای زشتی با آن انجام دهند. حال، اگر TechCrunch.com به طور ناگهانی به جای سبز قرمز شد و به جای اینکه با اخبار عالی و جناس‌های وحشتناک به همان اندازه سر و کله بزند، احتمالاً متوجه خواهید شد که چیزی در راه است. اما ترفندهای سئو کلاه سیاه ظریف‌تر از این هستند.
وقتی دامنه‌ای را تصاحب می‌کنند، اغلب دامنه وب را به یک آدرس IP جدید نشان می‌دهند، سایت را احیا می‌کنند و آن را تا جایی که می‌توانند به سایت اصلی نزدیک می‌کنند، و برای مدتی آن را ترک می‌کنند. هنگامی که آدرس IP تغییر می‌کند، کارشناسان سئو ادعا می‌کنند که گوگل به طور موقت دامنه را با حذف آن در رتبه بندی "تنبیه" می‌کند.
به این "سند باکس" یا "دوره جعبه شنی" می‌گویند و در این مدت، گوگل دامنه را در جریان قرار می‌دهد. هنگامی که گوگل تشخیص می‌دهد - گاهی به اشتباه - که تغییر آدرس IP در زیر دامنه فقط بخشی از حرکت از یک میزبان وب به میزبان دیگر بوده است، این تئوری این است که دامنه دوباره شروع به صعود در رتبه بندی می‌کند. در آن زمان است که مالک جدید دامنه می‌تواند تجارت زیرکانه خود را شروع کند: به‌روزرسانی پیوندها برای ارسال ترافیک به مکان‌های جدید، یا حفظ ترافیک به همان شکلی که هست و افزودن پیوندهای وابسته برای کسب درآمد از بازدیدکنندگان آن. در انتهای طیف کلاهبرداری، آنها می‌توانند از نام خوب و شهرت کسب و کار اصلی برای کلاهبرداری یا فریب کاربران استفاده کنند.
از زمان اختراع رتبه صفحه در سال ۱۹۹۶، گوگل تا حدی بر قابلیت انتقال اعتماد برای تعیین اینکه چه چیزی یک وب سایت خوب را می‌سازد، تکیه کرده است. به طور کلی می‌توان به سایتی که توسط بسیاری از وب سایت‌های با اعتماد بالا لینک شده است، اعتماد کرد. پیوندهای آن صفحه نیز به نوبه خود می‌توانند به عنوان معیار اعتماد مورد استفاده قرار گیرند. بسیار ساده این‌گونه خلاصه می‌شود: هر چه یک صفحه لینک‌های بیشتری از سایت‌های با کیفیت بالا داشته باشد، بیشتر مورد اعتماد است و رتبه بهتری در موتورهای جستجو کسب می‌کند.
برای یافتن نمونه‌هایی از دامنه‌هایی که در نگاه اول، مشروع به نظر می‌رسند، اما به‌طور پنهانی به هدف دیگری منتقل شده‌اند، نیازی به کاوش عمیق ندارید.
در حالی که بازیگران بد می‌توانند از این واقعیت استفاده کنند، این فقط چیزی است که در اینترنت اتفاق می‌افتد. سایت‌ها به دلایل کاملاً قانونی همیشه از یک میزبان به میزبان دیگر منتقل می‌شوند. همانطور که رابط جستجوی گوگل، دنی سالیوان، هنگامی که هفته گذشته با او در مورد دامنه های منقضی شده صحبت شد، خاطرنشان کرد، خود TechCrunch در طول سال‌ها دارای چند تغییر مالکان بوده است، از AOL، به Oath، Verizon Media، یاهو، که خود تغییر کرده است. سال گذشته توسط Apollo Global Management خریداری شد. هر بار که این اتفاق می‌افتد، این احتمال وجود دارد که صاحبان شرکت‌های جدید بخواهند موارد را به سرورهای جدید یا فناوری جدید منتقل کنند، به این معنی که آدرس‌های IP تغییر خواهند کرد.
«اگر می‌خواهید یک سایت بخرید - حتی TechCrunch. فکر می‌کنیم این AOL بود که شما را خرید - رجیستری دامنه تغییر می‌کرد، اما خود سایت ماهیت کاری که انجام می‌داد، محتوایی که ارائه می‌کرد، یا نحوه عملکرد آن را تغییر نداد. [گوگل] می‌تواند بفهمد که آیا نام دامنه تغییر مالکیت می‌دهد،» سالیوان، با اشاره به اینکه امکان تغییر محتوا بدون تغییر معماری یا توپوگرافی شبکه نیز وجود دارد. این سایت می‌تواند نام تجاری خود را تغییر دهد، اما صرفاً به این دلیل که خود را تغییر نام داد به این معنا نیست که عملکردهای اساسی کاری که انجام می‌داد تغییر کرده است.»
برای یافتن مکان‌هایی برای خرید دامنه‌های منقضی شده، لازم نیست خیلی دنبال کنید. Serp.Domains، Odys، Spamzilla، و Juice Market برخی از فعال‌ترین در این تجارت هستند. (به عنوان یک یادداشت جانبی، من یک rel="nofollow" را روی هر سه پیوند در HTML این مقاله چسباندم. آنها آب پیوند شیرین و شیرین TechCrunch را در ساعت من دریافت نمی‌کنند؛ همانطور که گوگل در اسناد توسعه‌دهنده‌اش اشاره می‌کند. زمانی که ترجیح می دهید گوگل سایت شما را با … صفحه پیوند داده شده مرتبط نکند، از مقدار nofollow استفاده کنید.)
دامنه‌های قدیمی منقضی شده تحت تأثیر جلوه سندباکس قرار نمی‌گیرند." این شرکت قیمت‌ها را از ۳۵۰ تا ۵۵۰۰ دلار فهرست می‌کند و سال‌های ثبت اصلی آن از ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۸ متغیر است.
مثلا در سایت خود تبلیغ می‌کنند: «دامین‌های منقضی شده‌ای را دریافت کنید که به طور طبیعی بک لینک‌های معتبر (تقریباً غیرممکن) به دست آورده‌اند، از زمانی که کسب و کار واقعی بودند. ترافیک ارگانیک، ارجاعی و مستقیم، تایپ شده.
این دامنه‌ها برای فروش از چند صد دلار تا هزاران دلار فهرست شده‌اند. مشاهده ناپدید شدن سایت‌ها از لیست "فروش" و سپس ظاهر شدن در اینترنت نشان می‌دهد که برخی از این دامنه‌ها در بهترین حالت از نظر اخلاقی مشکوک و در بدترین حالت کلاهبرداری می‌شوند.
تشخیص اینکه چرا افراد به اصطلاح «سئوی کلاه سیاه» مایلند همه مشکلات را پشت سر بگذارند بسیار آسان است: ساختن یک دامنه از ابتدا، پر کردن آن با محتوای باکیفیت، منتظر ماندن افراد برای پیوند دادن به آن و انجام همه کارها توسط این افراد برای همیشه لازم است. آیا می‌توانید میانبری پیدا کنید که ماه‌ها، اگر نه سال‌ها، روند را کاهش دهد و توانایی کسب درآمد سریع را بیافزاید؟ همیشه افرادی وجود خواهند داشت که مایلند به این نوع کارها بروند.
پاتریک استاکس، مشاور محصول در Ahrefs توضیح داد: «گوگل لینک های ورودی را به عنوان یکی از سه فاکتور برتر رتبه بندی خود معرفی کرده است. "محتوا مهمترین چیز خواهد بود، اما پیوندهای مرتبط شما معیاری قدرتمند برای آنها فراهم می کند."
هرزنامه‌ها دامنه‌ای را خریداری می‌کنند که اخیراً منقضی شده است و از ابزار بهینه‌سازی موتور جستجو (SEO) مانند Ahrefs برای سنجش ارزش سایت استفاده می‌کنند. بررسی می‌کند که چه تعداد لینک به سایت می‌رود و این لینک‌ها چقدر ارزشمند هستند. برای مثال، پیوندی از TechCrunch یا BBC یا WhiteHouse.gov بسیار ارزشمند خواهد بود. پیوند از یک پست بلاگ تصادفی در Medium.com احتمالا کمتر است.
هنگامی که دامنه‌ای را پیدا کردند و خریداری کردند، از چیزی مانند WayBack Machine برای کپی کردن نسخه قدیمی سایت، چسباندن آن بر روی سرور در جایی و - voila استفاده می‌کنند! - سایت برگشته است. بدیهی است که این هم علامت تجاری و هم نقض حق چاپ است، اما اگر در بازار هرزنامه یا کلاهبرداری هستید، این احتمالاً کمترین جنایت شما علیه شئونات انسانی است، به حرف قانون توجه نکنید.
با گذشت زمان - گاهی هفته‌ها، گاهی ماه‌ها - Google دامنه را از حالت Sandbox خارج می‌کند و به طور موثر فریب می‌خورد تا دامنه را به عنوان اصلی بپذیرد. ترافیک شروع به افزایش خواهد کرد و جادوگران سئو کلاه سیاه برای مرحله بعدی برنامه خود آماده هستند: فروش چیزها یا فریب دادن افراد. راهنماهای کاملی برای اقدامات بعدی برای استفاده از این دامنه‌ها وجود دارد، از جمله بررسی اینکه آیا علائم تجاری ثبت شده است یا خیر و هدایت مجدد دامنه کامل یا صفحات خاص در دامنه با استفاده از تغییر مسیر به اصطلاح ۳۰۱ ("به طور دائم منتقل شده").
«وقتی یک سایت اینترنت را قطع می‌کند [گوگل] فقط همه سیگنال‌ها را از لینک‌ها حذف می‌کند. این معمولاً زمانی اتفاق می افتد که یک صفحه منقضی شود. موضوع پیچیده‌تر این است که آیا هر یک از این سیگنال‌ها برای مالک جدید بازمی‌گردند یا خیر؟
استاکس توضیح داد که من فکر نمی‌کنم [گوگل] هرگز واقعاً به این موضوع به روشی خیلی واضح پاسخ داده باشد. اما اگر همان سایت با همان نوع محتوا - یا محتوای بسیار مشابه - بازگردد، به احتمال زیاد پیوندها دوباره شروع به شمارش خواهند کرد. اگر یک سایت در مورد فناوری بودید و اکنون ناگهان یک وبلاگ غذایی هستید، احتمالاً همه موارد قبلی نادیده گرفته می شوند.
با این حال، مانند همه چیز در سئو، همه چیز بریده و از بین نمی‌‌رود. به نظر می‌رسد که سیگنال‌های منفی در دامنه‌های منقضی شده ادامه می یابند، بنابراین منطقی است که سیگنال‌های مثبت نیز ادامه می‌دهند.
سالیوان اطمینان می‌دهد که غول موتور جستجو می‌داند چه اتفاقی در حال رخ دادن است و روی همه چیز کنترل دارد.
سالیوان با اشاره به اینکه فیلترهای اسپم قوی این شرکت برای محافظت از جستجوگران وجود دارد، گفت: «این فقط منصفانه نیست که بگوییم همه سایت‌های خریداری شده هرزنامه هستند و بنابراین باید به عنوان هرزنامه تلقی شوند. هنگامی که هرزنامه واقعی اتفاق می افتد، ما تعداد زیادی سیستم مبارزه با هرزنامه را داریم. میلیون‌ها و میلیون‌ها، اگر نگوییم صدها میلیون [صفحه و سایت] وجود دارد که ما دائماً آنها را از نتایج جستجوی برتر دور نگه می‌داریم. یکی از استعاره‌هایی که دوست دارم برای درک میزان کار ما روی هرزنامه استفاده کنم این است: اگر وارد پوشه هرزنامه ایمیل خود شوید، می‌گویید: "وای، من همه این ایمیل‌ها را ندیدم." این چیزهایی است که وجود داشت اما نشان داده نشد زیرا سیستم شما گفت: "نه، این واقعاً برای شما مرتبط نیست." این هرزنامه است. این چیزی است که همیشه در جستجو اتفاق می افتد.
