او فقط یک قاتل نبود بلکه مثل نقل و نبات قربانیانش را می‌خورد و از این کار لذت می‌برد. پدر و مادرش او را که در هفدهم فوریه سال ۱۹۹۲ به اتهام قتل سریالی ۱۷ مرد جوان محکوم به حبس ابد شد، «جفری لیونل دامر» نامیده‌بودند.
دامر در ۲۱ می سال ۱۹۶۰ در میلواکی به دنیا آمد. تا ۶ سالگی دوران کودکی شادی را تجربه کرده اما بعد از آن تبدیل به کودکی گوشه‌گیر و منزوی شد. خانواده دامر در ۱۹۶۶ میلواکی را به مقصد اوهایو ترک کردند و این نقل مکان بر گوشه‌گیری و کمرویی جفری برای حضور در گروه همسالانش دامن زد.
او، خلاف دیگر همسن و سال‌هایش به جای گوش کردن به موسیقی و شرکت در مهمانی‌های دوستانه، عاشق جمع‌آوری تصاویر دلخراش تصادف‌های جاده‌ای، اجساد پوست‌کنده حیوانات و جمع‌آوری استخوان بود. او در ۱۱سالگی یکی از دوستانش را در استخر غرق کرد، اما کسی متوجه ماجرا نشد.
وقتی ۱۸ ساله شد، پدر و مادرش از هم جدا شدند. بعد از اتمام دوره دبیرستان برای ادامه تحصیل در دانشگاه اوهایو ثبت نام کرد اما به دلیل دائم الخمر بودن و داشتن مشکلات روحی بعد از ۲ ترم اخراج شد. بعد از آن، پدرش به او فشار آورد تا به ارتش آمریکا ملحق شود. جفری در سال ۱۹۷۹ برای سپری کردن یک دوره ۶ ساله نظامی وارد ارتش شد اما مصرف بی‌رویه نوشیدنی‌های الکلی باعث شد بعد از ۲ سال از ارتش اخراجش کنند.
جفری دامر در ژوئن ۱۹۷۸، استفن هیکس ۱۹ ساله را که مدتی با او دوست بود، به خانه پدرش دعوت کرد. آنها چند ساعتی را با هم خوش گذراندند. رفتارهای سادیستی دامر باعث شد تا هیکس تصمیم بگیرد به خانه برگردد اما جفری باهالتر ضربه‌ای به سر او زد و استفن را به قتل رساند.
او بعدها در دادگاه با اعتراف به قتل استفن گفت: «چون می‌خواست خانه را ترک کند، کشتمش». در ۲۶ سپتامبر همان سال، جفری با استیون تائومی مرد جوان ۲۶ ساله آشنا شد. آنها شب را به پرسه‌زدن در خیابان‌ها و خوشگذرانی گذراندند و در حالی که مست بودند، به هتل محل اقامتشان رفتند.
وقتی مستی شبانه از سر جفری پرید، متوجه جسد استیون در کنار خود شد. او جسد استیون را در چمدان قرار داد و به خانه مادربزرگش – جایی که ۶ سال از دوره جوانی را آنجا گذرانده بود – برد. بعد جسد را مثله کرد و برخی از اندام‌ها را خورد. در اکتبر ۱۹۷۸ هم یک نوجوان ۱۴ ساله به نام جیمی داکزتاتور در دام جفری گرفتار شد و به قتل رسید. قتل‌های سریالی جفری همچنان ادامه داشت. او تا سال ۹۱، ۱۴ نفر دیگر را به همان شیوه کشت.
جفری دامر در ۲۲ جولای ۱۹۹۱، تریسی ادوارد را مثل دیگر مقتولانش فریب داده و تحت آزار و شکنجه قرار داد اما او از دام جفری فرار کرد و خود را به یک ماشین پلیس رساند. این پایان دوران دیوانگی جفری بود. وقتی پلیس به محل زندگی او حمله کرد، ظرف‌های پر از اسیدی را یافت که داخل آنها اسکلت انسان بود. حتی تکه‌هایی از اجساد قربانیان هم در فریزر جفری پیدا شد. او معتقد بود که با خوردن گوشت قربانیانش، آنها دوباره در درون او زنده می‌شوند.
دامر بعد از شناسایی توسط پلیس دستگیر و محاکمه شد. او در تمام بازجویی‌ها و محاکماتش به قتل ۱۷ نفر اعتراف کرد. دادگاه بعد از محاکمه‌های دنباله‌دار و جنجالی، دامر را به ۱۷ بار حبس ابد محکوم کرد. بازپرس ویژه برای اینکه او اقدام به خودکشی نکند، درخواست سلول انفرادی برای او کرد اما جفری برخلاف نظر بازپرس ویژه پرونده، به صورت گروهی با زندانیان دیگر نگهداری می‌شد.
او همواره مورد خشم و انزجار زندانیان بود، به طوری که یکی از زندانیان که از مدت‌ها پیش از جفری دامر به خاطر اقدام‌های جنایتکارانه‌اش متنفر بود، در ژوئن سال ۱۹۹۶در ناهارخوری زندان با تیغ ریش‌تراشی به او حمله کرد ولی دامر از این حمله جان سالم به در برد.
سرانجام در ۲۸ نوامبر سال ۱۹۹۴، دامر در حالی که به همراه ۲ قاتل دیگر به نام‌های جس اندرسون و کریستوفر اسکارور، مشغول نظافت ورزشگاه و سالن استراحت زندان کلمبیا بود، توسط اسکارور که به اتهام قتل یک کارمند راستگرای دولت محکوم به حبس ابد بود، به قتل رسید.
پلیس کریستوفر اسکارور را به حبس ابد محکوم کرد و او را به بند ویژه انتقال داد، جسد جفری دامر را هم به خانواده‌اش سپرد. همراه جسد دامر دفترچه خاطراتی بود که او برای مادرش نوشته بود. کسی اما نپرسید که چرا جفری آدمخوار شد یا چرا جفری در ۱۱سالگی دوستش را در استخر غرق کرد؟ شاید تنها عکس‌های تمام‌قد جفری مهم بودند.
منبع : مجله اینترنتی دهکده خبر
