صندلی اداری استاندارد باید طوری طراحی شده باشد که به راحتی چهار ناحیه ستون فقرات یعنی گردن، پشت، کمر و دنبالچه را پوشش دهد. هر فرد به طور معمول در زمان یک ساعت نشستن، حدود ۵۳ بار باید بالا تنه خود را حرکت دهد. ۲۸% حرکات در زمان نشستن مربوط به تکیه دادن و چرخیدن میشود. در برخی از صندلیهای اداری به علت بی حرکت بودن تیکه گاه و نشیمنگاه، شخص نمیتواند بالا تنه خود را به راحتی حرکت دهد. در این زمان فرد برای حل این مورد از پشتی صندلی جدا میشود و حمایت پشتی صندلی را ندارد.
صندلی های اداری که استاندارد نباشند، نمی توانند به راحتی مناطق چهارگانه ستون فقرات را پوشش دهند. تغییر وضعیت بدن زمانی که فرد نشسته است با کمک مفصل های لگن، ران، زانو و مچ پا انجام می شود. صندلی کارمندی ایده آل و مناسب است که در حرکت راحت این مفاصل تاثیرگذار باشد. اگر ارتفاع صندلی اداری را به گونه ای تنظیم نکنید که پاهای شما به راحتی زمین را لمس کند؛ بهتر است از زیرپایی استفاده کنید.
از ویژگی های یک صندلی اداری خوب می توان به زیر اشاره کرد:
زمان نشستن برروی یک سطح، نشمین گاه انسان باید در تماس کاملا مستقیم با آن قرار گیرد. مناسب ترین حالت نشستن برای افراد، گزینه ای است که تمامی نیروی وزنی در بیشترین سطح پخش شود. اگر کار شما به صورتی است که مجبور به زیاد نشستن هستید؛ باید صندلی را انتخاب کنید که نشیمنگاه آن به راحتی و تا حد زیادی با فرم نشیمنگاه شما هماهنگ باشد.
صندلی خوب اداری باید ویژگی های خوب و مناسبی از جمله موارد زیر را داشته باشد:
در زمان نشستن روی صندلی نشیمنگاه همه وزن را تحمل نمی کند؛ بخشی از وزن را پشت و پاها هم تحمل خواهند کرد. بنابراین ارتفاع نشیمنگاه صندلی کارمندی بسیار مهم خواهد بود. صندلی استاندارد اداری نباید خیلی کوتاه یا خیلی بلند باشد. اگر صندلی اداری بیش از اندازه بلند باشد، به نواحی داخلی زانوها فشار وارد می کند. این در صورتی است که هیچ گونه وزنی بروری پاهای شما نیست و دیگر قسمت های بدن شما تحت فشار زیادی هستند.
حال اگر صندلی و میز اداری خیلی کوتاه باشند، تمامی سنگینی وزن شما برروی استخوان های نشمین گاه خواهد بود. در نتیجه ارتفاع یک صندلی متناسب برای محیط شغلی شما، باید قابلیت تنظیم شدن را داشته باشد. زمانی که شما روی صندلی می نشینید باید بتوانید ارتفاع آن را با توجه به قد خود تنظیم نمایید. ارتفاع یک صندلی خوب زمانی مشخص می شود که کف پاها به راحتی روی زمین باشند.
میزان عمق نشیمنگاه صندلی تاثیر زیادی برروی راحت نشستن دارد. در صورتی که عمق صندلی خیلی زیاد باشد؛ لبه نشیمنگاه شما را آزار می دهد. در مقابل هم اگر عمق نشیمنگاه کم باشد؛ فرد برای جبران و یا نیافتدن مجبور است فشار خیلی زیادی روی پشت و زانوها وارد کند.
قسمت پشتی صندلی به تقسیم کردن سنگینی وزن کمک شایانی می کند. این قسمت برای بدن تکیه گاه است و با این کار می تواند فشار روی دیگر قسمت ها را کم کند.
سخن پایانی
اگر صندلی محل کار شما استاندارد نباشد، عوارض خوبی برای بدنتان نخواهد داشت. در صورت به جلو خم شدن گردن و کمر شما دچار آسیب خواهد شد. اگر روی لبه صندلی بنشینید خطر ابتلا به دیسک کمر افزایش پیدا می کند. صندلی کارمندی باید به گونه ای طراحی شده باشد که امکان حرکت بدن برروی آن باشد. در هنگام نشستن های طولانی مدت لگن، ران، زانو و آرنج در معرض صدمه های بسیاری هستند.
منبع: صراط نیوز