اول از همه باید بگم این دیوایسی که حالا تو دست خیلی از شماست و دارید این مطلب را باهاش میخونید اصلا براتون دوست خوبی نیست؛
و اینکه مدتی پیش در دانشگاههای Nottingham و Würzburg تحقیقی انجام گرفت که طبق اون تحقیق ۳۷.۴٪ از شرکتکنندگان در این تحقیق اعلام کردند که برای گوشی هوشمندشان در مقایسه با صمیمیترین دوستشان اهمیت و ارزش بیشتری قائل هستند.
و آمار نا امید کنندهتر اینکه برای ۲۹.۴٪ شرکت کنندگان گوشی هوشمند در مقایسه با پدر و مادر اولویت بالاتری دارد.
اگر به خواندن این آمار نا امید کننده علاقه دارید میتوانید آمار کاملتر این تحقیق را بخوانید.
گوشیهای هوشمند خطرناک هستند. احتمالا شما به اندازه کافی در مورد تاثیرات مخرب استفاده زیاد از آنها مطلب خواندهاید. اما موضوع مهمتر این است که آنها رفتار شما را تغییر میدهند.
این روزها اکثر ما دیگر نمیتوانیم برای ۵ ثانیه روی یک چیز تمرکز داشته باشیم. دلیل؟ زیرا صفحه نمایش گوشیمان خاموش میشود!
در ادامه همان تحقیقی که در بالا معرفی کردم اشاره شده است:
محققان همچنین میزان تمرکز شرکتکنندگان را تحت این ۴ حالت تست کردند: گوشی درون جیب، روی میز، داخل کشو و نهایتا کاملا بیرون از اتاق
نتایج این بررسی بسیار قابل توجهاست؛ کمترین مقدار تمرکز متعلق به زمانی بود که گوشی بر روی میز قرار داشت. و هرچه فاصله شرکت کننده با گوشی بیشتر میشد میزان تمرکز هم به مراتب افزایش مییافت. و نهایتا زمانی که گوشی در اتاقی دیگر بود نتیجه تا ۲۶٪ افزایش مییافت.
درسته که این فقط یه بررسی است و شما نمیتوانید هر چیزی که میخوانید را باور کنید اما اگر به رابطه خود و تلفن همراهتان در طول ۲۴ ساعت گذشته نگاهی بیندازید متوجه میشوید که این نتایج نزدیک به واقعیت است. به همین دلیل من در چند وقت اخیر تغیراتی در رفتارم در استفاده از گوشی انجام دادم:
یه پیشنهادی هم بهتون میکنم. همه شمایی که دارین مطلب را میخونید قاعدتا توی تلگرام هم حضور دارید. پیشنهادم اینه که بین دیدن نوتیفیکیشن مسیج با جواب دادن یه وقفه ۳۰ دقیقهای بندازید. چون وقتی روی کاری تمرکز کردید و یه دفعه میخواین جواب اون مسیج را بدید به کل تمرکزتون از بین میره. علاوه بر اون توی نیم ساعت اگر مشکلی وجود داشته باشه معمولا حل شده.
شاید بگید که ولی احتمالش هست اون مسیج مهم باشه و من سریع باید جواب بدم. مطمئین باشید که اگه مهم بود به جای پیغام تلگرام بهتون زنگ میزدن. پس مطمئن باشید با این کار هیچ مشکلی پیش نمیاد.
ایده این پست را دیروز وقتی یک توئیت از امیر صدیقی دیدم به ذهنم رسید. امیر صدیقی در ویرگول هم هست که واقعا پیشنهاد میکنم دنبالش کنید. sedighi@
عکس از توئیت را اینجا میزارم. پیشنهاد میکنم ببینید:
در آخر این نکته را بگم که خیلی کارهای خوب هم از طریق همین گوشیهای هوشمند اتفاق میفته. مثلا همین نوشتههای امیر صدیقی در ویرگول و خیلی مقالات خوب دیگه در اینترنت را من معمولا با گوشیم میخونم. اما موضوع اینه که خوبی و بدی با هم در گوشیهای هوشمند جمع شدهاند و اگر بتونیم خوبیهاش را به سمت خودمون بکشیم تاثیر خیلی خوبی روی زندگیمون داره.