سعید لیلاز انتشار عامدانه فایل صوتی ظریف با نیت اخذ امتیاز برجامی از دولت بایدن را تأیید کرد
اردیبهشت 1400 کمتر از یک ماه مانده تا آغاز تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم ناگهان انتشار یک فایل صوتی 3 ساعته جنجال‌آفرین شد. در این فایل صوتی محمدجواد ظریف، وزیر وقت امور خارجه در اظهاراتی توهین‌آمیز درباره سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی دوگانه مجعول «میدان» و «دیپلماسی» را وارد ادبیات سیاسی کشور کرد. این فایل صوتی و محتوای طرح‌شده در آن تا جایی با واکنش منفی مردم مواجه شد که چند روز بعد حسن روحانی، رئیس‌جمهور سابق نیز در جلسه‌ای مجبور به موضع‌گیری علیه محتوای این گفت‌وگو شد. بار منفی مواضع ضدملی وزیر وقت امور خارجه تبدیل به یکی از سیاه‌ترین برگ‌های کارنامه سیاسی جواد ظریف شد، تا جایی که مایک پمپئو، وزیر اسبق خارجه آمریکا در توئیتی در واکنش به انتشار فایل صوتی اظهارات نسنجیده ظریف نوشت: «حمله دقیق دولت ما به قاسم سلیمانی (ترور سردار شهید سلیمانی به دستور ترامپ) تأثیر گسترده‌ای بر ایران و خاورمیانه داشت. اگر حرف من را قبول ندارید از ظریف بپرسید».
در همان زمان همه گمانه‌زنی‌های منطقی حکایت از آن داشت که انتشار این فایل صوتی نمی‌تواند جز از کانال‌های دولتی صورت گرفته باشد. با این حال اصلاح‌طلبان تلاش کردند با طرح این فرضیه که منتقدان دولت برای انتقام‌گیری از ظریف اقدام به انتشار این فایل کرده‌اند از فشار عمومی وارد‌شده بر وزیر وقت امور خارجه بکاهند اما حالا در اردیبهشت 1403 در حالی که 3 سال از انتشار فایل مذکور می‌گذرد، طرف دوم حاضر در این گفت‌وگو یعنی سعید لیلاز در گفت‌وگویی با یادآوری مصاحبه جنجالی‌اش با محمدجواد ظریف اطلاعات جدیدی درباره افشا شدن فایل این گفت‌وگو داد که موید گمانه‌زنی‌های منطقی 3 سال پیش و انتشار عامدانه این اظهارات ضدملی از سمت دولت سابق است. لیلاز در گفت‌وگویی که چند روز قبل با روزنامه شرق داشته در پاسخ به سوالی درباره افشا شدن این فایل گفت: «بدون آنکه بگویم چه کسی چه کاری کرد، یکی از اهداف و دلایل و جنبه‌های افشاگری آن با هدف ارسال پالس مثبت به طرف آمریکایی بود که اگر دولت بایدن می‌خواهد برای احیای برجام کاری بکند، در همین ماه‌های منتهی به پایان عمر دولت روحانی باشد که احیای برجام بتواند به جریان همسوی دولت روحانی برای تداوم قدرت کمک کند و دولت بایدن متأسفانه حتی همین کمک را هم نکرد».
نقل لیلاز البته تطابق حداکثری با عمل دولت روحانی دارد. روحانی با وام‌گیری سیاست خارجی برای موفقیت در سیاست داخلی وارد میدان انتخابات شد و در تمام دوره 8 ساله ریاست‌جمهوری خود نیز از هیچ تلاشی برای بهره‌گیری از این قمار ضدملی فروگذار نکرد. حال با این افشاگری لیلاز بیش از پیش روشن شده که دولت سابق به منظور دستاوردسازی برای خود تا چه میزان حاضر به قربانی کردن منافع ملی پای اهداف جناحی خود بوده است.
تبدیل شدن دهه90 به یک دهه سوخته در سایه ساده‌انگاری‌های دولت وقت در عرصه سیاست خارجی باعث اعتراف دیگری از سوی لیلاز شد که از حامیان قدیمی و شناخته‌شده برجام است. وی با اشاره به تغییر موضعش درباره برجام گفت: «من به برجام نقد دارم؛ چون خروجی مطلب و آن مذاکرات نبود؛ به همین دلیل دارم تاریخچه این روند را طی می‌کنم تا تاریخ را از ته نخوانیم، بلکه از نقطه آغاز تا نقطه پایان را بدانیم. گفتم من موافق مذاکره برابرم و فکر می‌کنم در آن سال مذاکره برابر انجام شد. نتیجه آن 2 سال مذاکره برابر به یک توافق رسید. اتفاقا اگر ما برجام 1 را امضا نمی‌کردیم و به شکست نمی‌رسید، من مخالف جدی برجام ۲ و ۳ نبودم ولی وقتی برجام اول این سرنوشت را پیدا کرده است، دیگر برجام‌های بعدی فایده‌ای ندارد. این را سعید لیلاز به شما قول می‌دهد».
جعبه سیاه تاریخ هیچگاه تمام مجهولات و معماهای موجود در سیاست یک کشور را حل نمی‌کند اما در گذر زمان و با رو شدن برخی ناگفته‌ها، قضاوت‌ها درباره عملکرد، گفتار و رفتار افراد به شکل بهتری شکل می‌گیرد. هرچند عملکرد خسارت‌بار دولت‌های یازدهم و دوازدهم و بی‌دستاوردی محضش در پایان دوره روی کار بودن حسن روحانی هویدا شد اما مواردی همچون انتشار عامدانه مواضع ضدملی ظریف با نیت گرفتن امتیاز از دولت بایدن بار دیگر منش و نیت غیرصادقانه دولت غربگرا را به اثبات رساند.
وطن امروز
