علیرضا کمیلی فعال فرهنگی
اینکه کسی با دم زدن از حقوق اقلیت ها و یا انتساب به اقوام خاص بتواند، تعادل رای که در همه شهرها با رقابت نزدیک به هم بوده را بر هم بزند نشانگر آن است که ما نتوانستیم «دینامیک قومیت» را کنترل کنیم و هنوز «تحریک هویتی» مبتنی بر این گزاره، کاربرد دارد.
برخلاف تصور، اتفاقا رای کردها به پزشکیان اندک و با مشارکت حدود بیست درصد بود ولی رای آذری ها بالا بوده و چون می دانیم تبریز یکی از صنعتی ترین و زیباترین و مرفه ترین مناطق کشور است یعنی «احساس تبعیض» ناشی از کمبودها، عامل این مسأله نبوده است.
👈 پس مسأله چیست ؟!
فعال شدن عامل هویتی قومی!
منکر اقدامات دشمن و کم کاری های خودمان نیستم ولی بر این باورم اگر جامعه بجای بازی های فرعی زرد و دعواهای زرگری حزبی و سلبریتیزم سطحی، درگیر امور اصلی کشور می‌شد و مسایل حکمرانی برای او محل تامل و مناقشه بود، شاهد این حجم از «رای هویتی» نبودیم چرا که ملاک انتخاب، شایستگی ها می بود.
احیای «امر سیاسی» بمعنای تمرکز بر نقاط محوری زندگی و حکمرانی، جز با «توسعه عقلانیت» و گفتگوهای جدی در جامعه رخ نخواهد داد و این همان «رسالت تبیینی» است که هر کس دلش برای انقلاب می تپد باید به دوش بکشد تا جامعه هر روز عمیق تر و سیاسی تر به تعیین سرنوشت خود نگاه کند..
همان توصیه ای که رهبر انقلاب در دیدار با دکتر جلیلی بدان تاکید کردند.
پس بسم الله!
اول از تعمیق خودمان شروع کنیم
راستی... تعمیق در فضای لمپن مجازی ممکن نیست! فتامل!
