اینفوتیمنت، ترکیبی از خبر و سرگرمی است. ترکیبی متعادل که ۵۰ درصد آن اطلاعات، اخبار، تحلیل‌ها و داستان‌های خبری و ۵۰ درصد آن طنز و سرگرمی است. درواقع منظور، لودگی و تمسخرهایی که در شبکه‌های اجتماعی با اخبار می‌شود یا آنچه که تحت عنوان «دی بی سی» از شبکه دو جهت نقد اخبار «بی بی سی» نیست. در خبر سرگرمی، مطالبه‌گری از مسئولان، نقد شرایط و آگاه‌سازی مخاطب از مسائل خیلی بهتر انجام می‌شود. مخاطبی که در یک روز پنجشنبه سال ۹۰ بعد از پخش اخبار ۲۰:۳۰ با آیتم «صرفا جهت اطلاع» روبه‌رو شده است؛ این موضوع را بهتر درک می‌کند.
برنامه خبری «صرفا جهت اطلاع» در زمان خود بیننده زیادی داشت و بسیاری از گزارش‌های این برنامه نه تنها خنده بر لب مخاطب می‌آورد، بلکه دارای پیامی بود که پرسش ذهنی مخاطب را پاسخ می‌داد. موضوع‌های مناسب، روایت طنزآلود، نقد و مطالبه‌گری، گزارشگری جذاب و استفاده از تیتر و عنوان‌های کوتاه و طنزگونه نقطه قوت و مخاطب‌محوربودن این برنامه بود.
حال می‌توان از زوایای مختلفی یک برنامه خبری با روایت اینفوتیمنت ارائه کرد. به طور کلی با استفاده از چندرسانه‌ای، به‌کارگیری محتوای تعاملی، به‌کاربردن محتوای کاربرساخته، تصویرسازی و استفاده از داستان مناسب، نوآوری و به‌کاربردن هوش مصنوعی و بهره‌گیری از جلوه‌های بصری متناسب با رسانه‌های امروزی، می‌توان یک برنامه خبری با محوریت خبر-سرگرمی برای مخاطب امروزی تولید و پخش کرد.
برنامه‌ای که دارای گزارش تصویری و وی سی بوده و وجه تمایز آن استفاده از «تفسیر شخصی» باشد. وظیفه‌ای که بر دوش مجری برنامه است و مجری باید بتواند با استفاده از کنایه، داستان‌سرایی طنزآلود و روایت شخصی خود مخاطب را با محتوا همراه کند و پیام خبر را به مخاطب برساند. استفاده از ملودرام و نزدیک کردن خبر به تجربه‌های روزمره مخاطب و شخصی‌سازی خبر نیز تاثیر بالایی دارد. اینکه در لابه‌لای یک بافت داستانی از یک فرد یا خانواده به‌عنوان نمادی از جمع اشاره شود، این نوع روایت را کامل می‌کند. برای نمونه یک تولیدکننده خرد می‌تواند موضوع داستان باشد که با سیاست قطعی برق آسیب می‌بیند و این موضوع در یک جامعه کلان معنا پیدا می‌کند.
ادامه یادداشتم را در نشریه نبض صداوسیما بخوانید:
