آرایشِ دشمن دهمین کتاب آملی نوتومب نویسنده‌ی فرانسوی زبان است که از نشر قطره با ترجمه‌ی زیور ایزدپناه خواندم. رمانی‌ست گفتگو محور، کوتاه اما بسیار جذاب. از همان کتاب‌هایی که با خواندن اولین صفحاتش مجذوب سماجت تِکستور تِکسِل می‌شوید. تکسل غریبه‌یست که اصرار دارد ماجرای زندگی‌اش را برای ژروم تعریف کند. داستان سرشار از غافلگیری‌های تکان دهنده است و همین غافلگیری‌ها سبب می‌شود که داستان دوباره جان بگیرد و این بار از دریچه‌ی دیگری که باز شده است جذابیتش را ثابت کند. محتوای کتاب تاثیر گرفته از تعالیم فروید است و می‌توان گفت دو شخصیت اصلی هر دو به صورت نمادین بیانگر جنبه‌ی نهاد(اید) و خود(ایگو) در اندیشه‌های فروید است. نمادین بودن داستان را تقریبا از اواسط داستان می‌توان فهمید که بسته به اینکه چقدر به این ژانر علاقمندید از جذابیتش کم یا به آن افزوده می‌شود. البته این نمادین بودن اغراق شده نیست به گونه‌ای که تا اواخر داستان هم می‌تواند جنبه‌ی رئال خود را حفظ کند.
کتاب را نه تنها به علاقمندان به روانکاوی بلکه به تمام کسانی که به ادبیات داستانی علاقه دارند پیشنهاد می‌کنم. با وجود اینکه داستان بسیار ساده و خوش‌خوان است اما نویسنده به طرز ماهرانه‌ای از روانکاوی و فلسفه بهره گرفته، و با این حال نیاز به هیچ پیش‌زمینه‌ی تخصصی برای خوانش کتاب نیست و فهمیدنش بسیار آسان است.
اما چیزی که برای من بسیار عجیب بود طراحی جلد نشر قطره بود، با اینکه داستان حول محور یک خانم است اما این تصویر انتخاب شده برای جلد هیچ شباهتی به محتوای بیان شده در کتاب ندارد. ضمن اینکه اصلا منِ مخاطب را برای خوانش کتاب ترغیب نکرد. طراحی جلد نسخه‌ی اصلی کتاب خیلی بهتر بود، باز هم تصویر یک خانم است اما کاملا مشابه با توصیفات بیان شده از شخصیت زن داستان.
ولی به نظر من بهترین جلد را نشر چشمه برای این کتاب طراحی کرده. هم با محتوای کتاب سازگار است و هم از نظر من جذابیت بصری دارد.
در کل از خواندن این کتاب بسیار لذت بردم و فکر می‌کنم ارزش خواندن دارد. یکی از نقطه قوت‌های کتاب از نظر من این است که فقط یک داستانِ ساده نیست و حرفی برای گفتن دارد. مخاطب بعد از خوانش کتاب به فکر فرومی‌رود و به دنبال دشمنِ درون خود می‌گردد.
۲اردیبهشت/ سعیده رنگچی
