دیوار چهارم.. داشتم فک میکردم.. اگه عاممم توی جامعه م دیوار چهارم بکشیم دور خودمون چی میشه.. مث صحنه های تئاتر.. داستان همون احراس در اصل.. ما ت زندگی هم داریم بازی میکنیم.. در اصل فرق زیادی نداره.. داره؟.. زندگی بازیه.. ماعم بازیگر نقش اصلی ت زندگی خودمون که کل داستان حول ما میچرخه.. و ت زندگی بعضیا نقش دوم داریم.. سوم.. یه جاهایی سیاهه لشکریم یه جا نقشمون سیاهه یه جا سفیده یه جا خاکستری.. حالا میگم اگه تماشا چیامونو در نظر نگیریم.. جامعه ر نبینیم... حرفای پشت سرمونو نشنویم.. یه دیوار چهارم بکشیم چلوی صحنهی بازی زندگیمونو فک کنیم که خودموونیم و خودمون.. عامممم بهتر نیس؟... انتقادا رو بشنوید اما اول فهمیدن اینکه اون انتقاد یه انتقاد سازندس یاااا یه حسه نسبت بهتون بهتره. خیلی وختا انقتاد شده بعد دیدیم که اوکیییی این فقد یه حس بوده.. بالا بریم پایین بیایم بشیم بهترین و خوشگل ترین ادم این دنیا یکی میاد میگه چرا انقد دماغت کوچیکه من دماغ بزرگ دوس دارممم انی وی کشیدن دیوار چهارمو اگه زودتر ت زندگی خودم شرو میکردم خیلی راحت تر بود.. الان نه کسی رفته بود نه برام مهم بود تغییرم به مزاج کی خوشه به مزاج کی نیس.. خلاصه که دیوار چهارم میکشم.. اما نه یه دیووار بتنی.. یه دیوار شیشه ای.. ادما رو میبینم.. میشنوم... اما با هر سازی که بزن رقصدن ت کارم نباید باشه.. شاید مشکلم این بوده اصن؟..هوم؟ عاقلان دانند.. ب هر حال یه مدت امتحان میکنم.. زندگیه دیه.. ب زندگی هم میشه مث یه بازی نیگا کرد... هم مث یه چرخ و فلک هم مث یه امتحان.. زندگی رو میشه مث خیلی چیزا دید.. فقد این دیدن ما بستگی داره که کجا قرار داریم.. چقدشو میبینیم.. و با چه نگاهی بهش فک میکنیم.. دیوار چهارم بازی زندگی:))
